Οι Σουηδοί Black Trip επιστρέφουν με το δεύτερο άλμπουμ τους που είναι καλύτερο από το πρώτο και από τα καλύτερα της χρονιάς που διανύουμε. Με τα μαγικά φίλτρα των Thin Lizzy, Judas Priest, Iron Maiden και Blue Oyster Cult, το έμπειρο χέρι του Nicke Andersson και φυσικά το ταλέντο και την ικανότητά τους έχουμε ένα ρετρό άλμπουμ αναβίωσης της διετίας του ’79-80 τριάντα έξι χρόνια αργότερα.
Από το πρώτο άλμπουμ μέχρι το δεύτερο οι Black Trip απέκτησαν υπόσταση, σταθερή σύνθεση και χημεία που αντικατοπτρίζεται στις συνθέσεις, που είναι και το ζητούμενο. Το “Shadowline” είναι πιο σκοτεινό από το “Going Under” (2014) και ίσως πιο ευρύ σε ήχο, το σημαντικότερο όμως είναι ότι περιέχει πολλά εξαιρετικά κομμάτια που μένουν στο μυαλό ακόμα και με την πρώτη ακρόαση όπως τα “Danger”, “Shadowline”, “Berlin Model 32”, “Clockworks”, “Die With Me”, “The Storm”. Η ερμηνεία του γνωστού μας από τους Enforcer, Joseph Toll, είναι απλά αξεπέραστη και αυτό είναι το μεγάλο ατού του άλμπουμ. Το άλλο είναι η πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει στις κιθάρες από το δίδυμο Peter Stranvind και Sebastian Ramstedt, που φέρνουν στο μυαλό κλασσικές στιγμές διάσημων εξάχορδων διδύμων των ‘70s-‘80s. Η παραγωγή παίζει το δικό της ρόλο σε μοντέρνο vintage στυλ που σε στέλνει πίσω σε εποχές μαγικές και ονειρεμένες.
Οι Black Trip είναι από τις περιπτώσεις των αναβιωτών του παρελθόντος που σε κερδίζουν και δεν σε βάζουν στη διαδικασία να σκεφτείς ότι όλα αυτά τα έχεις ξανακούσει –φυσικά και έχεις!- με την ποιότητα των συνθέσεων και το μοναδικό φιλτράρισμα των επιρροών τους. Μπορεί να φαίνεται σαν κλισέ, αλλά είναι αλήθεια και αν για τους δικούς σας λόγους δεν σας πολυψήνει η όλη ιστορία της αναβίωσης οι Black Trip μπορεί να σας κάνουν να αναθεωρήσετε.
