Το τελευταίο album των Angra “Secret Garden” ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Με αρκετές ακροάσεις και αρκετό χρόνο, το νέο album με τίτλο “Ømni” εξελίχθηκε σε κάτι καλύτερο απ’ ότι αρχικά πίστευα. Είναι πιο περίπλοκο και δύσκολο album από το “Secret Garden”. Με το “ØmnI” έδειξαν πρόοδο και έγραψαν ένα progressive metal ενιαίας θεματολογίας που με την χρήση ορχήστρας ακούγεται πιο επικό.
Τα “Light of Transcendence” και “Travelers of Time” είναι μια «καυτή» αρχή για το album. Γρήγορα power metal τραγούδια με ανεβαστικές μελωδίες, βαριά riffs και εξαιρετικά solo στις κιθάρες. Ειδικά το δεύτερο είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον κομμάτι. Ξεκινά με κρουστά και ένα βαρύ riff βγαλμένο σχεδόν από το Djent, που συνεχίζεται κατά την διάρκεια του κουπλέ, αλλά στην συνέχεια αναπτύσσει ταχύτητα και γίνεται επικό με ένα από τα πιο κολλητικά ρεφραίν του album.
Στο “Black Widow’s Web” υπάρχει κάτι που δεν περίμενα να ακούσω σε album των Angra. Για πρώτη φορά θα ακούσετε δυνατά growls. Ακούγονται ενδιαφέροντα με τα απαλά αλλά και ιδιαίτερα γυναικεία φωνητικά. Καλεσμένη είναι η Alissa White Gluz για να κάνει τα «σκληρά» φωνητικά και ο συνδυασμός με την «καθαρή» φωνή της Sandy, μιας Σερτανέγιο τραγουδίστριας (δημοφιλές είδος μουσικής στην Βραζιλία), είχε ως αποτέλεσμα ένα βαρύ και έντονο τραγούδι. Η πρόκληση όντως λειτούργησε και μας άφησε μια ευχάριστα σύνθετη και σκοτεινή σύνθεση. To “Insania” έχει απλή δομή και είναι προσωπικά αγαπημένο μου. Είναι πιασάρικο και δημιουργεί ένα αιθέριο αίσθημα με τις δραματικές μελωδίες του. Η παθιασμένη ερμηνεία με την βαρύτονη φωνή του Rafael Bittercourt προσπαθεί να δημιουργήσει μια συναισθηματική κλιμάκωση στην folky power μπαλάντα “The Bottom of my Soul”. Στα συν η προσθήκη του μαντολίνου. Η ορχήστρα στο κομμάτι το βοηθάει να φτάσει στην συναισθηματική του κορύφωση. Άλλο ένα γρήγορο power metal κομμάτι είναι το “War Horns”. Δυναμικά φωνητικά και κιθάρες με βιρτουόζικα σόλο οδηγούν σε ένα βαρύ riff που θα σας ταρακουνήσει. Καλεσμένος στο “War Horns” είναι ο Kiko Loureiro.
Η χημεία των Rafael Bittercourt και Marcelo Barbosa στις κιθάρες είναι απίστευτα καλή. Επηρεασμένοι από διάφορα είδη metal μουσικής οδηγούν τους Angra σε νέα μονοπάτια, σε μια τέλεια μίξη νέων ήχων διατηρώντας παράλληλα την ταυτότητα τους.
Παρόλο που δεν είμαι οπαδός της φωνής του Fabio, η ιταλική του προφορά με ενοχλεί μερικές φορές, πρέπει να ομολογήσω ότι έκανε μια πολύ καλή δουλειά, γεμίζοντας την απαιτητική θέση του τραγουδιστή των Angra. Η φωνή του ακούγεται πιο δυνατή όσο ποτέ, μεταφέροντας τις μελωδίες και δίνοντας επιπλέον δυναμικές στα βαρύτερα κομμάτια.
Το “Ømni” φαίνεται να είναι ένα βήμα μπροστά και η χρήση της ορχήστρας είναι καλά ισορροπημένη στα τραγούδια κάνοντας τον ήχο πιο εκτεταμένο. Το μοναδικό μείγμα διαφόρων στυλ είναι απόδειξη ότι οι Angra μπορούν ακόμα να προσφέρουν ένα ευχάριστο άλμπουμ μετά από δυόμισι δεκαετίες.
