Είμαι σίγουρος ότι ακόμη και ο πιο αισιόδοξος fan του Blaze δεν περίμενε ποτέ ότι θα έβλεπε τον πρώην τραγουδιστή των Maiden να παίζει σε ένα κατάμεστο Gagarin! Ναι, σίγουρα το γεγονός ότι θα ακούγαμε τραγούδια από το “X Factor” και το “Virtual XI” έπαιξε το ρόλο του αλλά και πάλι…από τα 50 άτομα, λοιπόν, στο “On Stage” του Αγίου Παντελεήμονα πήγαμε στα 1000 του Gagarin της Λιοσίων! Καλό αυτό γιατί τα έχουμε γράψει πολλές φορές ότι ο Blaze έχει δεχτεί τεράστιο μερίδιο κριτικής που δεν του αναλογεί τη στιγμή που δίνει πάντα το 100% του εαυτού του πάνω στη σκηνή. Γνωστά πράγματα αυτά.
Στις 21:10 ανέβηκαν στη σκηνή οι Absolva, ένα συγκρότημα που συνήθως ανοίγει τις συναυλίες του Blaze καθώς αποτελεί και την backing band του. Το βρετανικό συγκρότημα μετράει ήδη 10 χρόνια καριέρας και αρκετούς δίσκους στο ενεργητικό του (μάλιστα, κυκλοφόρησαν φέτος το “Fire in the Sky”) και έτσι έχουν αρκετή εμπειρία τόσο πάνω στο σανίδι όσο και στο studio. Θα είμαι, όμως, ειλικρινής: παρά το «δέσιμο», την ενέργεια και τη χημεία που έχουν σαν μπάντα, τα τραγούδια δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο. Ένα τυπικό metal βρετανικής κοπής με το ένα πόδι στο παρελθόν (Maiden, Saxon) και το άλλο στην πιο μοντέρνα εκδοχή του (κυρίως λόγω της όλης ενορχήστρωσης). Με άλλα λόγια, οι Absolva στα 50 λεπτά που έπαιξαν δεν κατάφεραν να «ζεστάνουν» τον κόσμο παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των Chris και Luke Appleton, Karl Schramm και Martin McNee και έτσι ήταν πέραν του δέοντος κουραστικοί.
Είχε έρθει η ώρα όμως για τον Blaze ο οποίος έκανε την εμφάνιση του στις 22:20 μέσα σε γενικό πανδαιμόνιο αφού οι εναρκτήριες πρώτες νότες του “Lord of the Flies” σκόρπισαν χαμόγελα τόσο στον κόσμο αλλά και στον ίδιο τον Blaze ο οποίος ήταν κλασικά ευδιάθετος και αφοσιωμένος από το πρώτο δευτερόλεπτο στο live! Οι αναμενόμενες…Maiden-ικές ιαχές σχεδόν σε κάθε δισολία και μελωδία δονούσαν το Gagarin ενώ υπήρχαν στιγμές που ο πρώην frontman των Maiden δεν πίστευε αυτό που έβλεπε και άκουγε. Βλέπετε, δεν είναι και το πιο σύνηθες να ακούς αδικημένα τραγούδια όπως το “Fortunes of War”, “Judgement of Heaven”, “Virus”, “When Two Worlds Collide” κ.α. Ακόμη και τα τρία τραγούδια που επέλεξε ο Blaze από την προσωπική του δισκογραφία ήταν εξαιρετικά και απολύτως ταιριαστά με το κλίμα της συναυλίας (ειδικά το “Pull Yourself Up”). Δεν χρειάζεται να υπογραμμίσω ότι έγινε ο απόλυτος χαμός στα “Sign of the Cross”, “The Clansman”, “Man on the Edge” και “Futureal” ενώ η αλήθεια είναι ότι θα επιθυμούσα μία καλύτερη εκτέλεση του “Angel and the Gambler” που έκλεισε και τη συναυλία ύστερα 100 περίπου λεπτά.
Χαίρομαι που έστω και καθυστερημένα ο Blaze έπαιξε μπροστά σε ένα τόσο μεγάλο ακροατήριο σαν headliner. Του αξίζει. Χαίρομαι, επίσης, που υπάρχει πολύς κόσμος εκεί έξω που έχει αναθεωρήσει την οπτική του για τους δύο δίσκους των Maiden με τον Blaze πίσω από το μικρόφωνο. Είναι μαθηματικά βέβαια ότι αν ο Blaze επιστρέψει με ένα κανονικό set, βασισμένο κυρίως στη solo καριέρα του, δεν θα έχει τον ίδιο κόσμο. Ας είναι. Εμείς θα είμαστε εκεί γιατί ο Blaze δεν απογοητεύει ποτέ και το κυριότερο σέβεται απεριόριστα τον κόσμο που τον στηρίζει.
ΥΓ: Αν έγινε τόσο χαμός στον Blaze, δεν μπορώ καν να φανταστώ τι θα γίνει σε λίγες μέρες στον Di’Anno.
Set List: Lord of the Flies / Sign of the Cross / Judgement of Heaven / War Within Me / Pull Yourself Up / Warrior / Fortunes of War / Virus / When Two Worlds Collide / The Clansman / Como Estais Amigos / Man on the Edge / Futureal / The Angel and the Gambler
Σάκης Νίκας
