Ομολογώ πως τελευταία είχα απογοητευτεί από τον Καναδό super rawker (μην ξεχνιόμαστε) και τα άλμπουμ που κυκλοφορούσε. Δεν λέω, ωραία και εντυπωσιακά τα βίντεο σαν ταινία με τους διάσημους guests να κάνουν τα cameo τους βλ. Elijah Wood, Selma Blair, Lemmy στο “Full Of Regret” αλλά ένα-δυο καλά τραγούδια δεν σώζουν ένα ολόκληρο άλμπουμ.

Προσωπικά, μετά το “Never To Loud” του 2008 δεν είχα απολαύσει Danko Jones μέχρι που… έβαλα να ακούσω το “Fire Music” και η φωτιά που μου άναψε ήταν μεγάλη!

Στο έβδομο πια άλμπουμ με νέο drummer, τον Rich Knox, κολλημένος στο format του power trio ο Danko μας δείχνει πως γίνεται. Εννοείται ότι το γκάζι είναι κολλημένο στο πάτωμα και το στροφόμετρο και τα λοιπά όργανα δεν φεύγουν από τα κόκκινα ούτε κατά λάθος, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι η πλειοψηφία των τραγουδιών σε κερδίζουν με τη μία. Και ξέρετε καλά πως αυτό είναι το παν για ένα άλμπουμ. Πάντα ήταν, πάντα θα είναι. Έτσι, ο τρελο-Danko και η παρέα του δεν βασίζονται μόνο στο… καράτε που παίζουν για τα 35 και κάτι λεπτά του εμπρηστικού άλμπουμ τους, αλλά και σε κομματάρες όπως τα “Wild Woman”, “The Twisting Knife”, “Body Bags” και “Piranha” που θα τεστάρουν στα όρια τα ηχεία σας.
Ευτυχώς, με αυτό το άλμπουμ ο Καναδός εξιλεώνεται ακριβώς τη στιγμή που πίστευα ότι το rock star-ιλίκι, οι ραδιοφωνικές εκπομπές, οι διαλέξεις, τα βραβεία και τα άρθρα που έγραφε στα περιοδικά τον είχαν χορτάσει, αλλά όπως αποδεικνύει στο άλμπουμ έχει ακόμα την ικανότητα να γράφει καλή μουσική και να υποστηρίζει την rock περσόνα που ο ίδιος δημιούργησε.