Αυτό το festival είναι τελικά χρυσορυχείο! Όχι μόνο η αντιμετώπιση που έχουν εκεί τα media αλλά και όλοι οι επαγγελματίες του χώρου είναι άψογη, έχεις και την ευκαιρία να δεις άπειρα σχήματα που δεν βλέπεις εύκολα, έστω και μεμονωμένα. Για τον δε τύπο, σου προσφέρεται η δυνατότητα να προσεγγίσεις εξαίρετους μουσικούς με λαμπρή ιστορία και με τους οποίους τα τελευταία χρόνια δεν ασχολούνται τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης για χίλιους δυο λόγους. Βρισκόμαστε στο Hard Rock Hell festival στη μακρινή Ουαλία και συνομιλούμε με έναν μουσικό που ανήκει στην παραπάνω κατηγορία. Ο Bernie Torme μιλάει με τον Δημήτρη Καζαντζή για όλα! Τη solo καριέρα του, τα project στα οποία έχει συμμετάσχει και φυσικά για τις πολύ σημαντικές συνεργασίες του με Ian Gillan, Ozzy Osbourne και Dee Snider. Για τον γράφοντα, πρόκειται για μια από τις καλύτερες και ουσιαστικότερες συνεντεύξεις που έκανε ποτέ.

Bernie Torme: Προς το παρόν κάνω μερικές εμφανίσεις περιστασιακά … έκανα μία στην Ισπανία και πρόκειται να κάνω μερικές ακόμα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αλλά, επίσης κάνω την ηχογράφηση ενός νέου άλμπουμ το οποίο είναι έτοιμο περίπου κατά το ήμισυ. Πρόκειται βασικά για album Bernie Torme και ελπίζω να κυκλοφορήσει φέτος και να το ακολουθήσει μια περιοδεία. Αυτό είναι το πλάνο, γιατί πραγματικά θέλω να βγω και να περιοδεύσω … ξέρεις, καθώς μεγαλώνω, θέλω να περιοδεύω περισσότερο (γέλια).

Rockpages.gr: Κάτι νεώτερο σχετικά με τους GMT;
 
Bernie Torme: Όχι … όχι αυτή τη στιγμή. Τελευταία άκουσα πως ο John (McCoy) είχε κάποια προβλήματα υγείας και είχε επίσης ένα project που ήθελε να κάνει μόνος του. Το θέμα είναι ότι οι GMT είναι ένα πραγματικά δύσκολο συγκρότημα για να οργανώσεις και να κάνεις σχεδιασμό επειδή όλοι ζουν μακριά και δεν βλέπουμε ο ένας τον άλλο τόσο συχνά … οπότε, δεν υπάρχουν σχέδια προς το παρόν. Είμαι σίγουρος όμως ότι κάτι θα γίνει τελικά. Είναι απλά θέμα χρόνου και όταν κάποιος πει “ας κάνουμε κάτι παραπάνω με τους GMT”, τότε όλα θα κυλήσουν ομαλά.

Rockpages.gr: Η καριέρα σου περιλαμβάνει πολλές και πολύ αξιόλογες συνεργασίες. Ο κόσμος σε ξέρει περισσότερο από την περίοδο με τους Gillan. Τι θέση έχει αυτή η περίοδος για τον ίδιο τον Bernie Torme ανάμεσα στις υπόλοιπες συνεργασίες της καριέρας σου;
 
Bernie Torme: Λοιπόν … υπερηφάνεια! Όταν μπήκα στο συγκρότημα του Gillan ήμουν άγνωστος και από τη στιγμή που άφησα τον Ian ήμουν όνομα στη μουσική βιομηχανία. Ήταν σίγουρα ένα φοβερό συγκρότημα για να είσαι μέλος. Ο Ian ήταν ένας φανταστικός τύπος για να είσαι μαζί του σε μια μπάντα και εγώ θυμάμαι έντονα την ομαλή συνεργασία μας. Ο Ian δεν είπε ποτέ σε κανέναν πώς να παίξει και τι να παίξει. Έδινε απόλυτη ελευθερία σε έναν μουσικό και αυτό είναι προφανές σε ότι κυκλοφορεί ο Gillan. Ήταν ένα εξαιρετικά δημοκρατικό συγκρότημα … πιθανώς αρκετά αναρχικό συγκρότημα (γέλια)! Στο τέλος, υπήρχαν πολλές διαφωνίες για … τα πάντα, πραγματικά, αλλά όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν και θα ήμουν περισσότερο από ευτυχής να πιω ένα ποτό με όλα τα παιδιά από το συγκρότημα … φοβεροί τύποι, πραγματικά! Δεν νομίζω όμως ότι θα συνεργαστούμε και πάλι, καθώς όλοι ακολούθησαν διαφορετικά μονοπάτια.

Rockpages.gr: Θεωρώ ότι με εσένα συνεργάτη του, ο Ian Gillan κυκλοφόρησε τις καλύτερες δουλειές του πέρα από τους Deep Purple. Τα “Mr.Universe”, “Glory Road”, “Future Shock”, “Double Trouble” είναι ανυπέρβλητα album που γράφτηκαν μέσα σε μια τριετία. Ήταν πιστεύεις μια περίοδος έμπνευσης για σας ή μια τόσο καλή χημεία μεταξύ σας;
 
Bernie Torme: Σίγουρα ήταν θέμα χημείας. Υπήρχαν κυρίως τρία μέλη που δούλευαν τα τραγούδια. Ο Ian στην πραγματικότητα ποτέ δεν ολοκλήρωσε ένα κομμάτι … έγραφε τους στίχους, τις μελωδικές γραμμές, αλλά έπρεπε να έχει τη «ραχοκοκαλιά», τη δομή του τραγουδιού και πως το όλα πράγμα ήταν πρωταρχικά οργανωμένο. Ο Colin (Towns) ήταν ένας πολύ οργανωμένος συνθέτης … που προέρχονταν από τη τζαζ σκηνή οπότε είχε, τις περισσότερες φορές, ένα πλήρες μουσικό κομμάτι έτοιμο. Ο John (McCoy) κι εγώ συνεργαστήκαμε πολύ εκείνη τη περίοδο, δεν είχα στ’αλήθεια γράψει για κανέναν άλλο. Έγραφα πάντα για εμένα και δεν είχα την εμπειρία να γράφω για κανέναν άλλο, ειδικά για έναν μεγάλο τραγουδιστή όπως ο Ian. Ήταν μια δημιουργική έκρηξη! Οι Gillan, το συγκρότημα, ήταν μια διασκεδαστική και σημαντική περίοδος στη ζωή μου. Όλοι απολαμβάναμε πραγματικά να είμαστε στο studio και στην ίδια σκηνή μαζί. Στο τέλος, ήταν πράγματι το τέλος μιας εποχής … το τέλος της δεκαετίας του ’70, αρχές του ’80. Συνηθίζαμε να φερόμαστε αυθόρμητα.
Όταν πηγαίναμε στο στούντιο, είχαμε κυριολεκτικά τρεις με τέσσερις ιδέες. Στη συνέχεια, θα συνεργαζόμασταν, θα ηχογραφούσαμε τα πάντα και θα τα κάναμε μείξη μέσα σε τρεις εβδομάδες! Ήταν ο τρόπος που συνήθως δουλεύαμε και ήταν ο τρόπος που τα περισσότερα συγκροτήματα, από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, που συνήθιζαν έτσι κι αλλιώς να δουλεύουν. Γι’ αυτό το λόγο ήταν το τέλος μιας εποχής. Αργότερα, το άλμπουμ που έκανα με τον Dee (Snider) – μου άρεσε αυτό το άλμπουμ, παρεμπιπτόντως – πήρε έξι γαμημένους μήνες … εννοώ πως με “σκότωσε”! Δεν είχα το χρονικό περιθώριο της αυτοσυγκέντρωσης μετά από έξι μήνες ετοιμάζοντας το ίδιο άλμπουμ. Το φοβερό με τον Ian ήταν ότι εμπιστευόταν όλους στην μπάντα και ποτέ δεν έλεγξε στ’αλήθεια τι κάναμε. Πίστευε σε μας, στις ικανότητές μας και εμείς πιστεύαμε σ ‘εκείνον. Όλοι είχαμε πίστη ο ένας στον άλλο και αυτό ήταν μια ωραία εμπειρία.

 
Rockpages.gr: Παρατηρώ μια ομοιότητα μεταξύ των προσωπικών σας σχημάτων. Εκείνος ξεκίνησε σαν Ian Gillan Band, μετά το άλλαξε σε Gillan και οι τελευταίες του προσωπικές κυκλοφορίες είναι κάτω από το Ian Gillan. Το ίδιο και με σένα…Bernie Torme Band, Torme και Bernie Torme. Είναι απλή σύμπτωση;
 
Bernie Torme: (γέλια) Επίσης υπήρξαν οι Bernie Torme Electric Gypsies στην πορεία. Ναι …. δεν ξέρω για να είμαι ειλικρινής, γιατί πάντα ένιωθα άβολα να έχουν το όνομά μου ως όνομα συγκροτήματος … ποτέ δεν ήμουν χαρούμενος γι ‘αυτό. Ο λόγος που συνέβη είναι επειδή αρχικά πήγα στην Αγγλία, σχημάτισα ένα συγκρότημα με το όνομα Scrapyard και έπαιζα σε κλαμπ. Συνεχίζαμε να αλλάζουμε μπασίστες και, στη συνέχεια, ήρθε ο John McCoy και ήταν εξαιρετικός … τον λάτρευα! Ο John μοιάζει λίγο με πολιτικό, ξέρεις … κάποτε μου είπε – ακριβώς πριν από μια εμφάνιση – ότι θα πρέπει το συγκρότημα να κάνει ένα meeting. Είπα “εντάξει” … έτσι, κάνουμε το meeting και λέει ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερες εμφανίσεις, αν λέγαμε το συγκρότημα McCoy (γέλια)! Ακόμη και ο ντράμερ είπε ότι θα πρέπει να ονομαστούμε McCoys. Είπα πως δεν πρόκειται να με κάνει κάποιος να πάρω πόδι από το δικό μου συγκρότημα (γέλια). Έτσι, αν έλεγα το συγκρότημα με το όνομά μου, αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί.

Rockpages.gr: Ανάμεσα όμως στα προσωπικά σου σχήματα είχες και άλλες πολύ σημαντικές συνεργασίες. Το 1982 αντικατέστησες τον Randy Rhoads αμέσως μετά το θάνατο του στη μπάντα του Ozzy Osbourne. Πως ένοιωθες αυτό το διάστημα; Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη περίοδος για όλους έτσι δεν είναι;
 
Bernie Torme: Ήταν πολύ έντονο συναισθηματικά. Μόλις είχα φύγει από το συγκρότημα του Gillan και εργαζόμουνα ως διακοσμητής. Είχα υπογράψει μια συμφωνία για ένα σόλο άλμπουμ, όταν χτύπησε το τηλέφωνο … επέτρεψε μου να σου πω ότι δεν γνώριζα την σόλο καριέρα του Ozzy επειδή ο Ozzy δεν είχε περιοδεύσει την Αγγλία … Θέλω να πω, ήξερα πως ο Ozzy έκανε κάτι μόνος του μετά τους Black Sabbath, αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχω δει τον Randy επί σκηνής και δεν είχα κανένα από τα άλμπουμ του Ozzy με τον Randy. Δεν γνώριζα τη δουλειά του Randy, αλλά όταν έφτασα εκεί ήταν τόσο θλιμμένα … τόσο θλιβερά. Δεν ξέρω πώς συνέχισε ο Ozzy … Ειλικρινά δεν ξέρω. Ήμουν ευτυχής να βοηθήσω … ήταν ένα απίστευτο συγκρότημα … Tommy Aldridge, Rudy Sarzo, Don Airey … θαυμάσια παιδιά. Ήταν όλοι καλοί μαζί μου. Όντας ένας εντελώς διαφορετικός κιθαρίστας σε σύγκριση με τον Randy, είχα έτοιμο ένα σόλο άλμπουμ για να κυκλοφορήσει, μια κλεισμένη περιοδεία … ήταν κάτι παράξενο διότι δεν είναι πολλοί εκείνοι που μπορούν να έχουν τέτοιες τεράστιες ευκαιρίες στην καριέρα τους.

Rockpages.gr: Ο Ozzy πως ήταν τότε; Έτσι όπως όλοι αλλά και αυτός ο ίδιος τον περιγράφουν ή γνώρισες έναν άλλον Ozzy έπειτα από ένα τόσο τραγικό συμβάν;
 
Bernie Torme: Λοιπόν, ήταν κάπως τρελός μερικές φορές (γέλια). Το βρίσκω δύσκολο να μιλήσω γι ‘αυτό, επειδή πολλοί άνθρωποι έχουν πει άσχημα πράγματα για τον Ozzy και την εν λόγω περίοδο. Ο Ozzy ήταν απόλυτα συντετριμμένος … ήταν … τον είδα να κλαίει τόσες πολλές φορές πριν και μετά τις εμφανίσεις. Πώς συγκρατούσε τον εαυτό του, ειδικά στη σκηνή, όταν όλοι περίμεναν να δουν τον «τρελό» Ozzy, είναι εκπληκτικό. Εκείνη την εποχή, υπήρχαν πράγματα που δεν καταλάβαινα. Για παράδειγμα, δεν καταλάβαινα γιατί δεν είπε τίποτα στη σκηνή για τον Randy. Το συνειδητοποίησα καιρό μετά πως απλά δεν ήταν σε θέση να το κάνει αυτό. Θα κατέληγε να κλαίει και δεν θα ήταν σε θέση να συνεχίσει με σόου. Θέλω να πω, ήταν μια θλιμμένη, θλιμμένη περίοδος. Ο Randy ήταν τόσο νέος και τόσο ταλαντούχος. Είδα τις κιθάρες του καθώς τις έβγαζαν από το λεωφορείο της περιοδείας και ήταν απολύτως θλιβερό.

Rockpages.gr: Μπάντες όπως οι Atomic Rooster και Electric Gypsies άφησαν το δικό τους στίγμα στη μουσική, ως δημοτικότητα όμως αλλά και εμπορικά μάλλον δεν πήραν όσα τους άξιζαν. Πιστεύεις ότι κάτι έλλειπε;
 
Bernie Torme: Ναι, σίγουρα … ειδικά με τους Electric Gypsies. Στην αρχή δεν προοριζόταν ποτέ για συγκρότημα … ήταν περισσότερο κάτι σαν ένα project μου. Θα συνεργαζόμουν εκείνη την εποχή με τον Nigel Glocker από τους Saxon. Δεν ήταν ποτέ η πρόθεσή μου να γίνει αυτό ένα άλλο κεφάλαιο στην καριέρα μου. Το πρόβλημα ήταν πως δεν είχαμε το σωστό management, καθώς πρέπει να πω ειλικρινά ότι ήμουν πολύ αντιδραστικός τύπος εκείνη την περίοδο … έχοντας την εμπειρία που είχα με το συγκρότημα του Ian δεν ήθελα να ξαναζήσω το ίδιο πράγμα ξανά. Είχα μια καλή συμφωνία με την δισκογραφική, αλλά εκείνη την περίοδο ο A&R τους μόλις είχε φύγει και αποφάσισαν να παρατήσουν σχεδόν κάθε rock και metal συγκρότημα που είχαν στο τον κατάλογό τους. Ήθελαν να με κρατήσουν, αλλά επίσης δημοσίευσαν ένα άρθρο στο “Music Week” όπου ήθελαν να με πάνε σε μια πιο pop κατεύθυνση. Και είδα αυτό και είπα “γάμα το”! Ξόδεψα ενάμιση χρόνο προσπαθώντας να βγω απ’ αυτή τη συμφωνία. Αυτό ήταν ένα τεράστιο χρονικό κενό για την καριέρα μου … από τη στιγμή που ήμουν πάλι εκτός, κάνοντας περιοδείες, ήταν ένα εντελώς διαφορετικό συγκρότημα γιατί όλοι είχαν φύγει. Ήταν πραγματικά ένα μείγμα από άτυχες αποφάσεις καριέρας εκείνη τη στιγμή.

Rockpages.gr: Το “Bloodied But Unbowed” με τους Desperado έμοιαζε εκείνη την εποχή σαν μια πολύ καλή νέα αρχή. Γιατί δεν υπήρξε συνέχεια;
 
Bernie Torme: Αρχικά είχαμε υπογράψει με την Atlantic … στην πραγματικότητα, ο Dee υπέγραψε με την Atlantic. Στη δεκαετία του ’80, οι δισκογραφικές ξόδευαν γελοία ποσά στους καλλιτέχνες τους. Έτσι, ο Dee είχε πάρει μια προκαταβολή … νομίζω, 200.000 δολάρια ως «συμφωνία εξέλιξης», η οποία στην πραγματικότητα σήμαινε “έχεις 200.000 δολάρια να ξοδέψεις” (γέλια). Στη συνέχεια, πτώχευσε, επειδή υπήρχε μια συνεχής νομική διαμάχη μεταξύ του Bill Graham και των Twisted Sister … ο Bill ισχυρίστηκε ότι είχε δώσει στους Twisted Sister ένα εκατομμύριο δολάρια ως προκαταβολή για περιοδεία και το συγκρότημα διαλύθηκε αφήνοντας ένα τεράστιο χρέος στον Graham. Αυτό το πράγμα συνέχισε να επανέρχεται βέβαια … θέλω να πω, από νομική άποψη. Ο Dee κήρυξε πτώχευση και βγήκε σε αναζήτησή άλλης συμφωνίας. Προσωπικά, δεν νομίζω ότι ήταν σοφή κίνηση καριέρας να ξοδέψεις όλη την προκαταβολή που η Atlantic σου είχε δώσει. Απλά θυμηθείτε ότι η Atlantic ήταν η καλύτερη δισκογραφική εταιρία στις ΗΠΑ, πολύ πιθανόν η καλύτερη ροκ δισκογραφική εκείνη την εποχή.  Έτσι, έκανε τότε μια συμφωνία με την Electra  που δεν ήταν στ’ αλήθεια ροκ δισκογραφική, παρά το γεγονός ότι είχαν τους Motley Crue και τους Metallica … αλλά ως εκεί. Αμέσως γύρισε σε διαφωνία  για άλλη μια φορά … προσπαθούσαμε να αποκτήσουμε παραγωγό για ένα σχεδόν χρόνο … απίστευτο. Μας είπαν να συνεχίσουμε το γράψιμο και καταλήξαμε με 60 ή 70 τραγούδια! Λοιπόν, αν δεν μπορείς να ολοκληρώσεις μια ηχογράφηση με τόσα πολλά γραμμένα τραγούδια, τότε, καλά θα κάνεις ν’ αλλάξεις δουλειά (γέλια)! Επέλεξαν 10 τραγούδια και μας πήρε 6 μήνες για να τα ηχογραφήσουμε … ήταν τρελό. Είχαμε τον Clive Burr και ένα νεαρό μπασίστα που ονομάζονταν Mark Russell ο οποίος ήταν 19 ή 20 ετών τότε. Τόσο ο Clive όσο και εγώ θέλαμε να ηχογραφήσουμε αυθόρμητα τον δίσκο, αλλά ο Dee το σκέφτηκε αλλιώς … γίνονταν ξανά θέμα το Αμερικάνικο 80s. Θα κόστιζε ακριβά και θα έπρεπε να ξοδέψουμε πολλούς μήνες πάνω στα ίδια τραγούδια ξανά και ξανά. Νομίζω ότι η Electra είχε ήδη επενδύσει εκείνη τη περίοδο 500.000 δολάρια, όταν χρεοκόπησε ο Dee για δεύτερη φορά (γέλια). Έτσι, όταν η Electra άκουσε το πρώτο κομμάτι, το μίσησαν εντελώς και αποφάσισαν να μην κυκλοφορήσουν το νέο υλικό. Αυτό ήταν πραγματικά … 500.000 δολάρια να ξοδεύονται για το τίποτα. Ο Dee προσπάθησε αργότερα να υπογράψει συμβόλαιο με άλλη δισκογραφική και να κυκλοφορήσει το album των Desperado, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερε να το κάνει. Αργότερα έφτιαξε τους Widowmaker που νομίζω λίγο ως πολύ παρουσίαζε ανασκευασμένα τραγούδια γραμμένα από τον ίδιο και από μένα. Αυτό ήταν βασικά όλο.

Rockpages.gr: Θα ήθελες να μου σκιαγραφήσεις τον μουσικό αλλά και άνθρωπο Dee Snider;
 
Bernie Torme: Ο Dee πάντα έβλεπε τον εαυτό του ως performer και όχι ως μουσικό … και επέμενε πάντοτε σ’ αυτή τη διάκριση. Θέλω να πω … ναι, είναι ένας καταπληκτικός performer. Είναι ένας ωραίος, αστείος τύπος. Μου άρεσε να δουλεύω κάθε λεπτό μαζί του. Κατέχει 30 αυτοκίνητα ή κάτι τέτοιο … δύο ταχύπλοα (γέλια). Πρέπει να πω όμως – και ο ίδιος δεν παίρνει τα εύσημα γι’ αυτό – ο Dee είναι ένας εκπληκτικός τραγουδιστής. Αν ακούσετε το κομμάτι “The Heart is a Lonely Hunter” από το άλμπουμ των Desperado θα μείνετε έκπληκτοι! Ήταν μια ερμηνεία να σου πάρει το μυαλό μόνο με μία ή δύο επαναλήψεις στο στούντιο. Ήταν απίστευτο.

Rockpages.gr: Υπάρχει κάποιος που συνεργάστηκες μαζί του και θα ήθελες να ξαναδουλέψεις μ’ αυτόν ή αντίθετα κάποιος παλιός συνεργάτης που δε θα ήθελες να ξαναδουλέψετε;
 
Bernie Torme: Λοιπόν, θα ήθελα πάρα πολύ να συνεργαστούμε ξανά με τον Ozzy ή ακόμα καλύτερα να είχα συνεργαστεί μαζί του κάτω από διαφορετικές συνθήκες και σε διαφορετικό χρόνο. Δεν ήταν ευχάριστη περίοδος καθόλου. Δεν νομίζω ότι ο Dee θέλει να κάνει οτιδήποτε σαν μουσικός σήμερα. Έτσι κι αλλιώς, είναι περισσότερο κάτι σαν διασημότητα (γέλια).

Rockpages.gr: Αν γύρναγε πίσω ο χρόνος θα πρόσθετες ή θα αφαιρούσες κάτι από της μέχρι σήμερα καριέρα σου;
 
Bernie Torme: Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τα πράγματα έκανα. Για μένα το παρελθόν είναι παρελθόν και το μόνο που έχει σημασία για μένα είναι αυτό που πρόκειται να κάνω. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν ακούω πάρα πολύ τα προηγούμενα άλμπουμ μου, γιατί αν ποτέ τα άκουγα, θα επισήμαινα πιθανά λάθη (γέλια).