Επειδή για όλες τις μπάντες που εμφανίστηκαν στο χωριό του NWOBHM τα ξέρετε πολύ καλύτερα από μένα και επειδή οι Bitches Sin αποτελούν κεφάλαιο για τη σκληρή μουσική, με την cult πορεία τους και την απόφασή τους να δημιουργήσουν ξανά μουσική μετά από είκοσι δύο χρόνια απουσίας (!), τα πολλά λόγια είναι φτώχια! Μετά το 2008 και το “Uduvudu”, έκαναν ένα ΕΡ το 2009, το “Sound of silence”, με την ομώνυμη διασκευή (Simon & Garfunkel) να φιγουράρει, την οποία διασκευή έμπασαν και σε αυτό εδώ το άλμπουμ.
 
Η εμβληματική φυσιογνωμία του Ian Toomey, του ανθρώπου που τριάντα δύο χρόνια πριν έφτιαχνε τη μπάντα παρέα με μερικούς, τότε, τρελαμένους τυπάδες, κυριαρχεί… Παρέα του η καινούργια μπάντα, αποτελούμενη από σπουδαίους μουσικούς, μεταξύ αυτών και ο Chris Tsangarides, ο οποίος έπαιξε κιθάρα και πλήκτρα και ο οποίος, φυσικά, ανέλαβε την παραγωγή, τη μίξη και το mastering του δίσκου. Το σημείωμα του – αρθρογράφου, συγγραφέα και φωτογράφου – John Tucker είναι αναλυτικότατο και περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια το πώς ηχογραφήθηκε και ολοκληρώθηκε αυτή η δουλειά.

Μοντέρνο Μέταλ, με αναφορές στο παρελθόν – πολύ φυσικό αυτό – αλλά με σύγχρονο ήχο και πολύ δυναμικό παίξιμο. Η φωνή του Dave Mills είναι βάρβαρη και γρεζάτη, είναι η φωνή που τόσο έχει ανάγκη μια μπάντα που θέλει να θεωρεί τον εαυτό της Heavy… Το “Never forget” είναι ένα επικό κομμάτι, με τρομερό ρεφρέν, ενώ θα παραλύσετε με το “Thanks for the memories”, ένα mid tempo βαρβάτο τσαμπουκαλοτράγουδο με αρκετή δόση πόζας… Για να μπει το “Hollow man”… ΜΕΤΑΛ!
Είναι πολύ δυνατοί οι Άγγλοι… Το άλμπουμ αυτό πιστοποιεί ότι τα σχήματα από το μεγάλο νησί στα βόρεια δεν μασούν… Τουναντίον, βγάζουν πάντα αξιοπρόσεχτη μουσική, καλά τραγούδια και δουλειές με ψυχή. Ευχόμαστε μόνο τα καλύτερα στο σχήμα και ανανεώνουμε το ραντεβού για τη συνέντευξη…