Όσο και να θέλεις να μακρηγορήσεις για κάποια από τις κυκλοφορίες του, ο Γερμανός δε σ’ αφήνει.
Εδώ και πάνω από εικοσιπέντε χρόνια, είναι πιστός στα ραντεβού του τόσο στα studio όσο και στον ήχο της μουσικής του. Πραγματικά, θα είχα βαρεθεί οποιονδήποτε άλλο για τόσα χρόνια, έκανε ασταμάτητα το ίδιο πράγμα στη μουσική του. Έχει βρει το κατάλληλο γι’ αυτόν μοτίβο στον ήχο και τον τρόπο που γράφει τα ίδια και τα ίδια, που η λογική λέει ότι κάπου λες, “Ως εδώ!”. Είπαμε όμως αυτό ισχύει για οποιονδήποτε άλλο! Όσο εκνευριστική φαντάζει αυτή η πραγματικότητα, άλλο τόσο εκνευριστικά ωραία είναι η μουσική που παράγει σε όλα, ανεξαιρέτως τα album του.
Το “Sign Of The Times” δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό που περιγράφω παραπάνω. Ένα τυπικό (με την καλή έννοια) Axel Rudi Pell album που απλά υπολείπεται κάπως των τριών προηγούμενων κυκλοφοριών του όντας ελαφρώς πιο χαμηλή η ποιότητα από συνθετικής πλευράς. Δεν παύει όμως να είναι ένα πολύ όμορφο και συχνά ξεσηκωτικό άκουσμα. Ξεχωρίζουν το ομότιτλο κομμάτι και το “Wings Of The Storm” για τις μελωδίες τους, όπως και το “Living In A Dream” με τις reggae πινελιές στο πρώτο μισό του, ενώ και η εισαγωγή με το “The Black Serenade” θεωρώ ότι είναι από τις καλύτερες που έχω ακούσει από την κιθάρα του.
Το “Sign Of The Times” είναι ένα ακόμα πολύ καλό album του Γερμανού κιθαρίστα και φυσικά προτείνω την απόκτηση του.
