Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε δέκα, ούτε είκοσι. Είκοσι πέντε χρόνια Anorimoi. Είκοσι έξι αν υπολογιστεί και ένας χρόνος που είχαν άλλο όνομα, το οποίο ήταν τόσο άκυρο που δεν το θυμάμαι. Σκεφτείτε λίγο τι σημαίνει αυτό για μία μπάντα η οποία μάλιστα κινείται στο δικό τους μουσικό ύφος. Η συγκεκριμένη εμφάνιση συνδυάστηκε από το απαραίτητο release show για το νέο τους album “Κώλαση”, στο μεγαλύτερο (αν δεν κάνω λάθος) χώρο που έχουν παίξει ποτέ σαν headliners. Χωρίς support, χωρίς περιττά πράγματα, χωρίς αποσμητικό, η συγκεκριμένη εμφάνιση μπορεί να χαρακτηριστεί μεγαλειώδης.
Η έναρξη βρήκε τον Κόμη Vargsteiner πάνω στη σκηνή ντυμένο κάτι σαν…Κθούλου, ο οποίος συνομιλούσε με ένα δικό του video στο οποίο ήταν ντυμένος Άγιος Βασίλης από την περυσινή εμφάνιση στο Temple. Κρατώντας ένα φτερό, αφού έφαγε πάλι ένα αεροπλάνο, μας καλωσόρισε και η επική είσοδος ξεκίνησε. Ένα μέλος του crew συνόδευε κάθε μουσικό στη σκηνή κρατώντας μία δάδα και η αρχή με την “Καριόλα” ήταν εκρηκτική. Αυτό που παρατήρησα από την πρώτη στιγμή, ήταν ο άψογος ήχος που είχαν. Πεντακάθαρος, στην ιδανική ένταση, ακούγονταν όλα στην εντέλεια και ήταν ο καλύτερος από κάθε άλλη φορά που τους έχω δει προσωπικά. Την εμφάνιση συμπλήρωναν μηχανές καπνού καθώς και εικόνες στο background που άλλαζαν ανάλογα με το τραγούδι, δείχνοντας το κάθε album.
Η μπάντα ήταν σε μεγάλα κέφια, όπως και οι οπαδοί τους. Ο νέος τους δίσκος ακούστηκε ολόκληρος, με τα καινούρια τραγούδια να βρίσκονται ανακατεμένα με τα παλιότερα. Οι οπαδοί βέβαια που βρίσκονταν από κάτω, δεν χαμπάριασαν. Δεν υπήρχε κάποιο στο οποίο να μην τραγουδούσαν κάθε στίχο, σε σημείο μάλιστα που η ίδια η μπάντα απορούσε κάποιες φορές για το πώς αντιδρούσαν σε κάτι που άκουγαν για πρώτη φορά ζωντανά. Το Gagarin μάζεψε αρκετό κόσμο, όχι σε σημείο να τιγκάρει, αλλά ούτε και σε σημείο να παίζεις μπάλα. Μάλιστα, σε ερώτηση του Τραμπάκουλα για το πόσοι τους βλέπουν πρώτη φορά, το μισό μαγαζί σήκωσε το χέρι του. Κάτι που επιβεβαιώνει ότι συνεχώς κερδίζουν νέους οπαδούς.
Αναλυτικά σχόλια για την εμφάνισή τους δεν χρειάζονται, όσοι τους έχουν δει ξέρουν ότι δεν απογοητεύουν πάνω στη σκηνή. Όσοι πάλι όχι, ευκαιρία είναι να το κάνουν την επόμενη φορά. Οι Anorimoi ήταν στο σανίδι για σχεδόν τρεις ώρες. Τρεις ώρες γεμάτες φοβερά τραγούδια και φυσικά τα τρία διαλείμματα για το show του Κόμη Vargsteiner που χάρισε πάλι άπλετο γέλιο με τα ποιήματά του. Σε ένα από αυτά μάλιστα, ανέβασε και μια κοπέλα πάνω στη σκηνή για να τον βοηθήσει. Περίπου.
Το μόνο που περίμενα και δεν έγινε ήταν να επιλέξουν και ξεχασμένα τραγούδια από το μακρινό παρελθόν, λόγω του επετειακού χαρακτήρα, αλλά όταν παίζουν τόσα πολλά (είκοσι έξι το σύνολο, ένα για κάθε χρόνο μάλλον) δεν μπορείς να έχεις το παραμικρό παράπονο. Κορυφαίες στιγμές κατά την άποψή μου ήταν “Το Μέγεθος Μετράει” στο οποίο το κοινό είπε τα δύο πρώτα couple μόνο του, τα “12.000 Πόδια” που θα γίνει το νέο συναυλιακό must, το αγαπημένο και ερωτικό “Ανθοδέσμη Από Κρέας”, το “Σκάσε Ηλίθια” στο οποίο το κοινό φώναζε τόσο πολύ που μάλλον δείχνει το πόσο θέλουν να φωνάξουν το ίδιο σε κάποια άλλη, το “Ο Μήτσος Ο Λάννιστερ”, το “Άσε Κάτω Το Δίκαννο Γιαγιά” με τον Κόμη κλασικά να συμμετέχει ντυμένος γριά και το…διαχρονικό “Στο Πρώτο Ραντεβού” όπου ο Τραμπάκουλας κατέβηκε κάτω από τη σκηνή και χάθηκε μέσα στον κόσμο. Είπαμε, ή είναι ροκ σταρζ τα παιδιά ή δεν είναι.
Εν κατακλείδι, μία εμφάνιση Anorimoi είναι πάντα μία ιδιαίτερη εμπειρία. Δεν το λέω αυτό επειδή βγαίνει το fanboy από μέσα μου και θυμάται να ακούει για πρώτη φορά το “S.O.S. Απ’ Το W.C.” πριν δεκαπέντε χρόνια και να ανακαλύπτει έναν άλλο κόσμο, αλλά επειδή πέρα από το όλο χαβαλεδιάρικο στυλ των στίχων (και του Κόμη), την μουσική τους, την αγάπη του κοινού προς αυτούς και τον επαγγελματισμό τους πολλοί θα τον ζήλευαν. Γι’ αυτό και φροντίζω να είμαι εκεί σε κάθε τους εμφάνιση επί Αθηναϊκού εδάφους. Γι’ αυτό και θα συνεχίσω να το κάνω. Ειδικά όταν γίνομαι μάρτυρας τέτοιας απόδοσης, που παίζει να είναι και η καλύτερη από τις αρκετές φορές που τους έχω δει. Φονιάδες των χοντρών, διαιτολόγοι!
Setlist: Καριόλα, Ένα Κεφτεδάκι Τόσο Δα, Κάμα Σούτρα, Cthulhu, Porque Τασία, Σαν Μαραμένο Κάστανο, Η Χειρότερη Μέρα Ever, Είμαι Το Πουτανάκι Μου, Ο Πανίσχυρος Μεγιστάνας Των Ninja, Κακό Παιδί, 12.000 Πόδια, Σκάσε Ηλίθια, Γκομενιά, Καλά Να Πάθεις, Καμικάζι, Χοντρό Λάθος, Το Μέγεθος Μετράει, Ανθοδέσμη Από Κρέας, Ο Μήτσος Ο Λάννιστερ, Το Πέος Της Παρηγοριάς, Ο Κάλος, Κωλοκαύτωμα, Δάκρυα Καφέ, Χριστός Κι Αντίχριστος, Άσε Κάτω Το Δίκαννο Γιαγιά, Στο Πρώτο Ραντεβού
Γιώργος Τερζάκης