Τρία χρόνια πίσω, το 2019 δηλαδή, έγραφα σε αυτή εδώ τη σελίδα την αποψάρα μου για το τελευταίο full-length των Blood Incantation με τίτλο “Hidden History Of The Human Race”. Ένα album που έκανε το όνομά τους να ακουστεί πάρα πολύ στους death metal κύκλους και εντυπωσίασε αρκετούς οπαδούς, όχι όμως και εμένα τον παράξενο.
Το 2022 βρίσκει την μπάντα από την Αμερική με μία νέα κυκλοφορία που υποθέτω δεν είναι αυτό που θα περίμενε κάποιος οπαδός τους. Ή έστω δεν θα το περίμενε με αυτόν τον τρόπο. Τι εννοώ; Οι Blood Incantation είχαν δείξει κάποιες «ανησυχίες» για ήχους εκτός του death metal (ή του metal γενικότερα) τοπίου, κάτι που εδώ πέρα γίνεται πολύ πιο εκτεταμένα.
Αυτό σημαίνει ότι το metal πάει διακοπές και τη θέση του παίρνει το ambient. Ξεχάστε κιθάρες, μπάσο, drums και φωνητικά. Μόνο ένα synthesizer να προσπαθεί να δημιουργήσει ατμόσφαιρα μαζί με διάφορα ηχητικά εφέ. Και λέω προσπαθεί επειδή δεν τα καταφέρνει. Η ώρα περνάει και το μόνο που ακούγεται είναι ένας αργός, επίπεδος, βαρετός και μονότονος βόμβος χωρίς την παραμικρή φαντασία ή έστω κάποια μελωδία.
Το Δελτίο Τύπου το περιγράφει σαν ένα αστρικό ταξίδι (ξέρουμε πόσο αρέσει το διάστημα στην μπάντα) με ήχους από Tangerine Dream, Pink Floyd, Lustmord, Popol Vuh και Dead Can Dance. Ειλικρινά δεν ξέρω αν πρέπει να το εκλάβω αυτό ως αστείο ή όχι, αφού ακούγοντας αυτό το EP αναθεωρείς το τι σημαίνει η λέξη βαρεμάρα στο λεξιλόγιό σου. Μπροστά του, το να καθαρίζεις κουτσουλιές περιστεριών από το αμάξι σου μοιάζει με μία συναρπαστική εμπειρία ζωής.
Το EP για όποιον ζει επικίνδυνα και θέλει να το προσθέσει στη συλλογή του, κυκλοφορεί σε δύο μορφές. Η μία είναι σε βινύλιο με bonus CD και το καθένα περιέχει τα “Io” (21:00) και “Ea” (19:40). Η άλλη είναι σε CD που περιέχει τα προαναφερθέντα συν το “Chronophagia” (27:37), με bonus Blu-ray χωρίς όμως το τρίτο κομμάτι. Το αν το Blu-ray είναι σκέτη «μουσική» ή έχει μέσα και visuals, δεν το γνωρίζω.
Επίσης, δεν ξέρω αν το “Chronophagia” διαφέρει από τα άλλα δύο από την στιγμή που δεν ήρθε στο promo πακέτο αλλά πολύ αμφιβάλλω. Λογικά θα κινείται στο ίδιο επίπεδο με τα υπόλοιπα. Το “Timewave Zero” για εμένα είναι απλά σαράντα λεπτά χαμένα από τη ζωή μου. Ειλικρινά δεν ξέρω ποιον αφορά αυτή η κυκλοφορία. Και δεν το λέω επειδή είναι ambient. Το λέω επειδή είναι κακό, βαρετό και ανέμπνευστο ambient.
