Μπαίνοντας σιγά σιγά στη μετά-covid εποχή ψάχνουμε και πάλι τα πατήματα μας σε όλα τα επίπεδα, από το ψυχολογικό μέχρι το επαγγελματικό και μέσα σε ένα, έτσι και αλλιώς, δυσβάσταχτα ρευστό περιβάλλον όπου οι μόνες σταθερές παραμένουν οι αγαπημένες μας ασχολίες όπως η μουσική που είναι πάντα στις προτεραιότητες μας. Οι BONE RAVE είναι ένα power trio από τη Θεσσαλονίκη που με βάση το garage/punk/psych έβγαλε κάποια EP και μέσα στο 2022 το πρώτο του ολοκληρωμένο άλμπουμ.
Ο Kωνσταντίνος Mindcrimek Βλάχος άκουσε το “Virgin’s Milk” και με χαρά το παρουσίασε στο SOUNDS OF DECAY RADIOSHOW στο darkwaveradio.net (Δευτέρες 21.00-22.30). Ο λόγος στον Χρήστο (κιθάρα/φωνητικά)…
Rockpages.gr: Καλησπέρα Χρήστο! Αρχικά, πες μας λίγα λόγια γι’ αυτούς που δεν γνωρίζουν καθόλου το συγκρότημα
Χρήστος: Ξεκινήσαμε το 2017 με την κοπέλα μου τη Μαρίζα στο μπάσο και μένα στην κιθάρα. Υπήρχαν ιδέες και κομμάτια από παλιότερα, ήταν κάτι που πάντα ήθελα να κάνω. Ξεκινήσαμε με τον Αποστόλη στα τύμπανα από τη παλιά μπάντα, τους The Crazed και την Ντίνα στα κρουστά. Τώρα είναι στο σχήμα η Λαμπρινή στα ντραμς και είμαστε trio. Στα φωνητικά είμαι κυρίως εγώ και η Μαρίζα και η Λαμπρινή σε backing vocals.
Rockpages.gr: Παίζατε ή παίζετε και σε άλλα συγκροτήματα πριν;
Χρήστος: Oι The Crazed ήταν η μπάντα μου από το 2000 ως το 2015, η Μαρίζα δεν ήταν σε κάποια μπάντα πριν και η Λαμπρινή είναι επαγγελματίας μουσικός και παίζει σε διάφορα σχήματα και παίζει και διάφορα όργανα, κιθάρα, μπάσο.
Rockpages.gr: Ο τρόπος που γράφετε πως είναι; Ισχύει το κλασικό rock n roll jamming στο στούντιο;
Χρήστος: Ισχύει και αυτό αλλά συνήθως γράφουμε τα κομμάτια στο σπίτι εγώ και η Μαρίζα, είτε από κάποιο στίχο, είτε κάποια ιδέα στην κιθάρα, στο μπάσο κάτι που μας ξυπνάει τη φαντασία. Στο στούντιο γράφουμε live και μετά ίσως προσθέτουμε κάποια πράγματα και ήχους. Γράφτηκαν όλα τα κομμάτια μέσα στην καραντίνα και γι’ αυτό νομίζω πως είχε μια ωραία ενότητα όλο το άλμπουμ
Rockpages.gr: Για το fortune teller έχετε κάνει και βίντεο, αυτό που γυροφέρνετε ανάμεσα σε αρχαίες κολώνες και κάτι τεράστιες μπάλες. Ποιος είχε την ιδέα;
Χρήστος: Είναι μια μάντρα με μάρμαρα και γλυπτά έξω από τη Θεσσαλονίκη και όταν είδαμε το χώρο μας ενέπνευσε πάρα πολύ και είπαμε πάμε να το κάνουμε και ότι μας βγει.
Rockpages.gr: Τι ταμπέλα πιστεύεις πως ταιριάζει στη μουσική της μπάντας; Και ποιες είναι οι επιρροές σας;
Χρήστος: Δεν είναι ωραίο να ρωτάς για ταμπέλες έναν μουσικό γιατί ξεκινώντας να παίξεις μουσική είναι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεται. Οι επιρροές μας είναι πολλές, σίγουρα είμαστε κοντά στο garage, στο 70s punk και στο rock n roll. Αγαπημένα συγκροτήματα είναι οι The Cramps, οι Dead Moon, οι Pixies, οι The Meteors, οι Black Sabbath, o Screamin Jay Hawkins, είναι πολλά, εγώ λατρεύω πολύ 50s και 60s, αλλά και noise μουσική
Rockpages.gr: Ποιος είναι υπεύθυνος για τους στίχους; Υπάρχει κάποια θεματική;
Χρήστος: Κυρίως εγώ αν και γράφει και η Μαρίζα. Έχει να κάνει με κάποιες εμμονές μας, με κάποια πράγματα που διαβάζουμε, με πράγματα που μας συμβαίνουν, στηρίζετε στην έμπνευση και όχι σε κάτι συγκεκριμένο.
Rockpages.gr: Τι συμβαίνει με το αίμα της παρθένου;
Χρήστος: Ήταν ένας τίτλος έμπνευση γιατί είναι το παρθενικό μας άλμπουμ αφού μέχρι τώρα είχαμε τα Ep. Αλλά η αντίφαση του τίτλου υπάρχει και στα κομμάτια μας, στους στίχους και στη μουσική.
Rockpages.gr: H όλη φάση με κόβιντ και κυρίως τα lockdowns σας επηρέασε σαν μπάντα;
Χρήστος: Ήμασταν σχετικά τυχεροί και στα κενά καταφέρναμε και κάναμε και κάποια live, δε μείναμε ποτέ ανενεργοί, κάποια “παράνομα” live σε καταλήψεις που γινόντουσαν και μας κρατούσαν ζωντανούς, όχι ότι δεν ήμασταν ζωντανοί, γιατί ήμασταν ζωντανοί δημιουργικά, δε σταματήσαμε αν και σίγουρα θα κάναμε περισσότερα live αλλά σε σχέση με άλλους ήμασταν από τους τυχερούς.
Rockpages.gr: Ο δίσκος κυκλοφορεί σε βινύλιο, αλλά έχω μια απορία, γιατί δεν μπήκε μέσα το φυλλάδιο με τους στίχους
Χρήστος: Όχι, απλά βιαζόμασταν να το βγάλουμε και σαν επιλογή είπαμε να μην το κάνουμε αυτή τη φορά αλλά θα δημοσιευτούν ψηφιακά. Στα live τους έχουμε τυπωμένους και τους μοιράζουμε!
Rockpages.gr: Υπεύθυνος για το εξώφυλλο και το layout γενικότερα;
Χρήστος: Το εξώφυλλο το κάναμε μαζί με το φωτογράφο Χρήστο Βακαλάκο, ήταν μια ιδέα της Μαρίζας, στην ουσία ήταν μια φωτογράφιση σε ένα νταμάρι, σε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο ορυχείο και απλά μας άρεσε τρομερά αυτή η φωτογραφία, ταίριαξε πάρα πολύ με τον τίτλο, ήταν μια αυθόρμητη φωτογράφιση.
Rockpages.gr: Σε βάζει στο mood και είναι ωραίο στο βινύλιο, εσύ τι διαλέγεις βινύλιο ή cd;
Χρήστος: Έχω πιο πολλά cd λόγω ηλικίας, στα 90ς που άρχισα ήταν το κυρίαρχο φορμάτ αλλά ακούω και βινύλιο και το προτιμώ. Δεν έχει σημασία το μέσο όμως, σημασία έχει να πιάνεις το συναίσθημα. Το φυσικό προϊόν είναι σημαντικό, πιάνεις κάτι, σου δίνει κάτι παραπάνω σε σχέση με την οθόνη αν και είναι σχετικό και αυτό, θέλω να πω δεν είναι απαραίτητο
Rockpages.gr: Πιο ήταν το πρώτο άλμπουμ που πήρες;
Χρήστος: Ήταν το Black Album των Metallica, το οποίο δε μου άρεσε καθόλου και το αντάλλαξα με μία κασσέτα του Elvis, όχι ότι τρελάθηκα αλλά μου έκατσε πιο καλά. Στο γυμνάσιο είχα μεγάλο κόλλημα με Τρύπες, διάφορα είδη μετά, ελληνικό ροκ, ελληνικό punk, πιο μετά rockabilly, psychobilly, garage.
Rockpages.gr: Είχατε βγάλει και ένα EP σε κασσέτα
Χρήστος: Nαι, το “From The Caves Of Tomorrow” το βγάλαμε μόνο σε κάσσετα. Ήταν μια ηχογράφηση σε κασσετόφωνο, έγινε digital επεξεργασία και περάστηκε πάλι σε κασσετόφωνο και είπαμε έτσι θα το βγάλουμε. Φυσικά υπάρχει και ψηφιακά.
Rockpages.gr: Στην εποχή μας είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις μέσα στις χιλιάδες κυκλοφορίες, πόσο σημαντικά είναι τα social media για την προώθηση του σχήματος;
Χρήστος: Είναι σημαντικά αλλά όχι και τόσο. Το ότι ο κόσμος βιάζεται και δεν ακούει μουσική είναι ένα πρόβλημα της εποχής και όχι της μουσικής. Αυτοί που είναι να ακούσουν και να ασχοληθούν θα το κάνουν, όπως το κάνανε και παλιότερα. Δεν στοχεύουμε να πιάσουμε ένα κοινό που αντιμετωπίζει τη μουσική εφήμερα και παίζει απλά μπροστά του. Το internet έχει θετικά πάντως, άμα έχεις όρεξη μπορείς να βρεις περισσότερα πράγματα από ότι παλιότερα. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που γνώρισα ανθρώπους και με έφεραν σε επαφή με κάποια μουσική, ήταν δηλαδή και κάπως τυχαίο το τι μάθαινες, ήταν πιο περιορισμένες οι επιλογές
Rockpages.gr: Πως βγήκε το όνομα Bone Rave;
Χρήστος: Ήταν μια ιδέα δικιά μου σε στίχους που είχα γράψει για ένα κομμάτι των The Crazed, το οποίο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ σαν κομμάτι. Έχει να κάνει με την ακατανόητη επιθυμία να κουνήσεις το κορμί σου χωρίς να καταλαβαίνεις για πιο λόγο. Και υπάρχει φυσικά και το ομώνυμο κομμάτι που είναι το πρώτο κομμάτι που ηχογραφήσαμε.
Rockpages.gr: Υπάρχει κάποιο σχήμα που θα θέλατε να παίξετε μαζί
Χρήστος: Καλή ερώτηση, δε μου έρχεται κάποιο όνομα αυθόρμητα. Από τους παλιότερους θαυμάζω τον Iggy Pop που τον έχω δει live και θα ήθελα να τον γνωρίσω.
Rockpages.gr: Υπάρχουν live στα σκαριά;
Χρήστος: Έχουμε δύο live, ένα στη Θεσσαλονίκη με τους The Bonnie Nettles (15/2) και την επόμενη μέρα (16/2) στο Death Disco που ανοίγουμε για τον Dion Lunadon, είναι o πρώην μπασίστας των A Place To Bury Strangers, έχει βγάλει ένα πολύ δυνατό άλμπουμ και είναι τιμή μας και χαρά μας που μας ζητήθηκε να παίξουμε και ανυπομονούμε.
Rockpages.gr: Τι είναι αυτό που περιμένεις από το σχήμα αλλά δεν το έχεις καταφέρει ακόμα; Ένας στόχος, ένα όραμα για το μέλλον;
Χρήστος: Για μένα που ασχολούμαι αρκετά χρόνια με τη μουσική το πιο σημαντικό πράγμα για μια μπάντα είναι να υπάρχουν διέξοδοι να παίζει σε νέα μέρη και να έχεις πρόσβαση σε καινούρια άτομα. Η μουσική είναι ένα πράγμα που πρέπει να το διαδίδεις, άμα το θες για τον εαυτό σου μπορείς να είσαι σε ένα στούντιο να τζαμάρεις και να περνάς τέλεια με την παρέα σου. Εφόσον κυκλοφορείς κάτι και θες να πεις κάτι, αφού έχει αυτή την ανάγκη πρέπει να βρεις και καινούριους τρόπους να το κάνεις, αλλιώς βαριέσαι, μαλώνεις και κουράζεσαι.
Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:
