Οι Accept είναι έτοιμοι να ισοπεδώσουν ξανά την Αθήνα με μία ακόμη συναυλία που θα έμενε ανεξίτηλα εντυπωμένη στις μνήμες όλων που βρέθηκαν εκεί. Λίγες ώρες νωρίτερα, οι ηγέτες των Γερμανών Wolf Hoffmann & Peter Baltes μας διαθέτουν λίγο από τον πολύτιμό χρόνο τους και εμείς τους ανταποδίδουμε με μία εκπληκτική θέα και πολύ ήλιο στο roof garden του ξενοδοχείου Novotel που διέμεναν. Ευχαριστούμε τους Wolf και Peter για την αντοχή τους κάτω από τον Ελληνικό ήλιο ένα ζεστό απόγευμα, την Gaby Hoffmann, τον Georg Michael (τον οποίο ξυπνήσαμε-sorry!), την Ελένη Ξιαρχογιαννοπούλου και το Novotel Athenes που υποστήριξαν μια εντελώς heavy metal κατάσταση σε μια πολύ φορτωμένη μέρα! m/
Συνέντευξη: Σάκης Νίκας / Κάμερα – Φωτο: Γιάννης Δόλας
Οι Accept είναι έτοιμοι να ισοπεδώσουν ξανά την Αθήνα με μία ακόμη συναυλία που θα έμενε ανεξίτηλα εντυπωμένη στις μνήμες όλων που βρέθηκαν εκεί. Λίγες ώρες νωρίτερα, οι ηγέτες των Γερμανών Wolf Hoffmann & Peter Baltes μας διαθέτουν λίγο από τον πολύτιμό χρόνο τους και εμείς τους ανταποδίδουμε με μία εκπληκτική θέα και πολύ ήλιο στο roof garden του ξενοδοχείου που διέμεναν. Ευχαριστούμε τους Wolf και Peter για την αντοχή τους κάτω από τον Ελληνικό ήλιο ένα ζεστό απόγευμα, την Gaby Hoffmann, τον Georg Michael (τον οποίο ξυπνήσαμε-sorry!), την Ελένη Ξιαρχογιαννοπούλου και το Novotel Athenes που υποστήριξαν μια εντελώς heavy metal κατάσταση σε μια πολύ φορτωμένη μέρα! m/
Rockpages.gr: Καλώς ήλθατε για μία ακόμη φορά στην Ελλάδα.
Wolf Hoffmann: Ευχαριστούμε…κοίταξε τη θέα (δείχνοντας την Ακρόπολη)…απίστευτο!
Rockpages.gr: Αυτή είναι η τρίτη συνέντευξη που κάνουμε μετά την κυκλοφορία του “Blood of the Nations”. Τρεις δίσκοι στη σειρά…τρία κλασικά Accept albums. Αισθάνεστε δικαιωμένοι;
Wolf Hoffmann: Απολύτως! Ποιος θα μπορούσε να ζητήσει κάτι παραπάνω; Φαντάσου ότι πριν από 5 χρόνια, όταν ξεκινούσαμε όλο αυτό το ταξίδι κανένας δεν είχε την παραμικρή ιδέα για το αν θα πετύχει και τι θα μπορούσε να συμβεί. Τώρα που έχουμε τρεις δίσκους στο ενεργητικό μας (μετά τη reunion) είναι ένα υπέροχο συναίσθημα. Και οι οπαδοί μας στηρίζουν και γουστάρουν πολύ τα νέα αυτά albums. Είναι εξίσου καλά με τα παλιά και γιατί όχι ίσως και καλύτερα. Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι.
Rockpages.gr: Και τα τρία albums θυμίζουν τον κλασικό ήχο των Accept. Είναι απόδειξη του ότι εσύ και ο Peter ήσασταν πάντα οι βασικοί συνθέτες της μπάντας;
Wolf Hoffmann: Όχι…ο Udo ήταν!
Peter Baltes: (γέλια) Είναι κάτι που κάνουμε από την πρώτη μέρα που δημιουργήσαμε τους Accept. Πάντα γράφουμε μαζί με τον Wolf και όταν ξαναβρεθήκαμε ήταν σαν να μην είχαμε σταματήσει ποτέ. Ήταν ένα μοναδικό συναίσθημα. Αλλά ναι…πάντα εμείς γράφαμε τα τραγούδια.
Rockpages.gr: Μιλώντας για τον Udo, διαβάζετε όλες αυτές τις δηλώσεις στο internet; Είναι κάτι που σας ενοχλεί;
Wolf Hoffmann: Όχι…έχει καταντήσει αστείο. Συνεχίζουμε τις ζωές μας, κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε, αφήνουμε στην άκρη όλα αυτά και γελάμε. Η αλήθεια είναι πως ο Udo έχει μετατραπεί σε εκπρόσωπο τύπου για εμάς.
Peter Baltes: (γέλια) Ναι!
Rockpages.gr: Ας γυρίσουμε στο “Blind Rage”. Μόλις κυκλοφόρησε πήγε στην κορυφή των Γερμανικών charts. Σας εξέπληξε;
Wolf Hoffmann: Φυσικά!
Peter Baltes: Ήταν μία έκπληξη για εμάς. Βασικά, ήταν το πρώτο heavy metal album που βρέθηκε στην κορυφή των Γερμανικών charts.
Wolf Hoffmann: Αλήθεια; Δεν το ήξερα αυτό.
Peter Baltes: Ναι, ήταν.
Wolf Hoffmann: Σίγουρα ήταν το πρώτο #1 album για εμάς μετά από τόσα χρόνια. Απίστευτο…ακόμη καλύτερο είναι το γεγονός ότι πετάξαμε από την κορυφή κάποια pop diva που θα βρισκόταν εκεί για βδομάδες. Καλή φάση!
Rockpages.gr: Το αγαπημένο μου τραγούδι στο “Blind Rage” είναι το “Dying Breed”. Αισθάνεστε σα να είστε οι τελευταίοι μιας γενιάς, ενός είδους που πεθαίνει;
Wolf Hoffmann: Όχι ακριβώς. Δεν το γράψαμε από τη δική μας οπτική γωνιά…ξέρεις…ότι είμαστε εμείς το είδος που πεθαίνει αν και υπό μία έννοια ισχύει αυτό. Γράψαμε αυτό το κομμάτι για όλους τους ήρωές μας με τους οποίους μεγαλώσαμε. Είναι ένας φόρος τιμής σε όλα τα συγκροτήματα που ακούγαμε πριν από 40 χρόνια σαν έφηβοι…τους Judas Priest, τους AC/DC, τους Deep Purple…κάποια μέρα όλοι αυτοί δεν θα υπάρχουν. Κάποια μέλη πεθαίνουν…σε βάζει σε σκέψεις.
Peter Baltes: Μας ενέπνευσαν! Πολλά από τα κομμάτια μας φανερώνουν το πόσο μας έχουν επηρεάσει αυτές οι τρεις μπάντες. Παίξαμε πριν από λίγο καιρό με τους Judas Priest στη Βραζιλία και ήταν υπέροχα. Αλλά σίγουρα είναι ένα είδος που πεθαίνει.
Wolf Hoffmann: Σε κάνει να αναρωτιέσαι τι θα γίνει όταν φύγουν όλα αυτά τα συγκροτήματα. Μια μέρα δεν θα υπάρχουν οι Judas Priest, οι AC/DC…
Peter Baltes: Ούτε ο Ozzy, o Lemmy…αλήθεια, τι θα μείνει;
Wolf Hoffmann: Ας ελπίσουμε ότι αργεί ακόμη εκείνη η ημέρα.
Rockpages.gr: Μιας και αναφέραμε όλα αυτά τα κλασικά σχήματα. Πρόσφατα, ο Ritchie Blackmore απέρριψε μία επαγγελματική πρόταση του David Coverdale για να κάνουν ένα δίσκο με τραγούδια των Deep Purple. Τελικά ο καλλιτέχνης πρέπει να ακούει τι θέλουν οι οπαδοί του ή θα πρέπει να είναι τελείως ανεξάρτητος;
Wolf Hoffmann: Νομίζω ότι ο καθένας πρέπει να το ανακαλύψει αυτό από μόνος του. Δεν μπορώ να μιλήσω για τον Ritchie Blackmore, είναι ένας από τους ήρωές μου και πιστεύω ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Σαν οπαδός όμως θα ήθελα πραγματικά να άκουγε τις φωνές όλων των οπαδών του.
Peter Baltes: Η αλήθεια είναι ότι θα πρέπει να το θέλει και ο καλλιτέχνης…να το έχει στην καρδιά του. Αλλιώς θα είναι μισή προσπάθεια. Όλα ξεκινούν από τον μουσικό.
Rockpages.gr: Πριν από λίγους μήνες αποχώρησαν από το συγκρότημα ο Herman και ο Stefan. Ήταν ένα φιλικό «διαζύγιο»;
Wolf Hoffmann: Απολύτως! Ξεκίνησαν το δικό τους project το οποίο τους οδήγησε στην απόφαση να φύγουν από το συγκρότημα. Τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία και τους αποχαιρετήσαμε με τον καλύτερο τρόπο. Βρήκαμε καταπληκτικούς αντικαταστάτες και συνεχίζουμε. Πάντως είμαστε ευγνώμονες που έμειναν μαζί μας τα παιδιά για τόσο καιρό. Όταν ξεκινούσαμε τις συζητήσεις το 2009, ο Herman & o Stefan είχαν μία μεγαλή ιστορία πίσω τους και δεν είχαμε την απαίτηση από αυτούς να σταματήσουν ό,τι έκαναν για να μείνουν μαζί μας όλα αυτά τα χρόνια. Είναι ευτύχημα που κράτησε τόσο πολύ αλλά ξέραμε ότι κάποια μέρα θα τους παρουσιαζόταν η ευκαιρία και θα έφευγαν.
Rockpages.gr: Μετά από τρία albums να υποθέσουμε ότι έχει έρθει η ώρα τώρα για ένα live CD;
Wolf Hoffmann: Έχουμε πολύ υλικό σε video…ηχογραφούν ακόμη live CDs; Οι περισσότεροι βγάζουν live DVDs…σωστά;
Rockpages.gr: Ναι, αλλά εσείς είσαστε μία old-school μπάντα και θα πρέπει να κυκλοφορήσετε ένα live CD…
Wolf Hoffmann: Μόνο σε CD…; Έχουμε άπειρο υλικό…ίσως το κάνουμε.
Peter Baltes: Όπως είπες, έχουμε τρία νέα albums και θα είναι μία ενδιαφέρουσα μίξη του παλιού με το νέο υλικό. Περιμέναμε αρκετό καιρό για αυτό αφού τα live albums που έχουν κυκλοφορήσει περιλαμβάνουν μόνο παλιά τραγούδια. Νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για ένα νέο live album.
Wolf Hoffmann: Ξέρεις φυσικά ότι η ειδική έκδοση του “Blind Rage” περιλαμβάνει ένα bonus live DVD το οποίο βέβαια δεν έχει τραγούδια από το νέο δίσκο. Τώρα παίζουμε πολλά τραγούδια από το “Blind Rage” και ίσως αξίζει να τα κυκλοφορήσουμε.
Peter Baltes: Επίσης η σύνθεση της μπάντας αυτή τη στιγμή είναι εκπληκτική. Τα νέα μέλη τα σπάνε και το συγκρότημα δεν θα μπορούσε να παίζει καλύτερα! Αξίζει να το αποτυπώσυμε αυτό με μία ζωντανή κυκλοφορία.
Rockpages.gr: Κοίταζα στη wikipedia πληροφορίες για την πόλη όπου ξεκινήσατε, το Solingen. Κάτω από το κεφάλαιο για τη μουσική, ένα από τα πρώτα ονόματα που αναφέρονται είναι αυτό των Accept.
Wolf Hoffmann: Αλήθεια; Δεν το ήξερα αυτό.
Rockpages.gr: Σας γεμίζει περηφάνεια;
Wolf Hoffmann: Nαι! Το ήξερες αυτό;
Peter Baltes: Ναι…η μητέρα μου ζει ακόμη εκεί.
Rockpages.gr: Το Solingen είναι ακόμη γνωστό σαν η πόλη των λεπίδων…
Wolf Hoffmann: Σωστά! Μεταλλικές λεπίδες…
Rockpages.gr: Οπότε φαντάζομαι ότι ήταν απολύτως φυσιολογικό να βγάλουν οι Accept ένα τόσο αιχμηρό ήχο…
Wolf Hoffmann: Είναι μία περίεργη σύμπτωση. Αναφέρεται συχνά στον τύπο τα τελευταία 40 χρόνια…η σύνδεση μεταλλικών λεπίδων, του heavy metal και των Accept.
Rockpages.gr: Είναι η επιτυχία ένας σχετικός όρος για εσάς…; Δηλαδή, στα 80ς οριζόταν από τους πόσους δίσκους πουλούσες…
Wolf Hoffmann: Σωστά.
Rockpages.gr: Στα 90ς ίσως είχε να κάνει με την επιβίωση καθώς η έλεσυη του κινήματος του grunge δημιούργησε προβλήματα στο heavy metal. Σήμερα πως θα ορίζατε την επιτυχία;
Wolf Hoffmann: Πολύ καλή ερώτηση. Διερωτώμαι και εγώ συχνά για αυτό. Οι πωλήσεις των δίσκων, όπως όλοι ξέρουμε, φθίνουν κάθε χρόνο. Οπότε δεν μπορείς να πεις αν ένας νέος δίσκος είναι εξίσου πετυχημένος με κάποιον που έκανες πριν από 20 χρόνια αφού οι περιστάσεις έχουν αλλάξει. Νομίζω ότι το μοναδικό ασφαλές κριτήριο είναι οι αντιδράσεις των οπαδών μας…πόσο ενθουσιασμένοι είναι και τι αντίκτυπο τους αφήνουν οι νέοι δίσκοι. Έτσι, με βάση αυτό το κριτήριο, θα έλεγα ότι παραμένουμε ακόμη επιτυχημένοι αφού οι τρεις τελευταίοι μας δίσκοι χαίρουν μεγάλης εκτιμήσεως από τους οπαδούς μας. Θα έλεγα, λοιπόν, ότι είμαστε εξίσου επιτυχημένοι ή και περισσότερο επιτυχημένοι σε σχέση με τα 80ς. Φυσικά, αν υπολογίσεις μόνο τις πωλήσεις είναι μία άδικη σύγκριση…είναι σα να συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια. Αλλά ναι…είναι μία καλή ερώτηση…πως ορίζεται σήμερα η επιτυχία; Ίσως με τις πωλήσεις εισιτηρίων…
Rockpages.gr: To γεγονός ότι είσαστε ακόμη εδώ και ακόμη στην κορυφή είναι ένα σημάδι επιτυχίας…πως σου φαίνεται αυτό;
Wolf Hoffmann: Πολύ σωστά.
Peter Baltes: Επίσης, το γεγονός ότι ακόμη το διασκεδάζουμε. Υπάρχουν πολλά συγκροτήματα εκεί έξω που δεν περνούν καλά και απλώς το κάνουν για βιοποριστικούς λόγους. Αντίθετα εμείς περνάμε τέλεια σε κάθε συναυλία μας και παραμένουμε οι καλύτεροι φίλοι. Για μένα αυτό είναι επιτυχία.
Wolf Hoffmann: Χρειάζεται να γίνει κατανοητό ότι επιστρέψαμε στη μουσική γιατί πραγματικά το θέλαμε. Κανένας δεν μας πίεσε. Θα μπορούσα κάλλιστα να παραμείνω φωτογράφος για πάντα. Ωστόσο, εμπνέομαι περισσότερο από τη μουσική και έτσι επιλέξαμε έναν πιο δύσκολο δρόμο. Θα ήταν ανόητο αν το κάναμε για άλλους λόγους. Αν προσπαθείς να ζήσεις από τη μουσική και δεν πιστεύεις σε αυτό είσαι καταδικασμένος εξ αρχής. Εμείς το κάνουμε διότι είμαστε παθιασμένοι και βασικά πάντα αυτός ήταν ο προορισμός μας.
Rockpages.gr: Θυμάμαι όταν ήσουν εδώ το 2005, στο reunion με τον Udo, και μιλούσαμε…δεν ήσουν τόσο ευτυχισμένος.
Wolf Hoffmann: Nαι…τότε οι καταστάσεις ήταν περίεργες και τελείως διαφορετικές. Ξέραμε φυσικά ότι ήταν μία κανονική επανασύνδεση και θέλαμε να περιοδεύσουμε για μία ακόμη φορά σε όλο τον κόσμο. Αλλά δεν ήταν γραπτό να κρατήσει…δεν το ήθελε ούτε εκείνος (σ.σ. ο Udo) ούτε εμείς.
Rockpages.gr: Εσύ και ο Peter ήσασταν από την αρχή φίλοι και συνεργάτες. Άλλαξε ποτέ η σχέση σας με την πάροδο του χρόνου, ιδιαίτερα όταν οι Accept δεν ήταν ενεργοί;
Wolf Hoffmann: Υπήρχε μία περίοδος που δεν μιλούσαμε μεταξύ μας, δεν μιλούσαμε στο τηλέφωνο τόσο συχνά.
Peter Baltes: Ζούσαμε και διαφορετικές ζωές. Ο Wolf μένει στο Nashville και εγώ μένω 90 μίλια μακριά από αυτόν…κάναμε οικογένεια, παιδιά…είχαμε τελείως διαφορετικές ζωές.
Wolf Hoffmann: Έγινα φωτογράφος και ασχολιόμουν με άλλα πράγματα…δεν είχαμε και πολλά πράγματα να πούμε. Ανταλλάσαμε κανένα mail…
Peter Baltes: Ακόμη και τώρα δεν μιλάμε και τόσο πολύ μεταξύ μας…έχουμε πει τα πάντα όλα αυτά τα χρόνια (γέλια)!
Wolf Hoffmann: Είμαστε σαν ένα ηλικιωμένο, παντρεμένο ζευγάρι. Καθόμαστε σιωπηλοί απέναντι ο ένας στον άλλο και κοιτάμε τα i-phones μας (γέλια).
Rockpages.gr: Η τελευταία μας ερώτηση: ήταν περίεργο για εσάς –όντας Γερμανοί πολίτες- όταν μετακομίσατε μόνιμα στην Αμερική; Ήταν μία ομαλή εγκατάσταση;
Wolf Hoffmann: Ναι, απόλυτα. Μην ξεχνάς ότι σε αυτό το χρονικό σημείο της ζωής μου έχω μείνει περισσότερο στην Αμερική παρά στη Γερμανία αν και στην καρδιά μου θα είμαι πάντα Γερμανός…αυτό δεν αλλάζει. Είναι, απλώς, ένα μέρος για να μένεις…δεν έχουμε αλλάξει σαν χαρακτήρες.
Peter Baltes: Από τότε που ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε επαγγελματικά με τη μουσική, από τα 18 μας χρόνια, είμαστε πολίτες του κόσμου.
Wolf Hoffmann: Είναι σα να νοικιάζαμε ένα διαμέρισμα κάπου εδώ στην Αθήνα…δεν θα μας έκανε Έλληνες. Θα παραμέναμε Γερμανοί.
Rockpages.gr: Ευτυχώς πάντως που παίζετε ακόμη Γερμανικό heavy metal!
Wolf Hoffmann: Ναι…αυτό μας λέει ο κόσμος και δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει!
