Το αιώνιο ερώτημα, έτσι δεν είναι; Πως λέμε «ποιο είναι το καλύτερο heavy metal album όλων των εποχών» ή «ποιος είναι ο καλύτερος κιθαρίστας που πέρασε από τον Ozzy» και άλλες τέτοιες συναφείς αναζητήσεις που απασχολούν σε μόνιμη βάση εδώ και δεκαετίες τους φανατικούς οπαδούς της αγαπημένης μας μουσικής.

Όταν το 1964 οι Beatles εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην εκπομπή του Ed Sullivan, κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει (πόσο μάλλον να συνειδητοποιήσει) πως ήταν δυνατόν 4 πιτσιρικάδες από το Liverpool να επηρεάσουν τόσο πολύ ένα ολόκληρο έθνος. Μιλάμε, φυσικά, για μία εποχή όπου η τηλεόραση αποτελούσε μία τεχνολογική καινοτομία (και πολυτέλεια) και τέτοιου είδους εκπομπές –σαν του Sullivan- διαμόρφωναν απόψεις και συνειδήσεις. Αυτό όμως που συνέβη με τους Beatles τότε δεν είχε προηγούμενο…και μεταξύ μας, δεν επαναλήφθηκε ποτέ από κανέναν. Αν και δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία, θα πρέπει οι μουσικοί οίκοι την επόμενη κιόλας μέρα να έκαναν χρυσές δουλειές σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ καθώς όλοι θα ήθελαν να γίνουν οι επόμενοι Beatles. Τώρα που το σκέφτομαι το ίδιο πρέπει να ίσχυσε και για τα κουρεία αφού όλοι θα ήθελαν να μοιάσουν στους Beatles (λίγα χρόνια μετά θα αποκηρύσσονταν οι εικόνες των Beatles από τα κουρεία όλου του κόσμου σαν παράδειγμα προς αποφυγή αφού τα μούσια και τα μαλλιά των Σκαθαριών παρέπεμπαν σε…μακρά αποχή από το κούρεμα και το ξύρισμα)!

Beatles

Η μουσική μίλησε στον καθένα ξεχωριστά με ένα και μοναδικό τρόπο. Και η συνέχεια με το λεγόμενο British Invasion, τα υπόλοιπα rock σχήματα, το punk, το NWOBHM, το glam metal, το grunge κτλ. δημιούργησε γενιές οπαδών που άφησαν τη μουσική να τους μιλήσει. Εδώ είναι το κλειδί για την απάντηση στο ερώτημα. Η μουσική όντως μπορεί να αλλάξει τον κόσμο αν την αφήσουμε να μας «μιλήσει». Ναι, στον καθένα χωριστά ανεξαρτήτως ακουσμάτων και γούστων. Όταν ο Springsteen μιλάει για για άσχημα μέρη που θέλει να τα διαγράψει μια για πάντα, ο καθένας μπορεί να αντιστοιχίσει αυτά τα μέρη στα δικά του…Badlands. Όταν ο Jon Bon Jovi γράφει για έναν καθημερινό αγώνα επιβίωσης, δεν γίνεται να μην δεις μία αντανάκλαση των δικών σου καθημερινών προβλημάτων. Τα παραδείγματα είναι πολλά αλλά η ουσία είναι μία. Αν αφήσουμε τη μουσική να μας «μιλήσει», θα υπάρξει σαφέστατα μία εσωτερική αλλαγή.

Προσωπικά, πιστεύω ότι θα υπάρξει εσωτερική βελτίωση. Σίγουρα όμως τα πράγματα δεν θα είναι τα ίδια. Αν δούμε τη μουσική σαν σκοπό και όχι σαν μέσο (βλ. μουσικό χαλί) τότε η ζωή μας δεν θα είναι ποτέ η ίδια. Καλύτερη ή χειρότερη, αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Αλλάζοντας όμως τις ζωές μας, αλλάζουμε και τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα και έτσι μπορούμε να αλάξουμε τον κόσμο. Μπορεί το σύνολο να μην είναι απλώς και μόνο το άθροισμα των μονάδων αλλά δεν μπορεί να υπάρξει σύνολο χωρίς μονάδες. Έτσι και εμείς μπορεί να μην έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε ριζικά τις δομές μίας κοινωνίας αλλά σίγουρα μπορούμε να αλλάξουμε τις μικρότερες δομές του περίγυρου μας και γιατί όχι να δημιουργήσουμε μία αλυσιδωτή αντίδραση. Το μυστικό είναι να ακούσουμε πραγματικά τη μουσική. Είμαι σίγουρος ότι τα αποτελέσματα θα σας εκπλήξουν έστω και αν ζούμε σε εποχές όπου ο χρόνος είναι πολυτέλεια και αναλώνεται μπροστά από έναν υπολογιστή.

Σάκης Νίκας

BruceSpringsteen