Πόσα hard rock συγκροτήματα υπάρχουν σήμερα που να απευθύνονται στο mainstream κοινό αλλά να έχουν και το ταλέντο των Alter Bridge; Για να μην πω κανένα, ας αρκεστώ στο ότι είναι ελάχιστα. Προφανώς αρχίζοντας τη μπάντα το 2004 οι Mark Tremonti, Brian Marshall και Scott Phillips ήθελαν να εξιλεωθούν για το παρελθόν τους στους Creed, και στο πρόσωπο του Myles Kennedy βρήκαν τον ιδανικό συνεργάτη για να τα καταφέρουν.
Το ‘ABIII’ του 2010 ήταν ό,τι πιο σκοτεινό είχαν βγάλει ως τότε, ακολούθησε περιοδεία και στη συνέχεια διάλλειμα κατά το οποίο βγήκε το ‘Apocalyptic Love’ του Slash στο οποίο τραγουδά ο Kennedy, ο ακόμα πιο κοντά στο metal προσωπικός δίσκος του Tremonti, ‘All I Was’, αλλά και το ντεμπούτο των Projected στους οποίους παίζει drums ο Phillips.
Για να έρθουμε όμως στο παρόν, με το ‘Fortress’ οι Alter Bridge προσθέτουν ένα ακόμη εξαιρετικό album στον κατάλογο τους. Η κύρια αρετή του συγκροτήματος παραμένει η έφεση στις μελωδίες και στα μεγάλα αξιομνημόνευτα ρεφρέν. Ο Kennedy είναι ένας από τους κορυφαίους ερμηνευτές της γενιάς του και μαζί με τον Tremonti φτιάχνουν ένα συμπληρωματικό δίδυμο όσον αφορά τις συνθέσεις, τις κιθάρες και τα φωνητικά.
Πέρα από τα ήδη γνωστά στοιχεία τους όμως, οι Alter Bridge εμπλουτίζουν τον ήχο τους με νέες επιρροές. Πειραματίζονται με περίπλοκες δομές στο ‘Cry of Achilles’, θυμίζουν Tool (το ‘Schism’ συγκεκριμένα) στο ‘The Uninvited’ και Muse στο ‘Calm the Fire’, μέχρι και αναφορά στους Celtic Frost υπάρχει, για όσους διαβάσουν τους στίχους του ‘Waters Rising’ το οποίο τραγουδά ο Tremonti. Σε αυτά προσθέστε τα ανεβαστικά ‘Addicted to Pain’, ‘Bleed it Dry’, ‘Peace Is Broken’, το ανατριχιαστικό ‘Lover’ και το ομώνυμο, μια κομματάρα τύπου ‘Blackbird’.
Ακούστε το ‘Fortress’, τους Alter Bridge συνολικότερα, το αξίζουν. Μακάρι κάποια στιγμή να τους δούμε ζωντανά στην Ελλάδα.
