Μια από τις πιο θρυλικές ιστορίες του rock’n’roll είναι αυτή του άλμπουμ “Imaginos”, του πρώτου σόλο άλμπουμ του Albert Bouchard, ιδρυτικού μέλους των Blue Oyster Cult, το οποίο όμως δεν κυκλοφόρησε εκείνος, αλλά το συγκρότημα από το οποίο είχε φύγει το 1981.
Το concept είχε συλλάβει ο μέγας και τρανός Sandy Pearlman που λειτουργούσε σαν στιχουργός, μάνατζερ και guru του συγκροτήματος από τη Νέα Υόρκη με τη βοήθεια του Albert Bouchard. Πρόκειται για μια δαιδαλώδη ιστορία επιστημονικής φαντασίας με πρωταγωνιστή έναν εξωγήινο χαρακτήρα, τον “Imaginos”, ο οποίος αλλάζει μορφές, ζει αιώνια και έχει την δύναμη να επηρεάζει τη ροή της ιστορίας. Αυτό με δυο λόγια, γιατί αν θέλετε να ψάξετε αναλυτικά όλη την ιστορία μπορείτε να τη βρείτε εύκολα στο ίντερνετ, αλλά σας προειδοποιώ… είναι χάσιμο!
Η ιστορία αυτή άρχισε να γράφεται το 1972 και στην πορεία συμπληρωνόταν μέχρι να αποκτήσει την τελική της μορφή. Χαρακτηριστικό είναι πως αρκετά τραγούδια των Blue Oyster Cult αναφέρονται στην ιστορία αυτή πολύ πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ, για παράδειγμα το “Astronomy”. Το άλμπουμ “Imaginos” ηχογραφήθηκε από τον Bouchard με τη μορφή demo και ο ντράμερ άρχισε να ψάχνει εταιρεία για να το κυκλοφορήσει, αλλά ο θρύλος λέει ότι σε κανέναν δεν άρεσαν τα φωνητικά στο άλμπουμ που είχε αναλάβει ο ίδιος (ολόκληρο το demo υπάρχει στο YouTube, ακούστε το από περιέργεια!) κι έτσι κανείς δεν ήθελε να το βγάλει. Μέχρι που έπεσε η ιδέα να κυκλοφορήσει σαν άλμπουμ των Blue Oyster Cult, κάτι που θα γινόταν χωρίς των Albert Bouchard φυσικά.
Έτσι, το 1988 κυκλοφορεί το “Imaginos” από τους Blue Oyster Cult, ένα συνονθύλευμα ηχογραφήσεων με special guests τον Aldo Nova, τον Joe Satriani και τον Robbie Krieger και τους Eric Bloom και Buck Dharma στα φωνητικά. Όμως, το concept δεν αναπτύσσεται σωστά στο άλμπουμ, η σειρά των κομματιών είναι αλλ’ αντ’ άλλων και το σχεδόν 90λεπτο έπος του Pearlman… πετσοκόβεται σε κάτι παραπάνω από 50 λεπτά…
35 σχεδόν χρόνια αργότερα ο Albert Bouchard αποφασίζει να το κυκλοφορήσει όπως το είχε εμπνευστεί ο μέντορας των Blue Oyster Cult. Η σπασμένη και κουρασμένη φωνή του γίνεται ο ιδανικός αφηγητής για σε αυτό το νανούρισμα για τα παιδιά των καταραμένων. Ενώ, οι ακουστικές ενορχηστρώσεις, όπως το είχε φανταστεί ο Pearlman, σε μια ιστορία για πάρτυ μαστουρωμένων χίπηδων με φωτιά στην παραλία, συμβάλλουν τα μέγιστα στην σκοτεινή και μυστηριώδη ατμόσφαιρα που έτσι κι αλλιώς συνοδεύεται από την αινιγματική ιστορία του “Imaginos”.
Για πρώτη φορά κυκλοφορούν επίσημα δυο κομμάτια που στοίχειωναν εδώ και δεκαετίες τα όνειρα των απανταχού Blue Oyster Cult οπαδών, τα “Gil Blanco County” και “The Girl That Love Made Blind”, η σωστή σειρά των κομματιών έχει αποκατασταθεί και σε ένα trivia για λίγους, o Jack Rigg, που έπαιζε κιθάρα στο άλμπουμ το ’88 παίζει και σε αυτό εδώ.
Επειδή σίγουρα έχετε ακούσει το άλμπουμ του ’88, προσπαθήστε να το ξεχάσετε εντελώς και προσεγγίστε το “Re-Imaginos” με καθαρό μυαλό. Μπορεί να είναι τα ίδια κομμάτια, αλλά το παίξιμο είναι εντελώς διαφορετικό. Μην νομίσετε ότι όλα είναι ακουστικά, δεν είναι, μάλιστα υπάρχουν κάποια σόλο κιθάρας που είναι από άλλο γαλαξία, μάλλον σε αυτά θα έχει βάλει το χεράκι του ο ίδιος ο “Imaginos”…
Πρόκειται για μια ιστορική κυκλοφορία, που σίγουρα απευθύνεται στους φανατικούς των BOC, εφόσον η τάξη αποκαθίσταται όσον αφορά το ύφος που εμπνεύστηκε ο ίδιος ο δημιουργός, αλλά και μια συγκλονιστική ιστορία για το πώς το αρχικό άλμπουμ έφυγε από τον έλεγχο του Bouchard και εκμεταλλεύτηκαν άλλοι, που μπορεί να συγκινήσει και έναν απλό ακροατή, λάτρη του κλασσικού rock και metal. Στο κάτω κάτω περιέχει και το “Astronomy”, ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ. Συμφωνούν και οι Metallica…
