Παίζεις death metal στην πρώτη κατηγορία, έχει προηγηθεί ένα εξαιρετικό άλμπουμ (“The Anthropocene Extinction”) και ξέρεις ότι έχεις φτάσει ήδη στο 8ο άλμπουμ της καριέρας σου. Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να εντυπωσιάσεις ξανά; Όχι πολλές σωστά; Λάθος!
Οι καλιφορνέζοι Cattle Decapitation όχι μόνο δεν απογοητεύουν αλλά κυκλοφόρησαν τον καλύτερο δίσκο της καριέρας τους. Ένας χορταστικός δίσκος 55 λεπτών που δεν κουράζει στιγμή, και πως θα μπορούσε άλλωστε αφού, το συγκρότημα παρουσιάζει αξιοσημείωτη συνθετική ποικιλία και κάθε κομμάτι να αγγίζει κορυφές, από το –πάρε να’χεις- χυμαδιό του “The Geocide”, στη –θέλω να βλέπω moshpits- απλότητα του “Vulturous”, στο καταπληκτικό και πιασάρικο “Bring Back The Plague” ή στο γεμάτο συναισθηματικά κοψίματα –και κόντρα φωνητικά- “Time’s Cruel Curtain” και βασικά σε κάθε κομμάτι ξεχωριστά, είτε παίζουν τεχνικό progressive death metal, είτε πετάνε τζούρες grind και black. Και όλα αυτά μέχρι το αποκορύφωμα, το ομώνυμο έπος δηλαδή που εντυπωσιάζει αφού εκεί, το συγκρότημα μέσα σε 9 λεπτά, ξεδιπλώνει όλο το ταλέντο του σε μια σύνθεση που σε κρατάει στην τσίτα από την αρχή ως το τέλος (συν το goth πέρασμα στη μέση).
Τεχνικά όλοι τους είναι άψογοι και κάθε φορά ανακαλύπτεις/απολαμβάνεις και κάτι διαφορετικό (από τα γυρίσματα ή τις υπερηχητικές ταχύτητες στα τύμπανα, τις μπασογραμμές που ξεχωρίζουν και τα απίθανα lead/solo στις κιθάρες) αλλά φυσικά αν είναι κάτι που πρέπει να τονιστεί είναι η καταπληκτική ερμηνεία του Travis Ryan που αλλάζει με χαρακτηριστική ευκολία τη χροιά του και προσδίδει απίθανη ποικιλία ακόμα και στο ίδιο κομμάτι αφού έχει το χάρισμα να κινείται μεταξύ brutal screams και τρομερών “τρελαμένων” καθαρών συνεχώς αλλάζοντας συνεχώς ρόλους δίνοντας την εντύπωση ότι έχουν 1-2 guests κάθε φορά.
Ο Travis είναι υπεύθυνος και για τους στίχους που σε συνδυασμό με το εξώφυλλο δεν αφήνουν πολλά περιθώρια παρερμηνείας, η ανθρωπότητα έχει αποτύχει, η κλεψύδρα τελειώνει, δεν υπάρχει καμία ελπίδα αφού μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας με τον Θάνατο σαν άλλος Άτλαντας να κουβαλάει τον κατεστραμμένο πλανήτη στις πλάτες του. “We deserve everything that’s coming / We’ll take this world to our graves…”
