Από το (όχι και τόσο) μακρινό Βέλγιο μας έρχονται οι Beyond The Labyrinth. Δεκαέξι χρόνια μπάντα με την πρώτη της δισκογραφική κυκλοφορία να είναι μόλις το 2005! Άλλη μία κυκλοφορία το 2008 και τώρα κυκλοφορούν το “Chapter III – Stories”. Από το 2005 η μπάντα έχει υποστεί διάφορες αλλαγές στο line-up και έχουν καταφέρει να εξελίξουν τον ήχο τους.
Στο “Chapter III – Stories” υπάρχουν 12 πολύ όμορφα παιγμένες ιστορίες. Ο ήχος ποικίλει από μελωδικές μπαλάντες, progressive rock και hard rock κομμάτια. To “Girl With the X-ray Eyes” που ανοίγει τον δίσκο δίνει μια πολύ καλή γεύση για το τι θα ακολουθήσει. Οι συνθέσεις έχουν πολύ δυνατά και “πιασάρικα” ρεφραίν. Και γενικά δεν νομίζω ότι υπάρχει κομμάτι που να είναι κακό στον δίσκο. Μπορεί να μην είναι έχει κάποιο concept αλλά όλα τα κομμάτια έχουν πολύ καλή συνοχή μεταξύ τους και φαίνεται το ένα συνέχεια του άλλου.
Το μεγάλο μείον για αυτό το άλμπουμ είναι ότι τα κομμάτια ένα προς ένα είναι προβλέψιμα! Ακούγοντας την αρχή του κομματιού μπορείς να καταλάβεις τι θα περιμένεις στην συνέχεια. Και σαν να μην έφτανε αυτό στο 99% των κομματιών ο τίτλος είναι το ρεφραίν. Και είναι κρίμα γιατί αυτοτελώς οι συνθέσεις δεν είναι κακές. Αντ’ αυτού πολλές από αυτές είναι πολύ καλές.
Το κομμάτι “The Darkest Page” που βρίσκεται στην μέση του άλμπουμ είναι εξαιρετικό παράδειγμα των δυνατοτήτων της μπάντας. Το κομμάτι αυτό το ξεχωρίζω γιατί έχει μια αίσθηση soundtrack ταινίας. Επίσης το “Peter Principle” είναι πολύ καλό δείγμα ενός Progressive Rock κομματιού.
Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει κάτι μοντέρνο στις συνθέσεις αυτός ο δίσκος θα μπορούσε να είναι πολύ κακός αν υπήρχε και παλιομοδίτικη παραγωγή. Αλλά η παραγωγή του δίσκου είναι ιδιαιτέρως μοντέρνα και βοηθάει στο να υπάρχει μια νότα νοσταλγίας στο δίσκο.
Με το “Chapter III – Stories” μπορούμε να καταλάβουμε ότι οι μπάντα έχει εξαιρετικές δυνατότητες στο να γράφει κομμάτια με ωραίες και πιασάρικες μελωδικές γραμμές. Ίσως αν ο δίσκος ήταν πιο μικρός να μιλάγαμε για μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της χρονιάς.
Υ.Γ. Respect στο “Raise the Horns” το οποίο είναι αφιερωμένο…. Ε, ξέρετε που!!
