Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η κυκλοφορία ενός ακόμα δίσκου από τους λατρεμένους μου Σουηδούς, η ανυπομονησία ήταν μεγάλη για το τι θα καταφέρουν αυτή τη φορά καθώς τα δύο τελευταία τους album ήταν κατά την άποψή μου μέτρια.
Εκτός αυτού, υπήρχαν και αλλαγές στο line-up. Αρχικά προσχώρησε στη θέση του μπασίστα ο βετεράνος Anders Iwers (Ceremonial Oath, Tiamat, ex-In Flames, ex-Cemetary). Στη συνέχεια το ιδρυτικό μέλος και κιθαρίστας/μπασίστας Martin Henriksson αποφάσισε να αφήσει το συγκρότημα μετά από 27 χρόνια επειδή είχε χάσει το ενδιαφέρον του για τη μουσική. Η θέση του δεύτερου κιθαρίστα έκτοτε έμεινε κενή και οι DT την αναπληρώνουν με session κιθαρίστα όταν παίζουν live.
Όταν όμως βγήκαν τα πρώτα promo video, κάτι καλό φαινόταν στον ορίζοντα. Κάτι που επιβεβαιώθηκε και με τις πρώτες ακροάσεις του “Atoma” καθώς έχουμε να κάνουμε με ένα πάρα πολύ καλό album. Όλα όσα αγαπάνε οι οπαδοί των DT είναι εδώ. Τα χαρακτηριστικά φωνητικά του χαρισματικού Mikael Stanne, τα κολλητικά leads και οι σκοτεινές μελωδίες του Niklas Sundin και φυσικά τα keyboards του Martin Brandstrom, ο οποίος έχει κάνει και την παραγωγή, που δίνουν κάτι το ξεχωριστό στις συνθέσεις τους. Η ατμόσφαιρα του album με παραπέμπει στην εποχή των “Damage Done/Character” και έχει τρομερά κομμάτια όπως τα “Force Of Hand”, “Atoma”, “Forward Momentum”, “Clearing Skies” και σταματάω εδώ για να μην τα γράψω όλα. Δεν κάνει καθόλου κοιλιά, σου κρατάει το ενδιαφέρον όσο παίζει και όταν τελειώσει το μόνο που θες να κάνεις είναι να τον ξανακούσεις. Το “Atoma” ουσιαστικά κλείνει μια χρονιά με πολύ καλές melodic death metal κυκλοφορίες από τους top του είδους, καθώς νωρίτερα είχαν βγει καινούρια album από τους DevilDriver, Omnium Gatherum, Insomnium, In Mourning και Be’lakor.
Κυκλοφορεί σε CD και βινύλιο ενώ όσοι αναζητήσουν την limited edition, θα βρουν ένα δεύτερο CD το οποίο έχει δύο πολύ διαφορετικά κομμάτια με ambient στοιχεία και μόνο καθαρά φωνητικά. Τέλος, επειδή πολλοί ακόμα συνεχίζουν να συγκρίνουν τους DT με τους In Flames κάθε φορά που ετοιμάζουν μια νέα κυκλοφορία το μόνο που έχω να πω είναι ότι οι μεν είναι μία συγκροτηματάρα και οι δε ένα κακόγουστο αστείο, οπότε δεν έχει καν νόημα η οποιαδήποτε συζήτηση.
