Δύσκολα τα πράγματα. Δεν είναι και το πιο εύκολο να γράψεις κριτική για ένα άκουσμα σαν το συγκεκριμένο, αφού αν κάτσεις να αναλύσεις τι έχει μέσα το κάθε τραγούδι, τότε θα χρειαστείς ολόκληρη έκθεση. Η βρετανική μπάντα, πιστή στις νέες κυκλοφορίες κάθε δυο-τρία χρόνια, βγάζει το πέμπτο full-length της.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα psychedelic black metal συγκρότημα, το οποίο έχει μία αξιοσημείωτη πορεία στην ποιότητα των δίσκων του. Χωρίς να είμαι ο μεγάλος οπαδός τους, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ την τρομερή δουλειά που κάνουν στις συνθέσεις. Το εναρκτήριο “Precipice Pirouette” για παράδειγμα (το intro δεν το μετράω καν) έχει τόσα διαφορετικά σημεία μέσα του και όμως καταφέρνει να μην ακούγεται αχταρμάς παρά τα δέκα λεπτά που διαρκεί. Γρήγορο σε σημεία riffing, θεατρικά φωνητικά, βιολί, φοβερές μελωδίες, ακουστικά κοψίματα και τρομερή ατμόσφαιρα. Κάπως έτσι συνεχίζει και όλο το album, το οποίο ως συνήθως ξεπερνάει τη μία ώρα ενώ τα κομμάτια κυμαίνονται μεταξύ πέντε και δέκα λεπτών.

Το “Children Of The Night Soil” επίσης είναι ένα τρομερό κομμάτι, με το blast beat να αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό του μέχρι να πέσει η ταχύτητα προς το τέλος και να μπει το βιολί κάνοντάς το πιο εφιαλτικό. Υπέροχο και το “Taken By The Sea” το οποίο δείχνει ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο, καθώς εδώ ο ηλεκτρισμός κάνει στην άκρη για να δημιουργηθεί ένα ατμοσφαιρικό τραγούδι έχοντας οδηγό την φωνή της Katheryne, Queen Of The Ghosts (ευφάνταστο ψευδώνυμο). Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα κομμάτια, αλλά όπως προείπα χρειάζονται πολλές γραμμές για να περιγράψουν το τι έχει το καθένα.

Περίεργοι ρυθμοί, πολλές εναλλαγές, πληθώρα μουσικών οργάνων (πλήκτρα, πιάνο, βιολί, φλάουτο, κρουστά) και φυσικά τα αλλοπρόσαλλα φωνητικά του Mister Curse (αν και η black metal χροιά έχει εμφανώς ελαττωθεί σε σχέση με το παρελθόν) συνθέτουν ένα πολυποίκιλο album το οποίο σου κρατάει το ενδιαφέρον όσο διαρκεί, όσο και αν είναι δύσκολο να σου «μείνει» με την πρώτη καθώς θέλει αρκετές ακροάσεις. Όσοι ψάχνετε περίεργα και αντισυμβατικά ακούσματα, ανακαλύψτε τους.

For The Fans Of: Oranssi Pazuzu, Arcturus, Hail Spirit Noir