Με τα παρατράγουδα της διοργανώτριας αρχής και τη σωτήρια παρέμβαση του Viva.gr δεν θα ασχοληθούμε αλλά σίγουρα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο προβληματισμού για πολλούς εκεί έξω. Η εικόνα στο κλείστο του ΟΑΚΑ λίγο πριν αρχίσει το live ήταν αποκαρδιωτική αφού οι κερκίδες ήταν μισοάδειες και στην arena έπαιζες μπαλίτσα (ή μάλλον μπάσκετ)! Ευτυχώς με το που ξεκίνησε η συναυλία θα πρέπει να ήταν γύρω στα 7.000 άτομα μέσα. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι όλοι ήταν/ήμασταν πολύ εκδηλωτικοί κάτι που εμφανέστατα γούσταρε ο Adams.
Και πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά άλλωστε αφού μέσα σε 2 σχεδόν ώρες ακούσαμε όλα σχεδόν τα hits (έλλειψε, διάολε, το πολυαγαπημένο “Thought I’d Died and Gone To Heaven”) με τον Καναδό rocker να συγκλονίζει με την απαράλλακτη φωνή του, την απίστευτη σκηνική παρουσία, την εξαιρετική ενορχήστρωση των κομματιών (σημείωση: οι ζωντανές εκτελέσεις όλων των τραγουδιών…ναι, ακόμη και αυτών που στο studio ήταν υπό τη σκέπη του Mutt Lange…ήταν σαφώς καλύτερες), η μπάντα σεμιναριακή με τον κιθαρίστα Keith Scott να βγάζει έναν κρυστάλλινο ήχο και τον κόσμο να τραγουδάει με όλη του τη δύναμη, δημιούργησαν μία μοναδική ατμόσφαιρα. Και το κυριότερο…καταιγισμός hits χωρίς να κάνει «κοιλιά» σε κανένα σημείο το show! “Somebody”, “Can’t Stop This Thing We Started”, “Run To You”, “Heaven”, “It’s Only Love”, “Have You Ever Really Loved A Woman”, “Please Forgive Me”, “Cuts Like A Knife”, “Kids Wanna Rock”, “Summer of 69” και τόσα άλλα. Η βραδιά έκλεισε με τον Adams μόνο πάνω στη σκηνή σε μία συγκινητική εκτέλεση του “All For Love”.
Ό,τι και να πω ή να προσθέσω είναι λίγο και δεν μπορεί να αποτυπώσει τα μοναδικά συναισθήματα που βιώσαμε εκείνη τη βραδιά. Ήταν εύκολα η συναυλία της χρονιάς και μία από τις καλύτερες που έχουν γίνει ποτέ επί ελληνικού εδάφους.
Σάκης Νίκας
{galleryLiveReports/2019/BryanAdams}{/gallery}
