Επιστροφή στα δισκογραφικά δρώμενα για το σχήμα της συμπαθέστατης Marta Gabriel. Οι Crystal Viper επί σειρά ετών προσφέρουν αξιοπρεπέστατες δουλειές στον χώρο του κλασσικού heavy και αυτό δεν φαίνεται να αλλάζει στο “The Silver Key”.

Οι Πολωνοί λοιπόν έχουν πάλι αλλαγές στην σύνθεση. Αυτό δεν είναι κάτι το πρωτοφανές μιας και πέρα από τον κιθαρίστα Andy Wave που είναι μαζί με την Marta από την πρώτη της δουλειά, το φοβερό “The Curse Of Crystal Viper”, όλες οι άλλες θέσεις βλέπουν τακτικές αλλαγές. Εδώ έχουμε την είσοδο του Giuseppe Taormina στις κιθάρες ενώ η Marta πλέον αναλαμβάνει και το μπάσο παράλληλα με όλα τα άλλα καθήκοντα της.

Το “The Silver Key” ακούγεται σαν την λογική συνέχεια του “The Cult” και μουσικά αλλά και συνθετικά. Εδώ που τα λέμε και το εξώφυλλο λίγο πολύ το ίδιο θέμα έχει. Στιχουργικά και κάνοντας χρήση της βιβλιογραφίας του H.P. Lovecraft κάνει άλλη μια βουτιά στον αποκρυφισμό και τον υπερφυσικό τρόμο.

Παρόλα αυτά μουσικά το “The Silver Key” έχει αρκετούς νεοτερισμούς και εκπλήξεις. Η 70’s retro space εισαγωγή σε βάζει γρήγορα στο κλίμα. Από εκεί και πέρα οι ταχύτητες ανεβαίνουν και η αγάπη την Marta για το NWOBHM είναι πανταχού παρούσα. Διπλές κιθάρες με τις ανάλογες αρμονίες, καλπάζοντα riff, refrain κομμένα και ραμμένα για να τραγουδιούνται ζωντανά με την βοήθεια του κοινού. Από την άλλη βλέπουμε και κάποιες έξυπνες ιδέες όπως το ότι τα τρία τελευταία κομμάτια μοιράζονται το ίδιο θέμα οδηγώντας το κλείσιμο του άλμπουμ σε μια άτυπη κορύφωση.

Έχουμε και εδώ διασκευή το με “Gods Of Thunder Of Wind And Of Rain” των Bathory που είναι ναι μεν καλή, αλλά από την άλλη προσωπικά πιστεύω ότι το αίσθημα που έβγαζε ο Quorthon στις δουλειές του είναι απλά ανεπανάληπτο. Πέρα από αυτό τα πιο πολλά κομμάτια είναι πραγματικά καλογραμμένα με προσωπικά αγαπημένα τα “Fever Of The Gods” και “The Key Is Lost” με το φοβερό refrain! Όλα αυτά είναι πλαισιωμένα από μια πολύ καλή και καθαρή παραγωγή.

Θα έλεγα λοιπόν ότι το “The Silver Key” είναι ένα από τα πιο καλά άλμπουμ που μας έχει προσφέρει το συγκρότημα. Σίγουρα ένα από τα καλύτερα την τελευταία δεκαετία!