Η πανδημία έφερε πολλά δεινά σε όλο τον κόσμο αλλά ταυτόχρονα έδωσε την ευκαιρία (και την έμπνευση) σε πληθώρα καλλιτεχνών να εκμεταλλευτούν το «νεκρό» διάστημα γράφοντας νέο υλικό και κυκλοφορώντας αξιόλογους δίσκους. Ο Bryan Adams αποτελεί μία τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση αφού το νέο του studio album με τίτλο “So Happy It Hurts” είναι ένα από τα καλύτερα που έχει κυκλοφορήσει ο Καναδός rocker τα τελευταία 30 χρόνια! Ναι, καλά διαβάσατε…μπορεί να μην αγγίζει τις ένδοξες μέρες του “Reckless” ή του “Waking Up The Neighbors” αλλά σίγουρα έχει ψήγματα εκείνης της εποχής και εκείνης της ποιότητας. Και αυτό λέει πολλά για έναν καλλιτέχνη που μετράει πάνω από 40 χρόνια συνεχούς δισκογραφικής καριέρας.
Η πρώτη λέξη που σου έρχεται στο νου ακούγοντας το δίσκο είναι: αισιοδοξία! Μετά τη διετή μιζέρια και τη μελαγχολία ο Adams συνθέτει ορισμένα από τα πιο ανεβαστικά κομμάτια της καριέρας του συνδυάζοντας το παρελθόν (βλ. δομή συνθέσεων) με το παρόν (βλ. παραγωγή) χωρίς να χάνει ούτε κατά διάνοια την ταυτότητά του! Άλλωστε, είναι κάτι που κάνει συχνά ο Adams στα 3-4 τελευταία του albums. Η δεύτερη λέξη που σου έρχεται στο νου και…βγάζει μάτια με το «καλημέρα» είναι: Mutt Lange. Ο τεράστιος παραγωγός συνεργάζεται για μία ακόμη φορά με τον Adams τόσο στη σύνθεση όσο και στην παραγωγή και το αποτέλεσμα είναι φανταστικό αφού ο ήχος είναι κρυστάλλινος και τα περισσότερα κομμάτια σου μένουν κατευθείαν.
Ανεβαστικές και πιασάρικες συνθέσεις, αισιόδοξη ατμόσφαιρα, πεντακάθαρη παραγωγή, άρτιο συνολικά καλλιτεχνικό αποτέλεσμα από όλες τις πλευρές…τι άλλο να ζητήσουμε από τον Bryan Adams; Μέχρι και τον Mutt Lange μας έφερε πίσω για να μας υπενθυμίσει ότι θα δίναμε τη μισή δισκοθήκη μας (λέμε τώρα) για να δούμε άλλο ένα δίσκο των Def Leppard με τον καλύτερο (ή έστω, αγαπημένο μου) παραγωγό όλων των εποχών!
Highlight: Στο κομμάτι “Kick Ass” (κάτι ανάμεσα σε AC/DC και Def Leppard) υπάρχει μία εισαγωγή από τον…John Cleese!
