Είναι εκπληκτικό το πόσο ψηλά διατηρεί την ποιότητα στις κυκλοφορίες του αυτό το ξεχωριστό συγκρότημα, όταν μάλιστα τα τελευταία χρόνια είδε να αποχωρούν τρία ιδρυτικά μέλη που ήταν και βασικοί συνθέτες. Πλέον, από την αρχική σύνθεση έχει μείνει μόνο ο Michael Stanne ο οποίος μας καθησύχασε λέγοντας ότι ο τίτλος του δέκατου τρίτου full-length των Σουηδών δεν δηλώνει, ευτυχώς, το τέλος της πορείας τους αλλά το ξεκίνημα για κάτι νέο.
Το “Endtime Signals” είναι ακόμα ένας πολύ καλός δίσκος από τους Dark Tranquillity, αν και ίσως χρειαστεί μερικές ακροάσεις για να κερδίσει τον ακροατή καθώς δεν είναι τόσο άμεσος όσο το υπέροχο “Moment” του 2020. Θα μπορούσε να γίνει μία σύγκριση με τα “We Are The Void” και “Construct” κυρίως λόγω των διαφορετικών στοιχείων που υπάρχουν μεταξύ των τραγουδιών, κάτι για το οποίο πιστεύω ότι έχει μεγάλο ρόλο ο Johan Reinholdz. Ο κιθαρίστας προέρχεται κυρίως από τον prog χώρο και μπορεί να βρίσκεται μόλις τέσσερα χρόνια στο συγκρότημα αλλά έχει δέσει τόσο καλά σε αυτή τη θέση που έχει μία άνεση λες και βρίσκεται πολλά περισσότερα.
Για παράδειγμα, το “Unforgivable” είναι ένα πολύ γρήγορο κομμάτι στο οποίο ακούμε ξανά blast beats. Αντιθέτως, τα “False Reflections” και “One Of Us Is Gone” είναι πολύ ήρεμα έχοντας μόνο καθαρά φωνητικά ενώ στο τελευταίο υπάρχουν βιολί, βιόλα και τσέλο. Γενικά, το album έχει τόσο τις πιο ακραίες στιγμές του όσο και τις πιο μελωδικές. Ο Stanne είναι απολαυστικός όπως και να τραγουδάει, ο Reinholdz κάνει τρομερή δουλειά σε riffs/μελωδίες/solos και ο Martin Brändström για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται αναπόσπαστο γρανάζι της μηχανής ντύνοντας ιδανικά τις συνθέσεις με τον χαρακτηριστικό ήχο των πλήκτρων του.
Το ”Endtime Signals”, όπως έγραψα και στην αρχή, είναι ένα album που θέλει τις ακροάσεις του. Τα τραγούδια δεν ακολουθούν ένα μοτίβο και έχουν διαφορετικές δομές μεταξύ τους. Το αποτέλεσμα έχει ποικιλία και θα έλεγα έναν prog χαρακτήρα. Ίσως γι’ αυτό δεν είναι εύκολο να το «πιάσεις» από την αρχή. Δεν παύει όμως να είναι άλλη μία υψηλής ποιότητας κυκλοφορία από αυτό το σπουδαίο συγκρότημα του Gothenburg το οποίο δεν έχει βγάλει ποτέ μέτριο ή κακό δίσκο στην ιστορία του.
