Με το 2016 να έχει μπει στη ζωή μας εδώ και περίπου 20 ημέρες και αφού ζητήσαμε από μουσικούς Έλληνες και ξένους να μας απαριθμήσουν τα άλμπουμ που ξεχώρισαν την χρονιά που πέρασε, σειρά έχουν οι συντάκτες του Rockpages.gr… για αυτούς η δοκιμασία έγινε δυσκολότερη καθώς έπρεπε να γράψουν δυο λόγια για το καλύτερο και το χειρότερο άλμπουμ της χρονιάς που μας πέρασε. Ιδού τα αποτελέσματα…
Δημήτρης Καζαντζής Καλύτερο: Queensrÿche – Condition Human
Χειρότερο: Whitesnake – The Purple Album
|
||
Ρωμανός Τερζής
Καλύτερο: Symphony X – Underworld Ο Ρωμαίος του progressive metal, Michael Romeo, επέλεξε να γράψει ένα album που περιλαμβάνει στοιχεία απ’ όλες τις φάσεις του σχήματος μέσα στα χρόνια: Επικό, νεοκλασικό, τεχνικό, μαεστρικά παιγμένο heavy metal. Όλα αυτά, στον ένατο δίσκο στη καριέρα των Symphony X. Χειρότερο: Faith No More – Sol Invictus Υπάρχει ανεπίτρεπτα και ανεξήγητα πολύ filler, σε έναν δίσκο διάρκειας μόλις 39 λεπτών. Η είδηση πως το «Sol Invictus» δεν μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τα τέσσερα αριστουργήματα της περιόδου 1989-1997 ήταν ίσως αναμενόμενη, αλλά και πάλι υπήρχαν, ή εγώ τουλάχιστον είχα, προσδοκίες για κάτι πολύ καλύτερο. |
||
Κώστας Κουναδίνης Καλύτερο: Sacral Rage – Illusions in Infinite Void Τι συμβαίνει όταν περιμένεις μια βόμβα να σκάσει αλλά τελικά η έκρηξη είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο περίμενες; Μάλλον σε παίρνει και σε σηκώνει και δεν μένει πίσω τίποτα. Όταν λοιπόν παρακολουθείς μια μπάντα από το ξεκίνημά της, το πρώτο της live, το πρώτο της demo, το ντεμπούτο EP της αλλά το πρώτο της άλμπουμ καταφέρνει να σε πιάσει απροετοίμαστο, τότε καταλαβαίνεις πως κάτι σημαντικό συμβαίνει. Στο Illusions in Infinite Void, το κουκούλι των Sacral Rage ανοίγει και από μέσα βγαίνει το άνομο παιδί που συνέλαβαν οι Watchtower με τους Annihilator. Μια μπάντα διεθνούς κλάσης που έπαιξε μπάλα κατευθείαν στη μεγάλη κατηγορία χωρίς να χρειαστεί χρόνος να ψηθεί στα τοπικά. Κατευθείαν στα σαλόνια λοιπόν με ένα άλμπουμ που είναι λυσσαλέο χωρίς να εξοντώνει και progressive χωρίς να φλυαρεί και να κουράζει. Μπάντες με καριέρα μπορεί να μην καταφέρουν ποτέ να παρουσιάσουν κάτι τόσο άρτιο. Και τούτοι δω το κατάφεραν με την πρώτη. Άξιοι! Χειρότερο: Axemaster– Overture to Madness Δεν ξέρω ακριβώς τι περίμενα από τους Axemaster το 2015. Η αλήθεια είναι πως δεν κατάφερναν να δώσουν πολλά ούτε στα 80ς. Αλλά αυτό εδώ το άλμπουμ πραγματικά δεν έχει τίποτα να δώσει. Η ακρόαση δεν καταφέρνει να αφήσει τίποτα, ούτε από συνθέσεις, ούτε από παίξιμο, ούτε από ήχο. Μία κουραστική εμπειρία στο σύνολό της. Ο προπομπός αυτού του άλμπουμ είχε έρθει λίγα χρόνια πριν κάτω από το όνομα Inner Terror αλλά και εκείνο δεν ήταν ικανό να κάνει την παραμικρή διαφορά. Στα ίδια χνάρια λοιπόν και αυτό. Σέβομαι μια μπάντα με ιστορία που το παλεύει ακόμα και τώρα αλλά το αποτέλεσμα δεν τη δικαιώνει. |
||
Μαρίζα “Crash” Καλύτερο: Five Finger Death Punch – Got Your Six Χειρότερο: Hardcore Superstar- HCSS |
||
Γιώργος Τερζάκης Καλύτερο: Ghost – Meliora Καλύτερο album σε μια ακόμα χρονιά γεμάτη με μουσική… κομματάκι δύσκολο όπως πάντα. Στο νήμα όμως, την κούρσα κερδίζουν οι Ghost με το “Meliora”. Το album που έλιωσα πιο πολύ μέσα στο έτος, με την εκνευριστική ευκολία των Σουηδών να συνθέτουν κομματάρες που δε φεύγουν από το κεφάλι σου. Χειρότερο: Iron Maiden – The Book Of Souls |
||
Σάκης Νίκας Καλύτερο: Def Leppard: “Def Leppard” Χειρότερο: Blackmore’s Night – “All our yesterdays” |
||
Γιάννης Δόλας
Καλύτερο: Blacktrip – Shadowline Halestorm – Into The Wild Life |
||
Jason Κασιόπτας Καλύτερο: Diviner – “Fallen Empires” Χειρότερο: Warlord – “Live In Athens 2013” Η μεγαλύτερη μου απογοήτευση ήταν το ζωντανά ηχογραφημένο album των Warlord “Live in Athens 2013” για τον πολύ απλό λόγο ότι τους πήρε δύο χρόνια για να βγάλουν ένα τόσο μέτριο αποτέλεσμα με τον κόσμο να μην ακούγεται καθόλου και να είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος. Ας ελπίσουμε ότι το νέο studio album τους θα είναι καλύτερο. |