Έξι χρόνια μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ τους οι Darkology επιστρέφουν με το “Fated To Burn” και τον Michael Harris να μας δικαιολογεί αυτή την καθυστέρηση, να μιλάει για τα τραγούδια του άλμπουμ, τη συνεργασία με τον Chris Tsangarides, τις επιρροές του, το συγκρότημά του και τις Ανατολίτικες κλίμακες. Συνέντευξη: Γιάννης Δόλας
Rockpages.gr: Η προφανής ερώτηση είναι γιατί καθυστέρησε τόσο πολύ το “Fated To Burn” μετά το ντεμπούτο σας;
Michael Harris: Ουσιαστικά, είχαμε γράψει το “Fated To Burn” εδώ και τρία χρόνια και ήταν στη διάθεση της εταιρείας μας από τότε. Επίσης, όλοι μας ασχοληθήκαμε και με άλλα projects, οπότε δεν μας φάνηκε σαν να πέρασαν έξι χρόνια!
Rockpages.gr: Το πρώτο σας άλμπουμ, το “Altered Reflections”, πήρε πολύ καλές κριτικές. Αυτό ήταν κάτι που σας δημιούργησε πίεση όταν αρχίσατε να δουλεύετε για το “Fated To Burn”; σκεφτόσασταν ότι θα έπρεπε να ικανοποιήσετε τις απαιτήσεις που δημιούργησε το ντεμπούτο σας;
Michael Harris: Προσωπικά, προσέγγισα τη σύνθεση των κομματιών σαν οποιοδήποτε άλλο άλμπουμ, καλωσορίζοντας την πρόκληση και διασκεδάζοντάς το. Δεν υπήρχε καθόλου πίεση σε κανέναν μας γιατί δεν είχαμε κάποιο χρονοδιάγραμμα που έπρεπε να ακολουθήσουμε. Οπότε, τα κριτήριά μας ήταν το πότε θα αισθανόμασταν ότι το υλικό μας ήταν αρκετά δυνατό. Τότε και μόνο τότε θα είχαμε ολοκληρώσει το άλμπουμ, χωρίς να βάζουμε προθεσμίες στους εαυτούς μας, πράγμα που θα δημιουργούσε συμβιβασμούς ως προς τη μουσική μας.
Rockpages.gr: Συνεργαστήκατε με τον Chris Tsangarides για τη μίξη του άλμπουμ, πως προέκυψε αυτό και πως θα εκτιμούσες την προσφορά του;
Michael Harris: Η συνδρομή του Chris εξασφαλίστηκε από την εταιρία μας, την Prime Eon Media και η αλήθεια είναι ότι αγαπάμε τη δουλειά του. Έπιασε το old school metal vibe με τη σωστή ποσότητα έντασης, την ατμόσφαιρα, τα εφέ στα φωνητικά και τη δυναμική χωρίς να υπερσυμπιέει τον ήχο και να κάνει το άλμπουμ να ακούγεται ψόφιο, όπως συμβαίνει αρκετά συχνά στο σύγχρονο metal.
Rockpages.gr: Πάντως, και τα δυο άλμπουμ σας μας παραπέμπουν στο old school Αμερικάνικο power metal. Από εκεί αντλείται τις επιρροές σας;
Michael Harris: Όχι τόσο από το power metal, το οποίο έχει την χαρακτηριστική δίκαση, αλλά το progressive metal καθώς χρησιμοποιούμε πολλούς περίεργους χρόνους, ασυνήθιστες συγχορδίες, αλλάζουμε ρυθμούς, έχουμε ακουστικά περάσματα και την δίκαση.
Rockpages.gr: Το άλμπουμ περιέχει και το 9-λεπτο “Nightmare King”. Μπορείς να μας πεις δυο πράγματα για αυτό; ποια είναι η ιστορία και πως προέκυψε το συγκεκριμένο concept;
Michael Harris: Μουσικά, θέλαμε να ολοκληρώσουμε το άλμπουμ με ένα επικό κομμάτι, όπως το “Trance Of The Gorgons”, όπως είχαμε κάνει στο πρώτο μας άλμπουμ, που είχε ένα ημι-ακουστικό ρεφρέν. Το “Nightmare King” έχει ένα ακόμα πιο ελαφρύ και ανατριχιαστικό ρεφρέν που γουστάρω πολύ. Ο Mike έγραψε τους στίχους που βασίζονται σε μια σύντομη ιστορία που έγραψε τo “The Dream Hunter Chronicles”. Στο τραγούδι ο κλέφτης των ονείρων κλέβει και σκοτώνει στα όνειρα των θυμάτων του. Αλλά, χωρίς να το ξέρει ο Nightmare King παραμονεύει…
Rockpages.gr: Το “Quantum Genocide” βαράει ανελέητα και μάλλον είναι το πιο heavy κομμάτι των Darkology. Πως προέκυψε τόσο δυνατό;
Michael Harris: Ευχαριστώ πολύ! Το βασικό riff του “Quantum Genocide” ήταν ένα από αυτά που είχα εδώ και κάποια χρόνια. Μου άρεσε το μοναδικό του groove και ήξερα ότι κάπου θα το χρησιμοποιούσα κάποια στιγμή. Ο Mike ανέφερε ότι είχε στίχους για το σωματίδιο Χιγκς με τον τίτλο “Quantum Genocide” και τον πίεζα να τον χρησιμοποίησει. Παρόλο που ο πυρήνας του τραγουδιού είναι σχετικά απλός, στη μέση γίνεται αρκετά τεχνικό και περιέχει μέχρι και blast beat από τον αδερφό μου. Έτσι, οι στίχοι του Mike και αυτή η μουσική ταίριαξαν τέλεια και έχεις και τα φοβερά φωνητικά του Kelly επιπλεόν…
Rockpages.gr: Το “Holly” με έκανε να σκεφτώ το “Powerslave” των Iron Maiden, γιατί έχει κάτι το Ανατολίτικο. Πόσο δύσκολο θα έλεγες ότι είναι να φιλτράρεις τις επιρροές σου και να δημιουργήσεις το δικό σου στυλ, τη δική σου μουσική ταυτότητα, ειδικά στο metal όπου η αντιγραφή είναι ένα συχνό φαινόμενο;
Michael Harris: Νομίζω ότι τις τελευταίες δυο δεκαετίες είναι δύσκολο για οποιαδήποτε metal μπάντα να ακούγεται αληθινά αυθεντική γιατί όλα έχουν γίνει από χίλιες φορές στα ’70s και τα ’80s. Ακόμα κι όταν βγήκαν οι Maiden μπορούσες να ακούσεις τις επιρροές των Sabbath, Deep Purple και Priest. Το Ανατολίτικο στοιχείο είχε χρησιμοποιηθεί και αυτό στη δεκαετία του ’70, με τις φρυγικές κλίμακες. Όπως για παράδειγμα στο “The Sails Of Charon” των Scorpions επί Roth το 1976, ή στο “Requiem For A Sinner” των Mahogany Rush του 1977, το “Earthquake” του Uli Jon Roth το 1978, το “Gates Of Babylon” των Rainbow το 1978, ακόμα και το “Egyptian Danza” του Al Di Meola το 1978. Επίσης, οι Maiden χρησιμοποίησαν πολύ έναν καλπάζοντα ρυθμό, ο οποίος όμως είχε χρησιμοποιηθεό κατά κόρων πολύ πριν από εκείνους ξεκινώντας από τους Deep Purple στο “Hard Lovin’ Man” το 1970 ή τους Sabbath στο “Children Of The Grave” το 1971 και από τότε από την κάθε metal μπάντα. Οπότε, δεν προσπαθήσαμε να αλλάξουμε τον κόσμο με το “Holy” (χα), απλά ταίριαζε πολύ στο άλμπουμ ένα διαφορετικό τραγούδι με κάτι από Ανατολή. Το αγαπημένο μου σημείο είναι το αρχικό riff εκεί που μπαίνουν ο Mike και ο Brian. Ο Sundown έγραψε τους στίχους οι οποίοι αναφέρονται στο πως η θρησκεία χρησιμοποιήθηκε για να χειραγωγήσει τις μάζες στην ιστορία. Και σε αντίθεση με πολλούς metal τραγουδιστές μπορεί να τραγουδήσει τις Ανατολίτικες κλίμακες, οπότε οι στίχοι, η μουσική και οι φωνητικές μελωδίες ταιριάζουν ιδανικά στο “Holy”.
Rockpages.gr: Πως γράφετε τα τραγούδια και τη μουσική σας; Νομίζω ότι ο εσύ γράφεις συνήθως τη μουσική και τους στίχους. Υπάρχει χώρος για τους υπόλοιπους να συνεισφέρουν με τις ιδέες τους;
Michael Harris: Ο Mike, ο Sundown και ο Brian έχουν όλοι φοβερό ένστικτο για το metal και τα σπάνε σε αυτό το άλμπουμ. Ναι, η αλήθεια είναι ότι συνήθως εγώ γράφω μουσική και στίχους, αλλά αυτή τη φορά τους περισσότερους στίχους τους έγραψε ο μπασίστας μας, Mike Neal, ενώ κάποιους έγραψε και ο Sundown επίσης.
Rockpages.gr: Ο Kelly είναι ένα σπουδαίο κεφάλαιο για το συγκρότημα με τα εντυπωσιακά φωνητικά του και την άψογη ερμηνεία του, αλλά πρόσφατα αναγκαστήκατε να τον αντικαταστήσετε για να παίξετε κάποιες συναυλίες. Πως ήταν αυτό, σας άγχωσε καθόλου αυτή η κατάσταση;
Michael Harris: Συμφωνώ ότι ο Kelly είναι ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές στις μέρες μας… και ναι, είχα τις αμφιβολίες μου όταν έμαθα ότι δεν μπορούσε να περιοδεύσει μαζί μας, αλλά όταν άκουσα τον τραγουδιστή που εξασφάλισε η εταιρεία μας, τον Eugent Bushpepa, ήμουν σίγουρος ότι θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στην αντικατάσταση του Kelly και να κάνει καλή δουλειά, την οποία και έκανε. Όπως ακριβώς και οι Mike Dorado και J.T. Longoria σε τύμπανα και μπάσο.
Rockpages.gr: Γιατί επιλέξατε το “Kill Me If You Can” για το βίντεο του άλμπουμ και τι μπορείς να μας πεις για τη δημιουργία του;
Michael Harris: Θεωρήσαμε ότι χρειαζόμαστε ένα βίντεο γιατί το συγκρότημα δεν είχε αντιπροσωπευτεί αρκετά οπτικά. Νομίζω ότι η εταρεία μας επέλεξε το κομμάτι, για το οποίο κάναμε ξεχωριστά γυρίσματα και τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Τάσος Καψάνης και το μοντάζ ο Ευάγγελος Μωλυβιάτης.
Rockpages.gr: Ποια είναι τα σχέδια του συγκροτήματος τώρα;
Michael Harris: Να προωθήσουμε το “Fated To Burn” όσο καλύτερα μπορούμε και να τελειώσουμε το δεύτερό μας βίντεο για το ομότιτλο κομμάτι του άλμπουμ ελπίζοντας ότι θα έχουμε πολλές ευκαιρίες για live.
Rockpages.gr: Ποιο είναι το ιδανικό σενάριο για το μέλλον των Darkology;
Michael Harris: Δυνατές ζωντανές εμφανίσεις και αρκετή υποστήριξη από του οπαδούς μας για να συνεχίσουμε να παίζουμε και να γράφουμε heavy metal μουσική!
