Η δισκογραφική επιστροφή της μεγαλύτερης Ευρωπαϊκής doom metal μπάντας δεν μπορεί παρά να αποτελεί ένα σπουδαίο γεγονός, έστω και αν πρόκειται για ένα ΕΡ. Για άλλη μια φορά λοιπόν οι Candlemass παρουσιάζονται με μια αλλαγή πίσω από το μικρόφωνο καθώς ο Robert Lowe αποτελεί πιά παρελθόν. Τη θέση του έχει πάρει ένας παλιός γνώριμος με το μεγαλύτερο ίσως βιογραφικό της Σουηδικής metal σκηνής, ο κύριος Mats Leven. Η πρώτη γνωριμία της νέας σύνθεσης έγινε μέσω μερικών ζωντανών εμφανίσεων με την απουσία όμως του Leif Edling, κάτι που σχολιάστηκε αρνητικά όπως αναμενόταν. Οι εμφανίσεις αυτές δεν απέσπασαν λοιπόν και τα καλύτερα σχόλια αλλά τώρα ήρθε η ώρα να κρίνουμε το στουντιακό αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας. Το πρώτο και κύριο ερώτημα ήταν αν τα τέσσερα τραγούδια του Death Thy Lover θα ηχούσαν σαν Candlemass ή σαν Krux. Η αλήθεια είναι πως παραμένω μπερδεμένος ακόμα και τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Candlemass? Krux? Avatarium? Το επίπεδο των συνθέσεων πάντως σίγουρα αποτυγχάνει να φτάσει αυτό της περιόδου με Lowe η οποία είχε παράξει τουλάχιστον δύο εξαιρετικά άλμπουμ. Λείπει ο όγκος και το νεύρο από τα τραγούδια και μόνο το instrumental The Goose δείχνει εμφανή σημάδια Candlemass τραγουδοποιίας. Ο λόγος που κρίνω αυστηρά το ΕΡ είναι πως πρόκειται για μια μπάντα μυθικών διαστάσεων σε ότι αφορά το ιδίωμα και οφείλει με τις κυκλοφορίες της να βάζει τον πήχη ψηλά. Χωρίς να είναι μία κακή κυκλοφορία λοιπόν, κατά τη γνώμη μου αποτυγχάνει να σηματοδοτήσει ένα νέο δυναμικό ξεκίνημα για τη Leven εποχή. Ας ελπίσουμε πως στο επικείμενο full length η σπουδαία αυτή μπάντα θα έχει βρει το βηματισμό της.
