Μια συνέντευξη μετ’εμποδίων… δυο zoom calls γιατί το πρώτο διακόπηκε… όχι ακριβώς στη μέση, αλλά στο πέμπτο λεπτό! Ο Sharlee δεν είχε σήμα, ευτυχώς όμως στη δεύτερη που προγραμματίστηκε same bat time, same bat channel, που λένε και στο χωριό τα καταφέραμε και μιλήσαμε για το νέο άλμπουμ των Arch Enemy, τη μουσική, τις συνθέσεις, τις μελωδίες, τον Michael Amot και την Alyssa White-Gluz. Επεκτεθήκαμε και στους Spiritual Beggars, για τους οποίους τα νέα δεν είναι καλά, αλλά και τους The Night Flight Orchestra. Απολαύστε υπεύθυνα… Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας
Rockpages.gr: Φαίνεται ότι αυτό είναι το πιο ποικιλόμορφο άλμπουμ των Arch Enemy μέχρι στιγμής. Δεν υπάρχουν πολλά «καινούργια» πράγματα, αλλά τα καθαρά φωνητικά αρχίζουν να βρίσκουν τον δρόμο τους μέσα στον ήχο σας. Υπάρχουν περισσότερα συμφωνικά στοιχεία σε κάποια τραγούδια. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;
Sharlee D’Angelo: Νομίζω πως έχεις δίκιο. Δηλαδή, μπορεί να μην είναι «καινούργια, καινούργια» πράγματα, αλλά είναι κάπως… παλιά πράγματα με καινούργια ματιά. Υπάρχουν στοιχεία που είχαμε αγγίξει ελαφρώς στο παρελθόν, αλλά δεν τα είχαμε εξερευνήσει σε βάθος. Και νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει πολύ με τα ίδια τα τραγούδια. Όταν ακούς ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι, σου γεννιούνται ιδέες – σου «δείχνει» ένα συγκεκριμένο ύφος ή ενορχήστρωση. Πάρε για παράδειγμα το “Dream Stealer”: είναι ένα ακραίο κομμάτι, αλλά στο ρεφρέν ανοίγει και γίνεται μεγάλο και επιβλητικό, παρότι είναι πολύ γρήγορο. Είναι σαν να ακούς κάτι και να λες, «χρειάζεται αυτό, και αυτό, και αυτό…». Έτσι δουλεύουμε. Ακούς κάτι στο μυαλό σου και απλά το δοκιμάζεις. Και βλέπεις αν δουλεύει.
Rockpages.gr: Ένα από τα στοιχεία που αρέσουν σε μένα, και φαντάζομαι και σε πολλούς άλλους, στους Arch Enemy είναι οι μελωδίες. Παρότι παίζετε ακραίο metal, με brutal φωνητικά κ.λπ., αν αφαιρέσεις αυτά, απομένουν μελωδίες που είναι πολύ κλασικές, όμορφες, που μπορείς να σιγοτραγουδήσεις ή ακόμα και να σφυρίξεις. Μερικές φορές θυμίζουν και κλασικό rock, μελωδικά μιλώντας. Εσύ που συνεργάζεσαι με τον Michael Amott τόσα χρόνια, από πού προέρχεται αυτό;
Sharlee D’Angelo: Νομίζω είναι αποτέλεσμα όλων αυτών που ακούμε. Όπως είπες, μπορεί να είναι κλασικό rock, μπορεί να είναι και κλασική μουσική – αντλούμε έμπνευση από παντού. Μας αρέσει η μελωδία. Ο Michael έχει απίστευτο ταλέντο στη μελωδία, ειδικά στις απλές, άμεσες μελωδίες. Μερικές φορές, μπορείς να φτιάξεις κάτι πολύ όμορφο αλλά περίπλοκο και δύσκολο να το συγκρατήσει κανείς. Ο Michael μπορεί να παίξει τέσσερις νότες – όχι κάποιες που έχεις ξανακούσει με αυτή τη σειρά ή αυτόν τον ρυθμό – και να σου μείνουν στο μυαλό. Έχει ένα χάρισμα στην απλότητα. Και αυτό αφήνει χώρο για ενορχηστρώσεις γύρω από τη μελωδία που την αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο. Είναι απλώς πολύ ταλαντούχος, σχεδόν ιδιοφυΐα όσον αφορά τις απλές αλλά φανταστικές μελωδίες.
Rockpages.gr: Κάποιος είχε πει ότι δεν είναι αυτό που παίζεις που έχει σημασία, αλλά αυτό που δεν παίζεις.
Sharlee D’Angelo: Έχει εξίσου μεγάλη, αν όχι μεγαλύτερη σημασία. Είναι δελεαστικό να βάλεις πολλά πράγματα, αλλά όσο περισσότερα προσθέτεις, τόσο αποσπάται η προσοχή. Είναι όπως στο φαγητό: αν βάλεις πολλά μπαχαρικά, ίσως το αποτέλεσμα δεν είναι το καλύτερο. Καμιά φορά, μόνο αλάτι και πιπέρι – ή πιπέρι με σκόρδο – είναι ό,τι χρειάζεσαι. Καταλαβαίνεις τι εννοώ;
Rockpages.gr: Στο νέο άλμπουμ περιλαμβάνεται για πρώτη φορά μια διασκευή στην κανονική tracklist, και μάλιστα σε άλλη γλώσσα εκτός της αγγλικής. Είναι και αυτό πρωτόγνωρο για εσάς, σωστά;
Sharlee D’Angelo: Ακριβώς. Ήταν ένα τραγούδι που μας άρεσε, ειδικά στον Michael που του αρέσουν τα πιο παράξενα και obscure metal συγκροτήματα από διάφορες χώρες. Του αρέσει πολύ η παλιά γαλλική metal σκηνή. Εγώ είχα ακούσει τους Blaspheme στα ‘80s, αλλά όχι αυτό το τραγούδι. Το ακούγαμε για χρόνια και σκεφτήκαμε, «Αν κάνουμε διασκευές για bonus κομμάτια, γιατί να μην δοκιμάσουμε αυτό;». Εφόσον έχουμε τραγουδίστρια που μπορεί να το τραγουδήσει και μιλάει γαλλικά, είπαμε να το δοκιμάσουμε. Και το αποτέλεσμα ήταν τόσο καλό που αποφασίσαμε να το βάλουμε κανονικά στο άλμπουμ. Κάτι διαφορετικό. Αν δεν αρέσει στον κόσμο; Μπορεί απλά να πατάει “skip” στο CD!
Rockpages.gr: Αν και το rock και το metal είναι παγκόσμια μουσικά είδη, είναι κάπως περίεργο να ακούς τραγούδια σε άλλη γλώσσα εκτός από τα αγγλικά. Στη Σουηδία στα ’70s και ’80s υπήρχαν punk μπάντες που τραγουδούσαν στα σουηδικά. Ποια είναι η γνώμη σου για το να παίζε Rockpages.gr: Φαίνεται ότι αυτό είναι το πιο ποικιλόμορφο άλμπουμ των Arch Enemy μέχρι στιγμής. Δεν υπάρχουν πολλά «καινούργια» πράγματα, αλλά τα καθαρά φωνητικά αρχίζουν να βρίσκουν τον δρόμο τους μέσα στον ήχο σας. Υπάρχουν περισσότερα συμφωνικά στοιχεία σε κάποια τραγούδια. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;
Sharlee D’Angelo: Νομίζω πως έχεις δίκιο. Δηλαδή, μπορεί να μην είναι «καινούργια, καινούργια» πράγματα, αλλά είναι κάπως… παλιά πράγματα με καινούργια ματιά. Υπάρχουν στοιχεία που είχαμε αγγίξει ελαφρώς στο παρελθόν, αλλά δεν τα είχαμε εξερευνήσει σε βάθος. Και νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει πολύ με τα ίδια τα τραγούδια. Όταν ακούς ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι, σου γεννιούνται ιδέες – σου «δείχνει» ένα συγκεκριμένο ύφος ή ενορχήστρωση. Πάρε για παράδειγμα το “Dream Stealer”: είναι ένα ακραίο κομμάτι, αλλά στο ρεφρέν ανοίγει και γίνεται μεγάλο και επιβλητικό, παρότι είναι πολύ γρήγορο. Είναι σαν να ακούς κάτι και να λες, «χρειάζεται αυτό, και αυτό, και αυτό…». Έτσι δουλεύουμε. Ακούς κάτι στο μυαλό σου και απλά το δοκιμάζεις. Και βλέπεις αν δουλεύει.
Rockpages.gr: Εγώ πάντως νομίζω ότι τα ελληνικά δεν “ταιριάζουν” με το rock ή το metal.
Sharlee D’Angelo: Δεν συμφωνώ! Νομίζω ότι το metal στα ελληνικά θα μπορούσε να ακούγεται καταπληκτικά.
Rockpages.gr: (γέλια) Λοιπόν, έχεις νέα από τους Spiritual Beggars; Είσαι και σε αυτή τη μπάντα…
Sharlee D’Angelo: Όχι, προς το παρόν δεν υπάρχει τίποτα προγραμματισμένο. Ίσως στο μέλλον να το «ξαναπιάσουμε». Αυτή τη στιγμή όλοι είναι απασχολημένοι με άλλα projects, οπότε δεν υπάρχει χρόνος. Αλλά, ποιος ξέρει τι θα συμβεί στο μέλλον; Ποτέ μην λες ποτέ.
Rockpages.gr: Είσαι και στους Night Flight Orchestra, μια επίσης πολύ επιτυχημένη μπάντα. Περίμενες όταν ξεκινούσατε ότι θα είχε τέτοια απήχηση;
Sharlee D’Angelo: Εεεε… Όχι! Ήμασταν μια παρέα φίλων που θέλαμε να κάνουμε κάτι μαζί και αγαπούσαμε το κλασικό rock. Απλά γράφαμε τραγούδια έτσι. Το πρώτο άλμπουμ βγήκε από μια μικρή ιταλική εταιρεία (ΣΣ, την Coroner Rercords) και δεν το πολυσκεφτήκαμε. Συνεχίσαμε να γράφουμε και… να ‘μαστε τώρα, επτά άλμπουμ μετά! Ποτέ δεν περίμενα τέτοια επιτυχία – απλά το κάναμε γιατί μας άρεσε.
Rockpages.gr: Και με κάθε άλμπουμ γίνεστε καλύτεροι.
Sharlee D’Angelo: Σε ευχαριστώ!
Rockpages.gr: Ήταν κρίμα που ακυρώθηκε η συναυλία σας στην Ελλάδα λόγω COVID.
Sharlee D’Angelo: Ναι, κι εγώ ανυπομονώ να έρθουμε κάποτε στην Ελλάδα. Θα ήταν το τέλειο ταίριασμα!
Rockpages.gr: Είναι έκπληξη που οι περισσότεροι από εσάς παίζετε ακραίο metal και όμως παίζετε κάτι τόσο διαφορετικό στους Night Flight Orchestra.
Sharlee D’Angelo: Ναι! Αυτό δείχνει τη μουσική ποικιλομορφία που έχουμε. Δεν ακούμε μόνο ένα είδος. Είναι σαν… «μουσικές διακοπές». Ένα σπίτι μακριά από το σπίτι σου.
Rockpages.gr: Πιστεύεις ότι σήμερα το κοινό είναι πιο δεκτικό σε αυτό απ’ ό,τι πριν 10-15 χρόνια;
Sharlee D’Angelo: Ναι, ειδικά οι νέοι. Καταναλώνουν μουσική διαφορετικά – με ένα κλικ, βρίσκεις τα πάντα. Στέλνουν ο ένας στον άλλο link από το Spotify, ή τραγούδια από το YouTube… Οπότε, η αντίληψή τους για τη μουσική είναι διαφορετική και αυτό τους κάνει πιο ανοιχτούς σε διαφορετικά ακούσματα, τουλάχιστον αυτό πιστεύω…
Rockpages.gr: Επηρεάζει αυτό τους Arch Enemy; Βλέπουμε πως αρκετές νέες μπάντες πλέον προτιμούν να κυκλοφορούν singles αντί για άλμπουμ… ή βίντεο. Έχετε σκεφτεί να κάνετε και εσείς κάτι αντίστοιχο;
Sharlee D’Angelo: Όχι για εμάς. Είμαστε old-school. Ένα άλμπουμ είναι μια σύνθεση από μόνο του – είναι 10 ή 12 τραγούδια που ανήκουν μαζί, είναι ένα σώμα δουλειάς. Οπότε, αυτό για μας είναι πολύ σημαντικό να το διατηρήσουμε, γιατί έτσι μεγαλώσαμε και έτσι εμείς οι ίδιοι καταλώνουμε τη μουσική. Αν κάποιος προτιμά μεμονωμένα τραγούδια, αυτό είναι ΟΚ, αλλά εμείς κυκλοφορούμε ένα άλμπουμ σαν μια συλλογή τραγουδιών, γιατί (τα τραγούδια) πρέπει να είναι μαζί, να συνοδεύει το ένα το άλλο. Το βλέπουμε σαν φωτογραφία μιας χρονικής στιγμής.
Rockpages.gr: Αν σου ζητούσε κάποιος να ηχογραφήσεις ένα EP με τρία τραγούδια από τις μεγαλύτερες μουσικές σου επιρροές, ποια θα διάλεγες;
Sharlee D’Angelo: Πω… δύσκολη ερώτηση! Είναι τόσα πολλά… Μπορεί να ήταν ένα από Ultravox, ένα από Slayer και ένα από Joy Division ή τους Police… ή τον Elton John! (γέλια)
Rockpages.gr: Πού βλέπεις τους Arch Enemy σε 10 χρόνια;
Sharlee D’Angelo: Ελπίζω να κάνουμε ακριβώς ό,τι κάνουμε τώρα – να φτιάχνουμε μουσική, να κυκλοφορούμε άλμπουμ και να περιοδεύουμε σε όλο τον κόσμο! Αυτό ελπίζω να κάνουμε και ελπίζω να έχουμε τη δυνατότητα σωματικά να εξακολουθούμε να το κάνουμε.
Rockpages.gr: Σε 10 χρόνια, πολλές μεγάλες μπάντες ίσως να έχουν σταματήσει – όπως ο Ozzy τώρα. Τι νομίζεις ότι θα γίνει τότε; όταν οι Judas Priest, οι Metallica κλπ αποσυρθούν;
Sharlee D’Angelo: Θα υπάρχει ένα κενό, αλλά με τον καιρό άλλες μπάντες θα πάρουν τη θέση τους και θα είναι οι επόμενες μεγάλες. Οι Slipknot, οι Ghost, οι Sabaton… ήδη γίνονται τεράστιοι. Μπορεί αυτοί να γεμίζουν τα στάδια στο μέλλον. Πάντα θα εμφανίζονται νέες μπάντες, που θα γίνονται μεγάλες.
Rockpages.gr: Νομίζεις ότι το rock και το metal θα χάσουν τη δημοφιλία τους όταν αποσυρθούν οι μεγάλοι;
Sharlee D’Angelo: Όχι. Η μουσική τους θα μείνει. Και νέες μπάντες θα έρθουν και θα πάρουν τη θέση τους. Δεν μπορεί κανείς να ξέρει… Μπορεί να πέσει λίγο η δημοτικότητα, αλλά μετά θα ξανανέβει. Αν το καλοσκεφτείς μπορεί να μην είδαμε ποτέ από κοντά τον Jimi Hendrix, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι δημοφιλής. Δεν ακούμε ακόμα τη μουσική του;
