Στις 12 Γενάρη η μπάντα από τη Σουηδία εξέδωσε μια ανακοίνωση, με την οποία μας ενημέρωνε για τη μεταγραφή της στην AFM. Γνωρίζοντας ότι η ομάδα είχε ανανεωθεί, είχε αλλάξει τραγουδιστή και πρόσφατα μπασίστα, περιμέναμε να ακούσουμε τον διάδοχο του “Tabula Rasa”.
Βάζοντας να ακούσω το άλμπουμ, με το που σκάει το πρώτο κομμάτι (Moria), διαπιστώνω ότι η μπάντα συνεχίζει να τρέχει και να τιμά τα Power στοιχεία της, τώρα όμως η φωνή είναι ακόμα πιο μελωδική, ακόμα πιο ζεστή, είναι μια όμορφη φωνή που έδεσε πολύ άνετα με τη μουσική του σχήματος, η οποία έγινε πιο σιροπάτη, πιο «Γερμανική». Ο Patrik “Pata” Johansson (Dawn of Silence) είναι όντως μια πολύ επιλογή. Αν πάτε στην επίσημη ιστοσελίδα των Σουηδών θα διαβάσετε για αυτόν ότι πρόκειται για «μια μίξη Dickinson και Tobias Sammet” και κάτι τέτοιο είναι κοντά στην πραγματικότητα.
Πεντακάθαρη η παραγωγή, άλλωστε αυτό το περιμέναμε, έχοντας ακούσει το προηγούμενο. Οι κιθάρες είναι μεγάλες, τα τύμπανα γιγάντια, τα ρεφρέν συνεχίζουν στο υμνικό μονοπάτι, π.χ. “In the dead of the night”. To ομώνυμο “Unholy Cross” κλείνει το άλμπουμ, με το γκαζαριστό riff, τη φωνή που βγαίνει ψηλά και τα περίτεχνα δίκασα. Επική γέφυρα και μάζωξη φωνητικών στο ρεφρέν.
Το εξώφυλλο έχει φιλοτεχνήσει ο Mark Wilkinson (Maiden, Priest) και, όπως σχολίασε και η ίδια η μπάντα, αντικατοπτρίζει την «αναγέννηση» του σχήματος.
