Το διήμερο του Rockwave (8-9 Ιουλίου) προμηνυόταν, ούτως ή άλλως, καυτό. Για κάποιους από τη συντακτική ομάδα του Rockpages η φράση «ταχύτης και αυτοσυγκέντρωση» αποκτούσε το δικό της ιδιαίτερο νόημα. Ο Wolf Hoffmann, ιδρυτής και κιθαρίστας των επανασυνδεμένων Γερμανών θρύλων Accept, αποδείχτηκε άριστος συνομιλητής με πολύ χιούμορ και ακόμη περισσότερη καυστική διάθεση για διάφορα τεκταινόμενα στο στρατόπεδο της μπάντας. Διαβάστε και θα καταλάβετε.
Συνέντευξη: Σάκης Νίκας και Γιώργος Ανασοντζής
Rockpages.gr: Καλώς ήλθες στην Ελλάδα, Wolf. Πρόλαβες να γυρίσεις καθόλου την πόλη;
Wolf Hoffmann: Να σου πω την αλήθεια, όχι. Περπατήσαμε λίγο, αλλά δεν βρήκαμε χρόνο να πάμε στην Ακρόπολη, που από ο,τι θυμάμαι είναι καταπληκτικά εκεί. Έχω να επισκεφτώ τη χώρα σας από το 1993. Ίσως πάω το βράδυ.
Rockpages.gr: Είναι η δεύτερη φορά που έρχεστε στην Ελλάδα για ένα live. Ποιες είναι οι διαφορές του τότε με το σήμερα; Έχουν περάσει και 12 χρόνια…
Wolf: Είναι τελείως διαφορετικές οι συνθήκες αυτή τη φορά. Τότε περιοδεύαμε για την προώθηση ενός νέου δίσκου. Τώρα μαζευτήκαμε για μια τελευταία φορά, αν και δεν μου αρέσει να λέω ότι είναι η τελευταία φορά, για να παίξουμε σε κάποια μεγάλα festivals. Η περιοδεία για το “Objection overruled” ήταν πολύ κουραστική, αφού επισκεφτήκαμε τόσες πολλές χώρες, όπως για παράδειγμα τη Βουλγαρία. Αυτή η περιοδεία για μένα είναι κάτι σαν διακοπές, αφού όπως πολύ καλά γνωρίζεις οι Accept δεν είναι ενεργή μπάντα. Παίζουμε για τους οπαδούς μας και περνάμε μια χαρά πάνω στη σκηνή. Δεν υπάρχει καθόλου πίεση.
Rockpages.gr: Όλα αυτά τα χρόνια, συνέχισες να εξασκείσαι με την κιθάρα;
Wolf: Βέβαια. Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, που αποφασίσαμε να βγούμε ξανά σε περιοδεία.
Rockpages.gr: Ένα ενδιαφέρον στοιχείο αναφορικά με τις συναυλίες σας εδώ στην Αθήνα, είναι ότι την πρώτη φορά που ήρθατε είχατε μόλις επανασυνδεθεί ως συγκρότημα και τώρα συμβαίνει ακριβώς το ίδιο.
Wolf: Ναι, είμαστε το συγκρότημα των επανασυνδέσεων! (γέλια) Το 1993 θέλαμε να ξαναχτίσουμε την καριέρα μας. Τώρα, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα από την αρχή και γι’ αυτό άλλωστε παίζουμε μόνο σε μεγάλα festivals. Δεν υπάρχουν σχέδια για κάποιο c.d. ή κάτι τέτοιο.
Rockpages.gr: Το πραγματικό κίνητρο για την επανασύνδεση ήταν όλοι αυτοί οι fans που δεν είχαν καταφέρει να σας δουν την πρώτη φορά;
Wolf: Έχεις απόλυτο δίκιο. Δεν θα πω ότι τα λεφτά που μας πρόσφεραν οι διοργανωτές αν τον κόσμο είναι λίγα. Θα ήμασταν χαζοί αν προσπερνούσαμε μία τέτοια ευκαιρία. Όμως, ο υπέρτατος κριτής σε αυτά τα πράγματα είναι ο κόσμος και είδαμε ότι υπάρχει ακόμη ενδιαφέρον για τους Accept. Το σχέδιο ήταν αρχικά να γίνει αυτό το reunion το 2004, αλλά ο Udo δεν συμφώνησε. Δεν είναι μυστικό ότι εδώ και πολλά χρόνια όλα τα μέλη των Accept αντιμετωπίζουν προβλήματα με τον Udo. Είναι ένας διαρκής αγώνας και μία συνεχής προσπάθεια ώστε να πεισθεί ο Udo να κάνει κάποια πράγματα. Όλοι το ξέρουν αυτό. Ήδη, φαίνεται και από αυτή την περιοδεία ότι ο Udo δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τους Accept.
Rockpages.gr: Εσύ, θα ήθελες να συνεχίσεις;
Wolf: Ναι, φυσικά. Θα ήθελα να βγάλουμε ξανά κάποιο δίσκο και να περιοδεύσουμε σε όλο τον κόσμο. Όλοι θέλουμε να γίνει αυτό, εκτός από τον Udo. Για κάποιο περίεργο λόγο, βλέπει το όλο θέμα των Accept ανταγωνιστικά. Πιστεύει ότι η μπάντα του είναι πιο σημαντική. Αν και γνωρίζετε πολύ καλά, ότι ουσιαστικά οι U.D.O. είναι μια cover μπάντα των Accept, αφού στο set-list τους περιλαμβάνονται πάρα πολλά τραγούδια μας.
Rockpages.gr: Μιλάτε μεταξύ σας;
Wolf: Ναι, μόλις ανεβούμε στη σκηνή είμαστε μια χαρά. Προσπαθούμε να αποφύγουμε όλα τα ευαίσθητα ζητήματα που αφορούν την επιχειρηματική πλευρά της μπάντας. Πάνω στη σκηνή όλα είναι τέλεια. Τι γίνεται πίσω από τη σκηνή, είναι ένα άλλο ζήτημα. Όμως, ο κόσμος περνάει φανταστικά και αυτό έχει σημασία. Το δύσκολο μέρος είναι μέχρι τη σκηνή. Μόλις ανεβούμε πάνω τα ξεχνάμε όλα και η χημεία μεταξύ μας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.
Rockpages.gr: Φαντάζομαι ότι η αρχή θα ήταν ιδιαιτέρως δύσκολη.
Wolf: Πάρα πολύ! Ο Udo έλεγε συνέχεια όχι σε ό,τι του λέγαμε και έτσι τα πράγματα δεν προχωρούσαν και πολύ.
Rockpages.gr: Πάντως δεν έχεις στο μυαλό σου να επαναλάβεις το πείραμα του “Eat the heat”, να συνεχίσεις με άλλον τραγουδιστή;
Wolf: Όχι, το λάθος θα ήταν μεγάλο και φυσικά οι fans δεν θα αποδέχονταν ποτέ μία τέτοια κίνηση. Η κλασική σύνθεση μίας μπάντας έχει πάντα μία ιδιαίτερη θέση στις καρδιές των οπαδών, Πάρε για παράδειγμα τους Deep Purple: Ο καινούργιος κιθαρίστας μπορεί να είναι τεχνικά καλύτερος από τον Blackmore, αλλά εγώ προσωπικά θέλω να βλέπω τους Purple με τον Blackmore.
Rockpages.gr: Και εμείς! (γέλια) Και σίγουρα ο Steve Morse δεν είναι τεχνικά καλύτερος από τον Blackmore.
Wolf: Έτσι πιστεύω και εγώ, αλλά καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Ακόμη και να ήταν, οι οπαδοί θα ήθελαν πίσω τον Blackmore. Για αυτό και δεν επιχειρούμε να προσλάβουμε κάποιον καινούργιο τραγουδιστή, όσο και αν θέλουμε να συνεχίσουμε.
Rockpages.gr: Και τι γίνεται όταν τέσσερα άτομα θέλουν να συνεχίσουν την καριέρα τους σαν Accept και ένας δεν θέλει;
Wolf: Αποχωρείς από το συγκρότημα. Αυτό έκανα πριν από 10 περίπου χρόνια, όταν πάλι ο Udo δεν ήθελε να είναι στους Accept. Αυτή η μπάντα είναι το παιδί μου και δεν άντεχα να βλέπω να μαστίζεται από όλες αυτές τις προστριβές. Άρα, δεν γίνεται να υπάρχει ένα συγκρότημα κάτω από αυτές τις συνθήκες. Από την άλλη μεριά, δεν ήθελα να ξεκινήσω κάτι τελείως καινούργιο, γιατί στις συναυλίες, οι fans θα ζητούσαν κομμάτια των Accept- και καλά θα έκαναν, φυσικά-, όμως θα γινόμουν μία tribute μπάντα στους Accept. Κάτι σαν την μπάντα του Udo αυτή τη στιγμή. Έτσι αποφάσισα να αρχίσω μία διαφορετική καριέρα στο χώρο της φωτογραφίας, με την οποία ασχολούμαι τα τελευταία 7 χρόνια.
Rockpages.gr: Παρακολούθησες κάποια σεμινάρια φωτογραφίας;
Wolf: Ναι, αν και πρέπει να πω ότι ασχολούμουν με τη φωτογραφία εδώ και πολλά χρόνια, αλλά όχι επαγγελματικά. Τώρα βγάζω τα προς το ζην από τη φωτογραφία και μένω μόνιμα στην Αμερική, αν και σκέφτομαι να αγοράσω ένα σπίτι στο Βερολίνο. Πάντως, κατάγομαι από την Κολωνία.
Rockpages.gr: Ας επιστρέψουμε στη μουσική. Μας είπες πριν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκινήσεις κάτι νέο. Σκέφτεσαι, ωστόσο, να ηχογραφήσεις κάποιο solo album;
Wolf: Ναι, και είναι κάτι που θα κάνω στους προσεχείς μήνες. Βασικά είναι η μοναδική διέξοδος για μένα, όσον αφορά στη μουσική. Περνάω τόσο καλά με τους Accept αυτή τη στιγμή και νομίζω ότι ένα solo album θα ήταν η καλύτερη δυνατή απόφαση αυτή τη στιγμή.
Rockpages.gr: Θα είναι πάλι instrumental, όπως το προηγούμενο;
Wolf: Ναι, αν και σκέφτομαι αυτή τη φορά να χρησιμοποιήσω και κάποια ορχήστρα. Θα δούμε…
Rockpages.gr: Υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον από κάποια εταιρεία ή είναι ακόμη πολύ νωρίς να μιλάμε για κάτι τέτοιο;
Wolf: Ενδιαφέρον υπάρχει, αλλά ακόμη χρειάζεται να μπω στο studio, να διαλέξω μουσικούς και όλα τα σχετικά. Είμαστε στην αρχή.
Rockpages.gr: Πάντως δεν σκέφτεσαι να κάνεις ένα συγκρότημα;
Wolf: Όχι, για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να βρω έναν καταξιωμένο τραγουδιστή που θα έχει ήδη μία καριέρα πίσω του και κυρίως να μοιράζεται το ίδιο όραμα με μένα. Όμως κάτι τέτοιο είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να συμβεί.
Rockpages.gr: Ποια είναι η αντίδραση του Τύπου και των οπαδών, όσον αφορά στη reunion των Accept;
Wolf: Όλοι γούσταραν πάρα πολύ τη φάση. Οι fans μας αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή, ενώ και τα media ήταν πολύ θετικά απέναντι μας. Ξέρω ότι οι metal fans είναι πολύ απαιτητικοί και αναζητούν από μία reunion όχι μόνο να μην τους απογοητεύσει αλλά και να είναι τέλεια! Ευτυχώς, εμείς τα πάμε περίφημα πάνω στη σκηνή και αισθάνομαι ευλογημένος, που ο κόσμος μας δείχνει ξανά την αγάπη του. Στην αρχή δεν ήξερα τι να περιμένω, αφού απουσίαζα από τη σκηνή εδώ και χρόνια.
Rockpages.gr: Παίζετε όλα τα κλασικά σας κομμάτια. Τραγούδια με τα οποία πολλοί άκουσαν heavy metal για πρώτη φορά. Η αντίδραση θα ήταν θετική…
Wolf: Συμφωνώ, αλλά και πάλι δεν μπορείς να είσαι σίγουρος 100% ότι θα σε αποδεχτούν. Ευτυχώς, όλα πηγαίνουν καλά.
Rockpages.gr: Πότε θεωρείς ότι αγγίξατε το απόγειο της καριέρας σας;
Wolf: Να σου πω την αλήθεια, αυτή την περίοδο θα την συμπεριλάμβανα σίγουρα στα ορόσημα της καριέρας μας. Παίζουμε σε μεγάλους χώρους, κάτι που μου θυμίζει όταν κάναμε τα Monsters of Rock shows στη Γερμανία, το 1984. Πάντως, θεωρώ ότι εκείνη η χρονιά του 1984 αποτελεί το απόγειο μας. Το “Balls to the wall” ήταν στα charts, ήμασταν διάσημοι και κυρίως αναγνωρίσιμοι. Ο κόσμος εκτιμούσε τη μουσική μας και αυτό μας έδινε μεγάλη χαρά.
Rockpages.gr: Όταν μπαίνατε στο για να ηχογραφήσετε κάποιο από τα κλασικά σας album, είχατε την αίσθηση ότι διαθέτετε κάτι πολύ καλό που έχει τη δυνατότητα να γίνει κλασικό ή απλώς ηχογραφούσατε χωρίς να σκέφτεστε κάτι τέτοιο;
Wolf: Πότε δεν είπαμε ότι έχουμε στα χέρια μας κάτι που μπορεί να γίνει στο μέλλον κλασικό. Ακόμη και με το “Balls to the wall”, ξέραμε ότι ο δίσκος περιέχει κάποιες πολύ δυνατές στιγμές, αλλά και παλιότερα είχα αυτό το συναίσθημα και ο δίσκος δεν πήγαινε καθόλου καλά. Οι συγκυρίες διαφέρουν κάθε φορά.
Rockpages.gr: Μας είπες ότι κάνατε αυτό το reunion κυρίως για τους fans. Διαβάζοντας κάποιες δηλώσεις σου, πίσω στο 1993, παρατήρησα ότι και τότε λέγατε ακριβώς το ίδιο. Ποιες είναι οι διαφορές των δύο reunions τελικά;
Wolf: Τότε ήταν ένα νέο ξεκίνημα για τους Accept, ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία μας. Τώρα ξέρουμε ότι είναι η τελευταία φορά που ανεβαίνουμε στη σκηνή σαν Accept, κάτι που δεν μου αρέσει να λέω συχνά, αλλά έτσι είναι. Μακάρι να αλλάξουν τα πράγματα και να ξανακάνουμε κάτι. Για αυτό ας μην την ονομάσουμε Farewell Tour. Κανείς δεν ξέρει, αλλά δεν βλέπω να πείθουμε ξανά τον Udo να γυρίσει στους Accept.
Rockpages.gr: Μιλώντας με τον Udo, πριν από περίπου ένα χρόνο, μας είπε ότι ο λόγος που αποχώρησε αρχικά από τους Accept είναι γιατί εσύ ήθελες να κάνεις κάτι διαφορετικό. Να αλλάξεις το στυλ των Accept σε πιο αμερικάνικα μονοπάτια. Ευσταθεί αυτή η θέση;
Wolf: Το έχω ακούσει 1000 φορές αυτό από τον Udo. Είναι η μόνιμη δικαιολογία του και έχει καταντήσει τόσο αστείο που πραγματικά δεν ασχολούμαι πια με αυτά που λέει ο Udo.
Rockpages.gr: Πάντως, για να κάνω και το συνήγορο του διαβόλου, φαίνεται ότι μετά το “Objection overruled”, κάνατε δύο δίσκους που ξέφευγαν από τον κλασικό ήχο σας…
Wolf: Αυτό είναι ακριβές. Όμως, πρέπει να καταλάβεις ότι εγώ ήμουν υπεύθυνος για οποιαδήποτε μουσική κατεύθυνση ακολουθούσαν οι Accept. Ακούω συχνά τον Udo να λέει ότι εκείνος ήταν ο καταλύτης για τα κλασικά albums των Accept, ενώ εγώ ευθύνομαι για τις εκάστοτε παρεκκλίσεις. Αυτό δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο ψέμα, αφού ο Udo δεν έχει γράψει ούτε νότα σε οποιοδήποτε κομμάτι των Accept. Τη μουσική την έγραφα εγώ, μαζί με τον Stefan (Kaufmann) και τον Peter (Baltes). Το ίδιο και τους στίχους, για τους οποίους χρησιμοποιούσαμε και τη βοήθεια της γυναίκας μου. Πρόκειται για το όνομα Deaffy που αναγράφεται σε όλα σχεδόν τα albums των Accept. Ο Udo δεν μπορεί να γράψει μουσική, για αυτό και του πηγαίναμε έτοιμα τα τραγούδια και τα τραγουδούσε! Άρα, πως θεωρεί τον εαυτό του υπεύθυνο για τη μουσική κατεύθυνση του συγκροτήματος; Είμαι ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι πρέπει να παίρνεις ρίσκα. Όταν γράψαμε το “Fast as a shark”, ήταν κάτι που δεν είχε ξαναγίνει από κάποιο συγκρότημα, αλλά πίστεψα σε αυτό και το αποτέλεσμα μας δικαίωσε. Το ίδιο μπορώ να πω και για τους δίσκους που δεν πέτυχαν, όπως το “Death Row” και το “Predator”. Ήταν άλλες οι εποχές και ο κόσμος φαινόταν να είχε κουραστεί με τον ήχο των Accept. Έπρεπε να κάνω κάτι ώστε να διατηρήσω το όνομα μας σε υψηλά επίπεδα. Εξήγησε μου τώρα εσύ πως ο Udo καυχιέται για όλα τα κλασικά μας τραγούδια και κατηγορεί εμένα αποκλειστικά για την «αμερικάνικη» στροφή της μπάντας.
Rockpages.gr: Γιατί ο Stefan και ο Jorg (Fisher) δεν συμμετείχαν σε αυτή την επανασύνδεση;
Wolf: Ο Jorg δεν ξέρει κανένας που βρίσκεται! Νομίζω ότι δεν ασχολείται πια με τη μουσική. Ο Stefan έχει κάποια προβλήματα με τη μέση του και δεν μπορούσε να συμμετάσχει.
Rockpages.gr: Δεν ήθελε ο Stefan να συμμετάσχει σαν δεύτερος κιθαρίστας; Ούτως ή άλλως, παίζει κιθάρα τώρα.
Wolf: Ναι, αλλά δεν ήταν ποτέ ο κιθαρίστας των Accept και εμείς θέλαμε να διατηρήσουμε όσο γίνεται την κλασική σύνθεση. Για αυτό πήραμε και τον Herman Frank, που έχει ιστορία με τους Accept. Αυτό που θέλουμε είναι να παρουσιάσουμε στους οπαδούς μας ένα πλήρες 80ς Accept show.
Rockpages.gr: Έχετε γράψει αρκετά κομμάτια με πολιτικό περιεχόμενο. Όντας Γερμανός, τι θυμάσαι από την περίοδο της πτώσης του Τείχους στο Βερολίνο;
Wolf: Τότε δεν βρισκόμουν στη Γερμανία. Όμως ήταν κάτι απίστευτο, που δεν περίμενα ποτέ ότι θα γίνει και όταν συνέβη με χαροποίησε ιδιαίτερα. Ήταν μία ιστορική στιγμή, αφού κανένας δεν περίμενε ότι μία ολόκληρη αυτοκρατορία, στην Ανατολική Ευρώπη θα γκρεμίζονταν.
Rockpages.gr: Θα άλλαζες κάτι στην καριέρα σου;
Wolf: Απολύτως, τίποτα. Είμαι περήφανος για ό,τι πετύχαμε με τους Accept και δεν μου αρέσει να παίρνω πίσω κάποιες αποφάσεις, που αργότερα αποδείχτηκαν λανθασμένες. Εκείνη την περίοδο, φαίνονταν σωστές και αυτό μετράει.
Rockpages.gr: Οι Accept υπήρξαν πολύ επιδραστική μπάντα σε διάφορα ευρωπαϊκά metal σχήματα των 80s. Πιστεύεις ότι αποκτήσατε τελικά το μερίδιο της αναγνώρισης που σας αναλογεί;
Wolf: Πιστεύω ότι αποκτήσαμε τη φήμη που έπρεπε. Βέβαια, δεν πετύχαμε ποτέ τεράστιες πωλήσεις, αφού οι Accept ήταν πάντα μία underground-cult μπάντα, η οποία έχαιρε εκτίμησης από μουσικούς, αλλά και τραβούσε κοντά της όλους τους αγνούς metalheads.
