Με τους Arch Enemy έχω μια σχέση αγάπης-μίσους την οποία δεν μπορώ να εξηγήσω τόσο εύκολα. Ακόμα μία live κυκλοφορία λοιπόν, η έκτη στην ιστορία τους. Δεν τις λες και λίγες. Τις έχουν κάπως χωρισμένες, καθώς υπάρχουν δύο live CD, δύο live DVD και δύο live CD/DVD, όπως δηλαδή και το συγκεκριμένο show στο Wacken Open Air 2016.
Τι διαφορά έχει όμως από το περυσινό “War Eternal Tour: Tokyo Sacrifice”; Όχι και πολλές. Το setlist για παράδειγμα είναι σχεδόν ίδιο. Στο Τόκιο έπαιξαν δεκαοχτώ κομμάτια ενώ στο Wacken δεκατέσσερα. Η διαφορά είναι ότι έβγαλαν εφτά από το Τόκιο και πρόσθεσαν τρία στο Wacken. Το μεγαλύτερο μέρος δηλαδή είναι ίδιο. Αλλά για να μη φαίνεται λιγότερο το υλικό μεταξύ των δύο DVD, τα εφτά κομμάτια που έβγαλαν από το Τόκιο τα έβαλαν σαν bonus εδώ πέρα. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα μου φαίνεται πολύ πρόχειρη δουλειά.
Όσο για το συγκρότημα, τα πράγματα είναι γνωστά. Στη σκηνή πάνω σπέρνουν. Είναι αδιαμφισβήτητα όλοι τους παιχταράδες και είναι πιο πιθανό να βρεις βελόνα στα άχυρα πάρα ένα ψεγάδι στην εμφάνισή τους. Πραγματικά τι να πεις για τον Amott, τη διάνοια Loomis και το ονειρικό rhythm section των D’Angelo και Erlandsson; Η Alissa White-Gluz είναι μία εξαιρετική frontwoman και σίγουρα οι Enemy βρήκαν μία ιδανική αντικαταστάτρια για την λατρεμένη Angela Gossow καθώς σε σημεία είναι καλύτερη από την προκάτοχό της. Το θέμα δεν είναι φυσικά η απόδοσή τους επί σκηνής, ποτέ δεν ήταν, αλλά το πόσο ένα show τους είναι εν τέλει ικανοποιητικό.
Πάμε και στα υπόλοιπα. Ο κόσμος είναι ο κλασσικός που θα δεις σε ένα festival. Μερικά χέρια σηκωμένα και αυτό ήταν. Το έχω ξαναγράψει ότι μία μεγάλη ανοιχτή σκηνή σαν αυτή του Wacken βγάζει ένα πιο ωραίο αποτέλεσμα για το συγκρότημα αλλά χάνει πολύ από το κοινό το οποίο συνήθως βαριέται που ζει. Μια ματιά στα τραγούδια από το Τόκιο και θα φανεί αμέσως η διαφορά, καθώς στο κλειστό club με οπαδούς του συγκροτήματος γίνεται το έλα να δεις. Τέλος, στα bonus δεν έχουμε και τίποτα το σπουδαίο αφού υπάρχει ένα μικρό behind the scenes και τα video clips από το “War Eternal”.
Μία κυκλοφορία που είναι ναι μεν καλή, αλλά δεν είναι και το καλύτερο DVD που θα δει κανείς καθώς το ίδιο το συγκρότημα έχει βγάλει καλύτερα στο παρελθόν και ουσιαστικά δε σου δίνει και τίποτα διαφορετικό σε σχέση με αυτό που κυκλοφόρησαν πέρυσι. Ίσως οι ενστάσεις μου μαζί τους να οφείλονται τελικά στο ότι έχουν τεράστιες δυνατότητες σαν μουσικοί για να μας αφήσουν άφωνους και ακόμα δεν το έχουν κάνει. Ο χρόνος θα δείξει αν θα γίνει.
