Νέο αίμα στη μουσική σκηνή οι Crypta, οι οποίες δημιουργήθηκαν το 2019 από δύο πρώην μέλη των Nervosa. Βέβαια, σαν έτος αποχώρησης από τις Nervosa φαίνεται το 2020, οπότε μάλλον τα πράγματα είχαν αρχίσει να σπάνε στο εσωτερικό του συγκροτήματος νωρίτερα απ’ ότι μάθαμε. Κοιτώντας μπροστά, η κιθαρίστρια και ιδρυτικό μέλος των Nervosa Prika Amaral σχημάτισε ένα διεθνές line-up (στο οποίο είναι και η δική μας Ελένη Νότα στα drums) και κυκλοφόρησε φέτος το πολύ καλό “Perpetual Chaos”.
Όσο για τις Crypta; Σχηματίστηκαν από τη μπασίστρια/τραγουδίστρια Fernanda Lira και την drummer Luana Dametto. Η Tainá Bergamaschi ανέλαβε τη μία κιθάρα ενώ η μοναδική μη-Βραζιλιάνα, Sonia “Anubis” Nusselder (Cobra Spell, ex-Burning Witches) από την Ολλανδία την δεύτερη. Η μπάντα μας προετοίμαζε με τις δηλώσεις τους για old-school death metal, κάτι που απ’ ότι φαίνεται δεν είναι και τόσο αλήθεια.
Και όχι για το old-school, όσο για το καθαρά death metal μέρος της υπόθεσης. Οι Crypta παίζουν ακραία αλλά θα έλεγα ότι από τα βασικότερα στοιχεία της μουσικής τους είναι το thrash metal. Οι δομές και το στυλ των γρήγορων κυρίως κομματιών θυμίζουν πάρα πολύ τις Nervosa και είναι απόλυτα φυσιολογικό, αφού η Fernanda Lira ήταν στο συγκρότημα από το 2011 (ένα χρόνο μετά τη δημιουργία του) και κυκλοφόρησε τρεις δίσκους μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και με τα φωνητικά της, αφού δεν τα έχει αλλάξει πολύ. Πέρα από κάποια growls που ακούγονται περιστασιακά, χρησιμοποιεί τα κλασικά σκισμένα που την έχουμε συνηθίσει.
Ένα μείγμα λοιπόν από thrash, death και black metal συναντάμε στο “Echoes Of The Soul” με κάποιες heavy πινελιές σε μερικές κιθαριστικές μελωδίες και solos (σχεδόν σίγουρα ιδέες της Sonia Anubis) το οποίο αν μου ζητούσε κάποιος να του δώσω οπωσδήποτε μια ταμπέλα, θα το έλεγα γενικά extreme metal. Και κάτι τέτοιο φυσικά δεν είναι κακό, αφού φαίνεται οι Crypta με το καλημέρα να βάζουν όλες τις επιρροές τους μαζί και να δημιουργούν ένα δικό τους ηχητικό αποτέλεσμα.
Η παραγωγή είναι φοβερή χωρίς να είναι γυαλισμένη, οι συνθέσεις σου βγάζουν αβίαστα το headbanging (είτε στα γρήγορα, είτε στα mid-tempo σημεία) και η τεχνική κατάρτιση των μουσικών δεν περνάει απαρατήρητη με την Luana Dametto να κλέβει την παράσταση αρκετές φορές. Ένα πολύ καλό album ακραίου metal το οποίο προσωπικά θα προσθέσω στη συλλογή μου το συντομότερο δυνατόν.