Μια πολύ γνωστή έκφραση λέει να μην κρίνουμε ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του. Το ίδιο ισχύει και για τα μουσικά albums, αφού είναι συνηθισμένο φαινόμενο ο Abbath να ντύνει τις δουλειές του όπως να ‘ναι. Η τρίτη solo κυκλοφορία του σπουδαίου Νορβηγού μουσικού έρχεται τρία χρόνια μετά το “Outstrider”, διατηρώντας μάλιστα και την ίδια σύνθεση.
Σε σχέση τώρα με τη μουσική, δεν θα ακούσουμε κάτι τόσο διαφορετικό απ’ ότι έχουμε συνηθίσει. Και αυτό δεν το λέω με την αρνητική έννοια, αφού δε νομίζω να χαλάσει και κανένα οπαδό του. Το black metal των Immortal συναντάει το speed metal και σε σημεία τους Motörhead, στους οποίους ως γνωστόν ο Abbath έχει τεράστια λατρεία αφού διατηρεί από το 1996 την μπάντα διασκευών Bömbers!
Και όταν λέω Motörhead, εννοώ κυρίως κάποιους ρυθμούς όπως και διαφορετικές προσεγγίσεις στα φωνητικά. Τρανό παράδειγμα το “Myrmidon”, στο οποίο ο Abbath μιμείται άψογα τη φωνή του τιτάνα Lemmy. Τα επικά σημεία του δίσκου φέρνουν στο νου τους Bathory ενώ αρκετά solos έχουν μία κλασική heavy metal-ική απόχρωση. Ένα γνωστό μείγμα επιρροών θα έλεγα, κρίνοντας από τις solo δουλειές του Νορβηγού.
Από το δίσκο δεν λείπουν φυσικά και οι διασκευές. Στην κανονική του έκδοση υπάρχει αυτή στο “Trapped Under Ice” των Metallica, το οποίο έκαναν αγνώριστο. Το αν αυτό είναι με την καλή ή την κακή έννοια, θα το κρίνει ο κάθε ακροατής. Στην περιορισμένη έκδοση, δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι Motörhead και συγκεκριμένα με το “Make My Day”.
Το “Dread Reaver” είναι ένα πολύ καλό album, το οποίο συνδυάζει επιτυχώς τις διαφορετικές και διαχρονικές επιρροές του Abbath. Ο Νορβηγός κάνει αυτό που νιώθει και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει. Μην περιμένετε δηλαδή να ακούσετε κάτι που παραπέμπει ευθέως σε Immortal αλλά τη νέα πορεία που χαράζει ο μουσικός σαν solo καλλιτέχνης.
