Στη σκηνή ανέβηκαν πρώτοι οι Noely Rayn οι οποίοι είναι ουσιαστικά οι Remember Lizzy που έχουν εξελιχθεί σε ένα συγκρότημα που γράφει original υλικό και μάλιστα κυκλοφόρησε το εξαιρετικό ντεμπούτο του “Escape From Yesterday” πριν από μερικούς μήνες. Ειλικρινά, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ ένα πιο ταιριαστό σχήμα για να ανοίξει το live των Dare αφού το μελωδικό rock των Noely Rayn με τις κέλτικες αναφορές του ταιριάζει γάντι με τον ήχο των Dare. Αυτονόητα η μπάντα παρουσίασε αρκετά τραγούδια από το δίσκο της ενώ δεν χρειάζεται καν να αναφέρω ότι η απόδοση όλων των παιδιών ήταν αψεγάδιαστη. Άλλωστε, όσοι έχουν δει στο παρελθόν τους Remember Lizzy ξέρουν πολύ καλά τι εννοώ…πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά και ειλικρινά ελπίζω να τους δούμε σύντομα σε ένα headlining show.
Στις 22:10 ακριβώς, και με το πρόγραμμα να τηρείται στο ακέραιο (αυτονόητο αλλά σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα), οι Dare ανεβαίνουν στη σκηνή του Crow Club και από την αρχή είναι εμφανές ότι έχουν πολύ καλή διάθεση με τους Darren Wharton & Vinny Burns να είναι μόνιμα χαμογελαστοί. Από την εισαγωγή με το “Sea of Roses” μέχρι και το τέλος με το “Return The Heart”, οι Dare απέδειξαν πόσο σπουδαία (αν και ελαφρώς αδικημένη) μπάντα είναι. Απόλυτα «δεμένοι» και με σύμμαχο τον εξαιρετικό ήχο, οι Βρετανοί έπαιξαν τραγούδια από το σύνολο της καριέρας τους χωρίς να αμελήσουν –προς μεγάλη μας ευχαρίστηση- τα δύο πρώτα albums. Πάμε να δούμε ορισμένα highlights της εμφάνισης των Dare. Πρώτον και πιο σημαντικό είναι η συνολική απόδοσή τους και ειδικά αυτή των Wharton & Burns οι οποίοι ήταν επιβλητικοί πάνω στη σκηνή.
Ειδικά, ο Burns ήταν καθηλωτικός και προσωπικά μου υπενθύμισε πόσο πολύ λείπει από τους Ten. Δεύτερον, η εκτέλεση του “Days of Summer” (το καλύτερο τραγούδι του τελευταίου δίσκου “Sacred Ground”) ήταν συγκλονιστική με τον κόσμο να τραγουδάει με όλη του τη δύναμη. Τρίτον, η διασκευή στο “Emerald” (Thin Lizzy) ήταν…κομμένη και ραμμένη στο στυλ των Dare και άρεσε πολύ. Τέλος, όταν οι Dare αποφάσισαν να παίξουν τα κλασικά “Abandon”, “Into The Fire”, “We Don’t Need A Reason”, “Wings of Fire” έγινε από κάτω πανικός με τον Wharton να είναι εμφανέστατα ικανοποιημένος από τις αντιδράσεις και να μη σταματά να μας ευχαριστεί (στα ελληνικά).
Ύστερα από 105 λεπτά, οι Dare κατέβηκαν από τη σκηνή και ο κόσμος έφευγε απόλυτα ικανοποιημένος από το The Crow. Έχοντας δει τους Βρετανούς πριν από 2 περίπου χρόνια, μπορώ να πω ότι αυτή ήταν σαφέστατα μία πολύ πιο «γεμάτη» και δυναμική εμφάνιση από μέρους τους. Πολλά συγχαρητήρια στους promoters που φρόντισαν να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα…ήταν κάτι που σχολιάστηκε πολύ θετικά.
Σάκης Νίκας
{galleryLiveReports/2017/Dare}{/gallery}
