Οι Scars On Broadway δημιουργήθηκαν όταν οι System Of A Dawn μπήκαν στον πάγο το 2006 με τον Daron Malakian και τον John Dolmayan να συνεργάζονται ξανά στο νέο αυτό συγκρότημα. Μετά από ένα album και πολλές αλλαγές μελών, η δεύτερη δουλειά του(ς) επιτέλους κυκλοφόρησε.
Άργησε αρκετά βέβαια, αφού o Daron το ηχογράφησε μόνος τους εξ’ ολοκλήρου το 2012 μέσα σε μόλις δέκα μέρες, ενώ έκανε και την παραγωγή. Ο λόγος της καθυστέρησης ήταν ότι τα πράγματα με τους SOAD ήταν κάπως περίεργα και με το μέλλον του συγκροτήματος να είναι αβέβαιο δεν ήθελε να κυκλοφορήσει προσωπικό album. Βέβαια, ούτε τώρα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα αφού πλάνα για νέα κυκλοφορία δεν υπάρχουν, οπότε καινούρια μουσική έπρεπε να ακουστεί.
Οι διαφορές με το υπέροχο ομώνυμο ντεμπούτο του 2008 δεν είναι τόσο μεγάλες, αν εξαιρέσουμε ότι εδώ είναι ένα one-man project (πιθανώς γι’ αυτό είναι το όνομά του μπροστά από αυτό του συγκροτήματος) αφού μιλάμε για μουσική παραπλήσια στους SOAD, χωρίς να έχει όμως όλη την παράνοια τους. Οι στίχοι κυμαίνονται από περίεργοι έως αρκετά καυστικοί, φαίνεται έτσι κι αλλιώς από το εξώφυλλο το οποίο απεικονίζει τον πορτοκαλί παράφρονα που τυχαίνει να κυβερνάει μία από τις πιο δυνατές χώρες παγκοσμίως, αν και όταν γράφτηκε η μουσική του album δεν υπήρχε στο προσκήνιο.
Κακό κομμάτι δεν υπάρχει, προσωπικά λάτρεψα τα εκπληκτικά “Dictator”, “Guns Are Loaded” και “Till The End” ενώ εντύπωση κάνουν οι δύο διασκευές. Η μία είναι στο “Assimilate” των Καναδών Skinny Puppy, στο οποίο του άλλαξε τα φώτα, και η άλλη στο «Γιε Μου» του Σταμάτη Κόκοτα! Ένα τραγούδι που όπως δήλωσε αποτελεί παιδικό του άκουσμα επειδή ο θείος του έφερε πολλή μουσική από την Ελλάδα και ευτυχώς το διασκευάζει ορχηστρικά επειδή δεν ξέρει ελληνικά και έτσι δεν ξαναζούμε στιγμές απείρου κάλλους όπως αυτές με Grave Digger και Manowar.
Γενικά, το “Dictator” είναι ένα απολαυστικό album το οποίο είναι ό,τι πιο κοντινό υπάρχει στους SOAD για να ικανοποιήσει τους πολυπληθείς οπαδούς τους μέχρι να αποφασίσουν (και αν το κάνουν ποτέ) να μπουν στο studio.
