Το έχω ξαναγράψει αλλά μια επανάληψη δεν βλάπτει. Ήταν απαράδεκτος ο τρόπος με τον οποίο ο Angelripper έδιωξε τον κιθαρίστα Bernd “Bernemann” Kost και τον drummer Markus “Makka” Freiwald από τους Sodom. Όχι μόνο ο τρόπος αλλά και οι χωρίς νόημα δικαιολογίες που είπε γι’ αυτό το θέμα. Οι Γερμανοί μουσικοί όμως δεν έμειναν άπραγοι και την ίδια χρονιά, το 2018, δημιούργησαν τους Bonded.
Συνοδοιπόροι τους σε αυτή τη νέα προσπάθεια ο Ingo Bajonczak των βετεράνων thrashers Assassin στα φωνητικά, ο Marc Hauschild στο μπάσο καθώς και ένα δικό μας παιδί, ο Χρήστος Τσίτσης (Exarsis, Destroy Them, ex-Suicidal Angels) στις κιθάρες. Το “Into Blackness” διαδέχεται το ντεμπούτο “Rest In Violence” μόλις ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του. Τώρα, όσο για το στυλ της μπάντας, τι άλλο θα μπορούσε να ήταν πέρα από thrash metal;
Κάτι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση στο “Into Blackness” είναι ότι δεν υπάρχουν mid-tempo κομμάτια, καθώς οι ταχύτητες είναι σχεδόν μονίμως στο κόκκινο. Και το λέω αυτό επειδή ο Bernemann είναι μεγάλος μαέστρος στο να δημιουργεί mid-tempo οδοστρωτήρες, όπως έχει δείξει η ιστορία με τους Sodom. Βέβαια, το album δεν είναι μονότονο. Υπάρχουν κοψίματα στο ρυθμό αλλά η γενική κατεύθυνση είναι ότι προτιμάνε την ταχύτητα.
Στις κιθάρες μπορώ να πω ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Ο Bernemann και ο Χρήστος έχουν μια φαρέτρα γεμάτη πωρωτικά riffs, φρενήρη solos καθώς και κάποιες φοβερές μελωδίες που δίνουν μια διαφορετική νότα στα τραγούδια των Bonded και τους κάνουν να ξεχωρίζουν. Στη μουσική η μπάντα παίρνει άριστα και φαίνεται ότι υπήρχε αρκετή έμπνευση μετά το πρώτο album που δεν μπορούσε να περιμένει στην άκρη.
Δυστυχώς όμως υπάρχει και ένα μεγάλο μειονέκτημα και αυτό είναι τα φωνητικά. Ο Ingo δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που δημιουργεί το υπόλοιπο συγκρότημα. Ακούγεται λες και ζορίζεται πολύ να βγάλει την ακραία πλευρά της φωνής του, ενώ στις λίγες στιγμές που δοκιμάζει πιο καθαρά και μελωδικά το αποτέλεσμα είναι ακόμα χειρότερο αφού τα φάλτσα δίνουν και παίρνουν. Οι οπαδοί των Sodom, Exodus, Testament ας τσεκάρουν αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα την παλέψουν με τον Ingo. Λυπάμαι που το γράφω αλλά είναι κακός και υποβαθμίζει το, κατά τ’ άλλα, άρτιο μουσικό αποτέλεσμα.
