Αν θα μπορούσα να περιγράψω με ένα τίτλο την κατάσταση των Death Angel τα τελευταία χρόνια, αυτός θα έβγαινε από ένα κομμάτι της συγκεκριμένης κυκλοφορίας. Το “Alive And Screaming” ταιριάζει απόλυτα στους θρυλικούς thrashers από το Bay Area οι οποίοι βγάζουν το ένατο full-length τους. Τι κι αν δεν είναι εδώ και πολλά χρόνια το συγκρότημα που αποτελούταν μόνο από ξαδέρφια, τι κι αν από την κλασσική τους σύνθεση έχουν μείνει μόνο οι Rob Cavestany (κιθάρες) και Mark Osegueda (φωνητικά); Δεν φαίνεται να έχουν την παραμικρή δυσκολία να συνεχίζουν να βγάζουν δυναμίτες.
Το “Humanicide” δεν καθυστερεί και πολύ να σε πείσει για τις προθέσεις του. Το ομώνυμο με το οποίο ξεκινάει το album είναι ένα κλασσικό Death Angel κομμάτι γεμάτο riff-άρες και επιθετικά φωνητικά. Η thrash επίθεση συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό και πραγματικά δεν μπορώ να βρω αδύναμες ή αδιάφορες στιγμές εδώ πέρα. Για παράδειγμα το εξαιρετικό “Aggressor”, το υπέροχο mid-tempo “Immortal Behated” με το πιάνο στο τέλος, το Motorhead-ικό “I Came For Blood” και το προσωπικά αγαπημένο “The Pack” με τους ωραίους στίχους που μιλάνε για ενότητα.
Γενικά το album σπέρνει από την αρχή μέχρι το τέλος. Το εξώφυλλο είναι ίσως το καλύτερο που είχαν ποτέ αν και θυμίζει αρκετά το προ εξαετίας “The Dream Calls For Blood”. Έξτρα κιθάρες έχουν βάλει οι Alexi Laiho (Children Of Bodom) και Jason Suecof σε ένα κομμάτι ο καθένας, ενώ η παραγωγή την οποία επιμελήθηκε για τέταρτη συνεχόμενη κυκλοφορία ο τελευταίος είναι φυσικά άψογη.
Μία από τις πλέον σπουδαίες μπάντες που έβγαλε ποτέ η σκηνή του San Francisco δείχνει για μία ακόμη φορά ότι διανύει μια φοβερή περίοδο και έχει ακόμα πολλά να μας δώσει. Από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς μέχρι τώρα.
