Οι American Tears ήταν πάντα μία πολύ ιδιαίτερη μπάντα. Μία μπάντα όχι πολύ εύκολη στο άκουσμα αλλά ταυτόχρονα με ένα παράδοξο χαρακτηριστικό να σε «τραβάνε» τα κομμάτια τους χωρίς να εμπίπτουν σε καμία περίπτωση στην “easy listening” κατηγορία. Από τη δεκαετία του 70 αλλά και τα τελευταία τρία χρόνια μετά την επαναδραστηριοποίηση του σχήματος, η μουσική κατεύθυνση παραμένει ουσιαστικά ίδια και απαράλλακτη. Για όσους δεν γνωρίζουν οι American Tears είναι ουσιαστικά το πνευματικό παιδί του σπουδαίου πληκτρά/τραγουδιστή/συνθέτη Mark Mangold ο οποίος έχει μείνει κυρίως γνωστός από τους Touch και τους Drive, She Said αλλά και από τις πολλές επιτυχίες που έχει γράψει μαζί με τον Michael Bolton και τη Cher (για να αναφέρουμε δύο καλλιτέχνες από τους πολλούς που έχει συνεργαστεί ο Mangold).
To “Free Angel Express” είναι το τρίτο album των American Tears σε ισάριθμα χρόνια…ακούγεται απίστευτο στην εποχή μας, σωστά; Βάζοντας κάποιος να ακούσει το album το πρώτο πράγμα που παρατηρεί και αυτομάτως τον κερδίζει είναι η φανταστική, πομπώδης παραγωγή του. Μιλάμε για μία παραγωγή βγαλμένη από τα καλύτερα χρόνια του pomp rock/AOR από τα late 70s και early 80s. Τα πάντα ακούγονται πεντακάθαρα και ογκώδη ενώ τα πλήκτρα του Mangold είναι φυσικά στο προσκήνιο με τα ηλεκτρονικά τύμπανα να δεσπόζουν στο τελικό αποτέλεσμα. Μιλάμε για ένα εξαιρετικό δείγμα prog/pomp AOR, κάτι ανάμεσα Asia και Yes με κάτι από την ατμόσφαιρα του Russ Ballard. Επαναλαμβάνω όμως ότι δεν είναι ένα εύκολο άκουσμα και χρειάζεται αρκετές ακροάσεις για να «πιάσεις» το όραμα του Mangold. Είμαι σίγουρος όμως ότι από τη στιγμή που κάποιος θα αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο (αν και εξεζητημένο στην εποχή μας), τότε μόνο κερδισμένος θα βγει.
Highlight: Ο Mangold είναι πιθανότατα μέσα στην δεκάδα των πιο ταλαντούχων συνθετών όλων των εποχών στο χώρο του AOR.