Το Fuzz είχε διαμορφωθεί όπως έπρεπε για την περίσταση με καθήμενους στο χώρο μπροστά στη σκηνή ενώ στα άκρα και πίσω υπήρχε αρκετός χώρος για όρθιους. Ήταν πιστεύω μια πολύ σωστή, προνοητική θα έλεγα κίνηση της παραγωγής αφού επρόκειτο να παραυρεθούν και άνθρωποι μεγάλης ηλικίας η παρουσία των οποίων θα ήταν προβληματική (για τους ίδιους βασικά) χωρίς καθίσματα.
Αρχικά, η Άννα Στερεοπούλου κατάφερε να τραβήξει την προσοχή με τους πολύ ιδιαίτερους ήχους της σε ένα instrumental set, μια μουσική κάποιες στιγμές πειραματική και κάποιες άλλες ατμοσφαιρική και μόνο με πλήκτρα. Σίγουρα στο άνοιγμα της βραδιάς έμπαινε θετικό πρόσημο.
Σειρά είχαν οι Siva Six, ένα electrogoth industrial ντουέτο το οποίο αποτελεί κατά τη γνώμη μου ότι πιο σύγχρονο έχει να παρουσιάσει η Ελληνική σκηνή. (αυτό το…σκηνή, μην το παίρνετε και πολύ τοις μετρητοίς)
Εξαιρετική εμφάνιση και άριστο performing από τους δύο μουσικούς. Η μπάντα έχει πάνω από δέκα χρόνια στην πιάτσα, πάμπολλες εμφανίσεις στην Ευρώπη και οι φίλοι του είδους πρέπει και να τους τσεκάρουν αλλά και να τους δουν ζωντανά οπωσδήποτε. Πραγματικά με κέρδισαν!
Η ώρα για το κυρίως πιάτο έχει φτάσει. Οι Chaostar βρίσκονται πάνω στη σκηνή και η μέθεξη, όρος που χρησιμοποιεί συχνά η Ανδρονίκη Σκουλά, είναι διάχυτη τόσο από τη μπάντα όσο και από το κοινό. Μπορεί ο χαρισματικός Χρήστος Αντωνίου να είναι ο υπεύθυνος ύπαρξης και ο εγκέφαλος των Chaostar, η Ανδρονίκη όμως είναι η φωνή και ο εκφραστής. Μια απίστευτη φωνή και παρουσία που καθήλωσε τον κόσμο που παρσκολουθούσε κάθε της κίνηση και κάθε της έκφραση. Ήταν μια μοναδική, προσωπική, επιπλέον της μπάντας παράσταση, ανάλογη της οποίας δε βλέπεις εύκολα. Τα υπόλοιπα μέλη, έντυναν με τον πιο επιβλητικό τρόπο το έργο που βλέπαμε στη σκηνή με τα πάμπολλα ασυνήθιστα όργανα που χρησιμοποιούν οι Chaostar εντυπωσιακότερο των οποίων η απίστευτου σχεδιασμού λύρα με την οποία έπαιξε solo ο Γιώργος Διαμαντόπουλος.
Το set περιελάμβανε κομμάτια από τα album του σχήματος όπως επίσης και μια πολύ ιδιαίτερη όσο και εξαιρετική διασκευή του “Sehnsucht” των Rammstein.
Το αποτέλεσμα στο τέλος μου επιβεβαίωνε τον χαρακτηρισμό που έδωσα στο “Anomima” στην παρουσίαση του τη χρονιά που μας πέρασε. Το είχα χαρακτηρίσει “Η Όπερα Του Σκότους”, με μοναδικά φώτα, την παρουσία των έξι μουσικών στη σκηνή.
Πολλά μπράβο στους Chaostar, τους μουσικούς που άνοιξαν τη βραδιά, την παραγωγή αλλά και το κοινό γι αυτό που είδαμε την Παρασκευή το βράδι. Θέλω πραγματικά να το ξαναδώ.
Δημήτρης Καζαντζής
Setlist: Ma, Sorrow Descending, Truth Will Prevail, Misery’s King, Lamentation, Canticles, Omorfi Kori, solo lyra, Sehnsuchet, Un Penciero Il, Destino, The Scarlet Queen, Medea
