Το “Win Hands Down” έχει κάνει εξαιρετική εντύπωση αυτό το πρώτο διάστημα της κυκλοφορίας του. Συναντήσαμε τους δύο κιθαρίστες των Armored Saint, Phil Sandoval και Jeff Duncan λίγο πριν την εμφάνιση τους στο Eindhoven, στα πλαίσια της Ευρωπαικής τους περιοδείας και μιλήσαμε τόσο για το καινούργιο αυτό album, όσο και για το σπουδαίο feedback του συγκροτήματος, τρεις δεκαετίες πίσω. Συνέντευξη: Δημήτρης Καζαντζής
Rockpages.gr: Το νέο σας άλμπουμ λέγεται ‘Win Hands Down’. Ποιος εμπνεύστηκε τον τίτλο του άλμπουμ; Υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα σε αυτό;
Jeff Duncan: Λοιπόν, ο John (Bush) σκέφτηκε τον τίτλο του άλμπουμ. Ήταν ο τίτλος ενός τραγουδιού….το εισαγωγικό τραγούδι του άλμπουμ. Δεν είμαι σίγουρος γιατί το διαλέξαμε ως τον τίτλο του άλμπουμ….υποθέτω πως έχει θετικό νόημα, θετική στάση για όσα στοχεύαμε.
Phil Sandoval: Πιστεύω πως ήταν η κατάλληλη, η θετική φράση για το άλμπουμ και για αυτό το λόγο την διαλέξαμε. Τίποτα ιδιαίτερα ψαγμένο. Απλά ένας θετικός τίτλος για να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη φορά.
Rockpages.gr: Αυτός πρέπει να είναι ο πρώτος δίσκος των Armored Saint με φωτογραφία της μπάντας στο εξώφυλλο. Δίνει την αίσθηση πως το στοιχείο της επιστημονικής φαντασίας συναντά μια ταινία western. Γιατί αποφασίσατε να χρησιμοποιήσετε ένα τόσο ενδιαφέρον εξώφυλλο;
Jeff Duncan: ήταν κάτι που επίσης απλά έτυχε. Εφόσον πήραμε την απόφαση να χρησιμοποιήσουμε φωτογραφία της μπάντας στο εξώφυλλο σκεφτήκαμε «Γιατί δεν το κάνουμε διαφορετικό και ενδιαφέρον ταυτόχρονα;» Θα πω ξανά πως ήταν απλά αποτέλεσμα μιας δημιουργικής στιγμής και όχι κάτι που πολυσκεφτήκαμε. Και ναι, έχεις δίκιο, είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται φωτογραφία της μπάντας σε εξώφυλλο, οπότε σκεφτήκαμε να το κάνουμε αξιομνημόνευτο και όχι πέντε άντρες που απλά στέκονται.
Phil Sandoval: Ναι, το εξώφυλλο είναι ενδιαφέρον….έχει μία συγκεκριμένη αίσθηση κίνησης. Έχει αυτά τα χαρακτηριστικά της Δύσης….το σαλούν, το πόκερ. Νομίζω πως είναι καταπληκτικό.
Rockpages.gr: Ο Joey Vera σύνθεσε την μουσική και ο John Bush έγραψε τους στίχους του άλμπουμ. Υποθέτω πως πλέον οι Armored Saint δεν είναι μία καθιερωμένη, με τα κοινά δεδομένα, μπάντα αλλά περισσότερο ένα είδος δικού σας παράπλευρο project κατά το οποίο ηχογραφείτε όταν έχετε χρόνο. Θα συμφωνούσατε με αυτό;
Jeff Duncan: Δεν είμαι σίγουρος πως είναι απλά ένα παράπλευρο project ή απλά μία κατάσταση όπου απλά συναντιόμαστε και κάνουμε κάτι όταν οι συνθήκες ευνοούν. Όσον αφορά την συγγραφή των στίχων, απλά έτυχε έτσι. Με τους Armored Saint τα πράγματα ακολουθούν την φυσική τους πορεία. Αλλά είναι οπωσδήποτε μία μπάντα, κάτι το οποίο όλοι αγαπάμε. Είναι σαν αφετηρία για όλους μας. Προσωπικά δεν το θεωρώ καθόλου παράπλευρο project.
Phil Sandoval: Θα συμφωνήσω με τον Phil. Οι Armored Saint είναι σπίτι για όλους μας. Όλοι μας αγαπάμε την μπάντα και δίνουμε το 100% μας σε αυτήν. Παίζουμε ομαδικά. Ο John και ο Joey (Vera) αποτελούν μια δυνατή ομάδα στην σύνθεση. Έχουν χημεία μεταξύ τους και όλα πάνε τέλεια για την μπάντα. Είναι σαν τον Lennon με τον McCartney (γελάει). Ο Joey έχει απίστευτο αυτί όταν έχουμε να κάνουμε με θέματα ήχου και παραγωγής. Πιάνει πράγματα που κανείς άλλος δεν μπορεί να παρατηρήσει. Συνοπτικά, είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι με την πορεία του άλμπουμ…..δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευτυχής.
Rockpages.gr: Το νέο άλμπουμ είναι, λίγο πολύ, η φυσική εξέλιξη του “La Raza” το οποίο κατέπληξε όταν βγήκε πριν πέντε χρόνια. Ήσασταν ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα του δίσκου και αποφασίσατε να κινηθείτε στο ίδιο μουσικό ύφος;
Jeff Duncan: Πιστεύω πως το ‘Win Hands Down’ είναι διαφορετικό από το ‘La Raza” το οποίο θεωρώ ως ένα δίσκο πειραματισμού για εμάς. Ήταν ένας πολύ εκλεπτυσμένος δίσκος όσον αφορά την διαδικασία της σύνθεσης. Το ‘Win Hands Down’ αποτελεί έναν πιο κλασσικό Armored Saint δίσκο ο οποίος εμπεριέχει κάποια εκλεπτυσμένα στοιχεία του ‘La Raza’. Πάνω σε αυτό, νομίζω πως το ‘La Raza’ ήταν ένα σημαντικό άλμπουμ για τους Armored Saint διότι είναι απαραίτητο να εξελιχθούμε μουσικά και θεωρώ πως το καινούργιο άλμπουμ συνδυάζει τα καλυτέρα στοιχεία των δυο προαναφερθέντων: τον κλασσικό metal ήχο των Armored Saint με τα πειραματικά και εκλεπτυσμένα στοιχεία του ‘La Raza’. Το προηγούμενο άλμπουμ ήταν μία γέφυρα για τους Armored Saint ώστε να εξελιχθούν μουσικά.
Phil Sandoval: Πιστεύω πως το “Win Hands Down” είναι ένα από τα καλύτερα που έχουμε κάνει. Μπορεί να σταθεί ισάξιο του “Symbol Of Salvation” το οποίο θεωρώ μία από τα πιο αξιόλογα εγχειρήματα μας.
Rockpages.gr: Την δεκαετία των ’80s βγάλατε τέσσερα διαδοχικά άλμπουμ για τα οποία δεν εισπράξατε την εμπορική επιτυχία που αξίζατε. Κάνοντας έναν απολογισμό των τότε εποχών, έχετε μετανιώσει για κάτι και τι θα αλλάζατε;
Jeff Duncan: ‘Ήρθα στην μπάντα όταν ηχογραφήσαμε το ‘Symbol Of Salvation’ και τα καταφέραμε αρκετά καλά. Η επιτυχία είναι μία σχετική έννοια…αυτή είναι η άποψη μου. Είμαστε ακόμα εδώ , κάνουμε ακόμα αυτό που μας αρέσει και εξακολουθούμε να κάνουμε δίσκους. Έτσι λοιπόν δεν μετανιώνω για κάτι….φυσικά ο καθένας κάνει αναδρομή στα όσα έχει κάνει στη ζωή του και σκέφτεται τι θα είχε συμβεί αν έκανε κάτι διαφορετικά. Αλλά αυτό είναι κάτι φυσιολογικό. Ανεξαρτήτως του αν είχαμε σημαντικές επιτυχίες στο παρελθόν ή όχι, η μπάντα θα συνέχιζε να βρίσκεται όπου βρίσκεται τώρα. Το καλύτερο πράγμα είναι να συνεχίσουμε να δημιουργούμε μουσικά, αν και παίρνουμε τον χρόνο μας σε αυτό (γέλια). Είναι εύλογο να θες την επιτυχία και να βλέπεις τη δουλειά σου να αποφέρει καρπούς, αλλά το πιο σημαντικό είναι να βρίσκεσαι ενεργά μέσα στα πράγματα και να δημιουργείς μουσική.
Rockpages.gr: Το “March of the Saint” θεωρείται από τα πιο σπουδαία άλμπουμ της δεκαετίας του ’80. Εκτός από τα εξαιρετικά κομμάτια, όλοι θυμούνται το glam image και τα εντυπωσιακά ρούχα. Τι θυμάστε από εκείνο το άλμπουμ και την συγκεκριμένη περίοδο;
Phil Sandoval: θυμάμαι πως ιδρώναμε πολύ αλλά ήταν μέρες ευτυχίας (γέλια)! Το “March of the Saint” συμπεριέλαβε όλα εκείνα τα κλασσικά ριφάκια και υπήρχαν πράγματα εκεί μέσα από την εποχή που ψάχναμε να υπογράψουμε με κάποια δισκογραφική. Αλλά ναι, είναι από τα καλύτερα άλμπουμ των Armored Saint.
Rockpages.gr: Αποτελούσατε κομμάτι της θρυλικής σκηνής του Los Angeles του ’80. Οι Armored Saint βρίσκονταν κάπου μεταξύ της ακραίας metal σκηνής με μπάντες όπως οι Metallica, Slayer, Megadeath, κτλ και της glam scene με μπάντες όπως οι Motley Crue, Ratt, Dokken κτλ. Συμφωνείτε με αυτό και ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από εκείνα τα χρόνια;
Phil Sandoval: Οι Armored Saint είχανε επηρεαστεί αρκετά από τους Judas Priest και γενικά δεχόμασταν περισσότερες επιρροές από την Ευρωπαϊκή μέταλ σκηνή στις αρχές του ’80. Όπως προανέφερες, ήμασταν κάπου στη μέση όλων αυτών που εξελίσσονταν στο Los Angeles εκείνη την περίοδο. Αλλά επιμείναμε και σταθήκαμε στο ύψος μας . Ίσως, αυτός ήταν ο λόγος που δεν κατορθώσαμε την επιτυχία που θέλαμε δεν ήμασταν ούτε thrash ούτε glam. Ήμασταν μία Ευρωπαϊκού ύφους μπάντα από το Los Angeles και αυτό ίσως μπέρδευε πολλούς ανθρώπους. Ξεκινήσαμε αρχικά με τους Q Prime ως managing team….Cliff Burnstein, Peter Mensch….οι άνθρωποι πίσω από τους Metallica και τους Def Leppard. Ίσως, αν είχαμε υπογράψει με μία μεγαλύτερη εταιρία τα πράγματα να ήταν διαφορετικά για εμάς. Αλλά και πάλι, πλέον βλέπεις μπάντες σαν τους King of Leon ή τους Strokes που σημειώνουν επιτυχία για ένα χρόνο…αλλά που βρίσκονται τώρα; Είμαστε ενεργά στο παιχνίδι για τριάντα χρόνια τώρα και νιώθουμε ευγνώμονες για το ότι οι άνθρωποι ακόμα έρχονται να μας δούνε στα σόου και αγοράζουν την μουσική μας.
Rockpages.gr: Πριν από δεκαπέντε χρόνια παίξατε για πρώτη και τελευταία φορά στην Ελλάδα. Ποιες οι προοπτικές για να ξαναέρθετε στην Ελλάδα και, παρεμπιπτόντως, παρακολουθείτε τα νέα για το τι συμβαίνει στη χώρα μας;
Phil Sandoval: και φυσικά παρακολουθούμε τα όσα γίνονται στην Ελλάδα σχετικά με την οικονομική κρίση. Είναι αλήθεια κρίμα….θα θέλαμε πολύ να έρθουμε στην Ελλάδα και να παίξουμε για τους πιστούς οπαδούς μας…..υπάρχει τόσο μεγάλη ιστορία.
Jeff Duncan: Θα ήθελα να παίξω ξανά στην Ελλάδα! Ήταν σπουδαία την τελευταία φορά….οι άνθρωποι ήταν φανταστικοί και τα σόου πήγανε εξαιρετικά καλά. Οι Armored Saint είναι πολυάσχολοι όσο ποτέ άλλοτε, έτσι δεν αποκλείω την περίπτωση να παίξουμε ξανά στην Ελλάδα παρόλα τα προβλήματα. Θα θέλαμε πολύ να παίξουμε στην Ελλάδα ξανά και προσωπικά ανυπομονώ να επιστρέψω στη χώρα σας.