Τέταρτο άλμπουμ για τους Accept με τον Mark Tornillo, το χειρότερο από τα τέσσερα!
Η συνταγή που ακολουθείται είναι η ίδια όπως και στα προηγούμενα τρία. Πολύ καλή παραγωγή, δυνατά riffs, η γρέζα φωνή του Mark… όμως, οι συνθέσεις είναι αισθητά κατά πολύ κατώτερες των προηγουμένων. Αν το “The Rise Of Chaos” έπρεπε να συγκριθεί με κάποιο από τα προηγούμενα, αυτό θα ήταν το “Stalingrad”, αλλά εκείνο είχε μέσα μερικές κομματάρες όπως το ομώνυμο, ή το “Shadow Soldiers”, που το καινούριο δεν τις έχει.
Ίσως οι Accept βιάστηκαν να κυκλοφορήσουν ακόμα ένα άλμπουμ και έπεσαν από μόνοι τους στην παγίδα της επανάληψης, που σίγουρα δεν είναι είναι κάτι επιλήψιμο, αφού δεν περιμένεις να ακούσεις κάτι διαφορετικό από παραδοσιακό τευτονικό metal, αλλά οι προσδοκίες δεν ικανοποιούνται. Δύσκολα θα μπορέσει να θυμηθεί κάποιος τραγούδια από το άλμπουμ μετά από την πρώτη ακρόαση και αυτό τα λέει όλα.
Δυστυχώς, οι φόβοι για τη μετριότητα του άλμπουμ που γεννήθηκαν όταν το ομώνυμο και το “Koolaid” βγήκαν στη δημοσιότητα σαν τα πρώτα singles επιβεβαιώθηκαν. Μοναδικό κομμάτι που ξεχώρισε κάπως από τα υπόλοιπα ήταν το “Worlds Colliding” από εκεί και πέρα… το χάος. Επίσης, χαρακτηριστικό της έλλειψης όποιας ικμάδας έμπνευσης το καρά-κλισέ “Analogue Man” με τον στίχο “I’m an Analogue Man, trapped in a digital world” και με τη σπαρταριστή γέφυρα “Update, download”… συγγνώμη μάγκες, αλλά τέτοιο στίχο μόνο ο Tobbias Sammet θα μπορούσε να διαχειριστεί.
