Το Ελληνικό Fan Club του Blaze Bayley και πιο συγκεκριμένα ο Γιώργος Τσακούμης μας μεταφέρει όλα όσα συνέβησαν στις 3 συναυλίες του Blaze Bayley σε Ελλάδα και Βουλγαρία. Τον ευχαριστούμε θερμά για το κείμενο του…
Το όμορφο παραμύθι που σκάρωσε η Made of Stone Productions και ο Χρήστος συγκεκριμένα, από την Πέμπτη 8/11 το απόγευμα μέχρι και το πρωί της Δευτέρας 11/11 στο αεροδρόμιο της Σόφιας, έλαβε ένα ευχάριστο τέλος. Πανέμορφες στιγμές, γέλια, ξενύχτια, χιλιόμετρα, πολλή και καλή μουσική. Και κυρίως αναμνήσεις. Εικόνες και λέξεις. Είμαι πολύ τυχερός που τα παιδιά της Made of Stone Productions μου έδωσαν την ευκαιρία (once in a lifetime!) να είμαι μαζί τους για 4 μέρες και μαζί με τον αγαπημένο Blaze Bayley να ζήσω την εμπειρία από μέσα. Από το πώς γίνεται ένα live, πόσο τρέξιμο πόση δουλειά πόσο άγχος και πόσα τηλέφωνα πρέπει να γίνουν για να είναι όλα στην εντέλεια. Εμείς βλέπουμε ένα live για 2-3 ώρες αλλά πίσω από αυτό υπάρχει απίστευτη δουλειά που πρέπει να γίνει για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Πέμπτη απόγευμα λοιπόν και στο αγαπημένο μαγαζί του Blaze στην Αθήνα το Gods’ restaurant στην Ακρόπολη φτάνει για να (ξανα)δοκιμάσει τα πιάτα που λατρεύει. Πιστός στρατιώτης της ελληνικής κουζίνας, δοκίμασε τα πάντα και έμεινε πλήρως ικανοποιημένος. Χαλαρός, λιγομίλητος, ξεκούραστος με συντροφιά τους φίλους του, την μπάντα του, την μνηστή του και τον όμορφο ουρανό της Αθήνας να λούζει τα πιάτα με μουσικές νότες και ιστορίες από την ζωή του. Ιστορίες που τις ξέρουν λίγοι και μάλλον κάποιοι δεν θα τις μάθουν ποτέ. Η βραδιά κύλησε ήρεμα καθώς η επόμενη η Παρασκευή ήταν η μέρα του μεγάλου live.
Πριν 2 χρόνια ακριβώς στο ίδιο μέρος, στο Gagarin, ο Blaze γέμιζε τον χώρο και έκανε ένα δυναμικό comeback στην μουσική σκηνή της Ελλάδος. Και όπως λέει και ο γίγαντας Mickey Rourke “comeback, it’s a good word man”. Η χαρά του ήταν έκδηλη. Η προπώληση πολύ καλή. Το ραντεβού για το soundcheck είχε δοθεί για νωρίς το απόγευμα. Ωραίος χώρος με πολύ καλό ήχο και όλα πήγαν μια χαρά. Η έκπληξη που μάθαμε νωρίς ήταν ότι θα έλεγε και ένα τραγούδι για τον Paul Di’anno στην μνήμη του το οποίο έκανε και πρόβα! Άλλωστε, η σχέση των δύο ήταν πολύ καλή. Ο Blaze αγαπούσε τον Paul γιατί ήταν αυθεντικός, και καλλιτέχνης με τεράστιες δυνατότητες. Είχανε κάνει και πριν κάμποσα χρόνια ένα κοινό tour μαζί με τίτλο “Maiden united”
Η σκηνή αδειάζει, οι πόρτες ανοίγουν και ο Blaze εκεί να υποδέχεται τον κόσμο να βγάζει φωτογραφίες με όλους και να υπογραφεί κάποια αντικείμενα. Όπως κάνει και τόσα χρόνια. Είτε είναι 50 άτομα, όπως εκείνο το βράδυ στην Αχαρνών το 2009 μέχρι και σήμερα που οι 50 έγιναν 1000. Ακόμα και τώρα μετά το 4πλο by pass. Που του έχει αφήσει μια μεγάλη τομή στο στήθος να του θυμίζει ότι ίσως για λίγα λεπτά να περίμενε ακόμα το ασθενοφόρο, να μην ήταν μαζί μας τώρα. Τέλος καλό, όλα καλά όμως.
Ο κόσμος γέμιζε το Gagarin, και οι Absolva, η μπάντα του Blaze εδώ και 10 χρόνια άνοιξε την βραδιά και μας ζέστανε με τον γρήγορο δαιμονικό ρυθμό και τα πολύ ωραία τεχνικά τραγούδια τους. 50 λεπτά αργότερα το σκηνικό δεν αλλάζει αλλά φτάνει η ώρα του Blaze. Η εισαγωγή του “Lord of the Flies” ξεκινά και επί σκηνής ο Blaze με τα χέρια υψωμένα δίνει τον ρυθμό! Το κοινό ξεσπάει και αρχίζει να τραγουδάει ρυθμικά! Και μετά καπάκι το “Sign of the Cross”! Μακελειό δηλαδή! “Judgment of Heaven”, και μετά μια παύση να μας χαιρετήσει, να μας ευχαριστήσει και να μας πει πως τα έβγαλε πέρα για 6 μήνες που δεν έπρεπε να πιάσει μικρόφωνο και να υποστεί κόπωση επιφέροντας επιβάρυνση στον οργανισμό του.
Κάποια τραγούδια από το νέο album, “Circle of Stone”, ξαφνιάζουν ευχάριστα το κοινό, μετά πάλι στα παλιά και μετά 2 τραγούδια από το προηγούμενο album, “War Within Me”. Στο “Clansman” πρέπει να έγινε σεισμός με επίκεντρο την Λιοσίων! “Man on the Edge” και “Futureal” δεν άφησαν κανέναν να πάρει ανάσα και τέλος το παρεξηγημένο “Angel and the Gambler” σε έναν πιο funky και γρήγορο ρυθμό, θύμισε σε όλους ότι δεν είναι κακό τραγούδι. Και ίσα-ίσα πολλοί το έκαναν κέφι. Τέλος λοιπόν και η μπάντα μπροστά μας να υποκλίνεται και να μας χαιρετάει δίνοντας ραντεβού για την επόμενη χρονιά.
Χαμόγελα, χαρά και ξεγνοιασιά. Αυτό αντίκρυσα στα πρόσωπα όσων ήρθαν στην συναυλία και τους είδα να φεύγουν χαρούμενοι. Ευτυχισμένοι καθώς δύο ώρες και κάτι ψιλά άκουσαν τραγούδια που αγαπάνε. Που δεν έχουν ξανακούσει και που τα ερμήνευσε κάποιος άνθρωπος πολύ τίμιος, πολύ ταπεινός και πολύ μετρημένος. Το μαγαζί άδειασε εντελώς και πίσω μείναμε να ξεπροβοδίσουμε τον Blaze και την μπάντα εισπράττοντας μια ευγνωμοσύνη που του δόθηκε η ευκαιρία να παίξει σε τόσο κόσμο με πολύ παλμό και αγάπη. Και εμείς για αυτό που πήραμε και θα έχουμε να θυμόμαστε για πάντα. Αυτό το live της Παρασκευής στο Gagarin…. Σάββατο πρωί και το ραντεβού μας είναι νωρίς. Νυσταγμένες αλλά χαμογελαστές φάτσες που ακόμα χουζουρεύουν, εμφανίζονται στο λόμπι του ξενοδοχείου. Σχόλια και στιγμές από την χθεσινή βραδιά μονοπωλούν τις συζητήσεις. Η χαρά είναι μεγάλη καθώς ένας ακόμα αγαπημένος προορισμός έρχεται. Χιλιόμετρα πολλά, ατελείωτες συζητήσεις, γέλια, ιστορίες, μαθήματα Ελληνικών στους Absolva και στον Blaze, και να που φτάσαμε στην όμορφη Θεσσαλονίκη.
Το 8ball μας περιμένει με το επαγγελματικό προσωπικό του. Μικρότερο μαγαζί από χθες αλλά η σιγουριά ότι θα γεμίσει έκδηλη. Soundcheck πάλι, λίγος χρόνος ξεκούρασης και όλα έτοιμα. Οι πόρτες ανοίγουν και το meet and greet ξεκινά. Ένας ένας με στρατιωτική πειθαρχία και πιστοί στην σειρά τους έρχονται να χαιρετίσουν τον Blaze, να του φέρουν ένα δώρο και να βγάλουν μια φωτογραφία μαζί του. Οι Absolva ξεσηκώνουν το κοινό και μετά από αυτούς αναλαμβάνει ο Blaze. Δύο χρόνια μετά την εντυπωσιακή εμφάνιση του στο ίδιο μαγαζί, κάνει πάλι τον ίδιο χαμό. Το διψασμένο κοινό της Θεσσαλονίκης αποθεώνει τον Blaze και φωνάζει ρυθμικά το όνομα του!
Στο “Clansman” πραγματικά ο ίδιος τρόμαξε από το moshpit του κόσμου και έκανε δύο βήματα πίσω κοιτώντας αποσβολωμένος του τι συμβαίνει! Μετά από 2 ώρες ή συναυλία τελειώνει και το ραντεβού δίνεται για του χρόνου. Άνθρωποι με μπύρες στο χέρι και γέλια αποχωρούν από τον χώρο που ευτυχισμένοι για αυτό που έζησαν. Για αυτό που τους έδωσε απλόχερα ο Blaze. Και σίγουρα την επόμενη φορά θα είναι πάλι εκεί. Η ώρα έχει πάει 1:00 και αποχωρούμε από το 8ball. Κάποιοι πάνε για ξεκούραση κάποιοι για το after party σε παρακείμενο μαγαζί. Το ραντεβού για την επόμενη μέρα είναι νωρίς πάλι.
Κυριακή πρωί και η συννεφιασμένη Θεσσαλονίκη, λες και λυπάται, μας αποχαιρετάει. Νωρίς νωρίς ξεκινάμε για Σόφια. Το ταξίδι μικρότερο από χθες αλλά η ουρά στο τελωνείο τεράστια. Κουβέντα να χαλαρώσουμε, ιστορίες, απορίες για το Ελληνικό φαγητό και λίγος ύπνος για τους ξενύχτηδες. Ώσπου φτάνουμε στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας. Αλλαγή σκηνικού καθώς το κρύο είναι τσουχτερό. 1 βαθμό Κελσίου που το βράδυ έγινε 0. Αλλά μας ζέστανε τόσο καλά ο Blaze που δεν στο σκεφτόμαστε καν. Το Pave Club είναι έτοιμο για ένα ακόμα live. Ο ιδιοκτήτης πολύ φιλόξενος και επαγγελματίας όσο δεν πάει. Ο Blaze έχει να παίξει στην Βουλγαρία σχεδόν 10 χρόνια. Ήμουν εκεί πάλι στην τελευταία του συναυλία. Ο κόσμος λοιπόν που διψάει για live περιμένει από νωρίς έξω από το μαγαζί μες στο κρύο.
Όλα έτοιμα, χαμηλώνουν τα φώτα και όλοι μπαίνουν μέσα με ορμή να δουν τον Blaze. Meet and greet για όλους. Η χαρά τους ήταν φανερή καθώς περίμεναν καρτερικά ένας ένας στη σειρά να τον δουν, να τον αγκαλιάσουν, να πάρουν μια υπογραφή και να βγάλουν μια φωτογραφία. Οι Absolva ανοίγουν την βραδιά και γεμίζουν ήχους και δυναμικά riff τον χώρο, ώσπου μια ώρα μετά εμφανίζεται ο Blaze και το μαγαζί σείεται. Πολύ δυναμικό κοινό με παλμό που έκανε τις δύο ώρες να περάσουν αέρας. Ο Blaze χαμογελαστός και παίζοντας με το κοινό, τους έκανε να ξεχάσουν τα δέκα χρόνια που είχαν να τον δουν. Δίνει ραντεβού για του χρόνου και τον βάζουν να το υποσχεθεί ότι θα ξαναέρθει! Η βραδιά κλείνει και όλοι αποχωρούν κρατώντας τα αναμνηστικά τους στο χέρι και χαμογελώντας αναπολούν τι έζησαν. Μια ώρα μετά βγαίνουμε έξω και το κρύο είναι τσουχτερό αλλά δεν μας πτοεί. Πάμε να ξεκουραστούμε χαρούμενοι.
Η επόμενη μέρα η Δευτέρα είναι δύσκολη. Χαρμολύπη. Χαρά από την μία για όσα έζησα και λύπη γιατί τελειώνει. Ραντεβού στο ξενοδοχείο για να πάμε στο αεροδρόμιο. Οι τελευταίες στιγμές πλησιάζουν. Κουρασμένοι μα χαμογελαστοί. Όλα πήγαν τέλεια. Και λογικό. Η διοργάνωση της Made of Stone Productions ήταν άρτια. Μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Τυχερός που έζησα από μέσα πως δουλεύει ένας επαγγελματίας για να στηθεί και να πάει σωστά ένα live. Φτάνουμε νωρίτερα στο αεροδρόμιο να είμαστε άνετοι, ξεφορτώνουμε, χαρτούρα, και πάμε για τα gate μας. Εγώ για Αθήνα αυτοί για Liverpool. Οι πτήσεις μας με 10 λεπτά διαφορά οπότε έχω κι άλλο χρόνο μαζί τους. Ο Blaze με ευχαρίστησε πολλές φορές για την βοήθεια και έδωσε ραντεβού για του χρόνου. Μου είπε τα σχέδια του, τα μυστικά και τα πλάνα του για την νέα χρονιά. Εξάλλου γνωριζόμαστε χρόνια. Με αγαπάει και με εμπιστεύεται. Τον έχω δει 38 φορές και θα τον βλέπω όσο αντέχω και έχω κουράγια. Το ξέρει και το εκτιμά. Κάποια στιγμή και ο χρόνος είναι αδίστακτος μας καλεί να αποχωριστούμε. Σφιχτές αγκαλιές σε όλους και οι φιλοφρονήσεις πάνε και έρχονται. Προφανώς σε αυτές τις χαλαρές στιγμές ο κάθε άνθρωπος είναι πιο αυθεντικός και ειλικρινής. Αντίο προσωρινό. Έχουμε πολλά να κάνουμε άλλωστε οι δύο μας. Που θα τα δείτε εν καιρώ! Όλα θα πάνε καλά αρκεί να έχουμε την υγεία μας. Το ίδιο εύχομαι και για όλους εσάς!
*Να ευχαριστήσω πάλι την Made Of Stone Productions για την αγαστή φιλοξενία και την εμπιστοσύνη. Τον Θάνο ειδικά για το τρέξιμο και τον επαγγελματισμό του. Τον Χρήστο που με έκανε να αισθάνομαι εγώ ο καλλιτέχνης. Τον Γιώτη ήρεμη δύναμη, και το κουνούπι για τις ατέρμονες γηπεδικές ιστορίες. Να είστε όλοι καλά.
Γιώργος Τσακούμης
