Τα χρόνια που οι οπαδοί περίμεναν νέο δίσκο Twisted Sister πέρασαν κατά πολύ. Δεν είναι και λίγη η κριτική που δέχτηκε ο Dee Snider μετά από τις ανεξήγητες εμφανίσεις του σε party του Trump και κάτι ανεξήγητα ποσά για meet & greet. Ειλικρινά μέχρι πριν ένα διάστημα πίστευα ότι είχε σταματήσει να έχει την όποια σχέση με το metal χώρο και με αυτό το αντιεξουσιαστικο και αναρχικό στυλ που νομίζαμε ότι τον διακατείχε. Παρόλα αυτά κυκλοφόρησαν μέσα σε 18 χρόνια τρία συμπαθητικά solo albums που ο ρόλος τους ήταν κυρίως να παραμείνει στο προσκήνιο γιατί μουσικά δεν βρήκα κάτι να με απασχολήσει σοβαρά. Αντίθετα, το “For The Love Of Metal” είναι ο δίσκος που δεν περίμενα να ακούσω.

Αρκετά από τα κομμάτια που έχουν γραφτεί έχουν εμφανέστατες τις nu metal επιρροές και καμία σχέση πια με τον ήχο των Twisted Sister, αλλά αρκετά κοινά με τον αμερικανικό ήχο και σίγουρα πιο σχετικά με τους Widowmaker, τη μπάντα που είχε στα 90’s. Το αποδεικνύουν και οι συνεργασίες που συναντάμε σε αυτό το δίσκο.

Μέλη των Disturbed, των  Lamb Of God και των Killswitch Engage συμμετείχαν στη δημιουργία αυτού του δίσκου. Ο Howard Jones [πρώην-Killswitch Engage] και η Alissa White-Gluz απο Arch Enemy είναι μερικοί από τους οποίους θα ακούσετε να συμμετέχουν. Όλες οι εταιρίες διψούσαν να εκδώσουν το συγκεκριμένο δίσκο με νικήτρια τη Napalm Records. O κυρίαρχος εμπνευστής όμως και δημιουργός αυτού του «passion project» όπως το αποκαλεί ο Dee σε πολλές συνεντεύξεις του, είναι ο Jamey Jasta των Hatebreed.

Το “Lies Are A Business” είναι το πρώτο κομμάτι που κλέβει την παράσταση με maidenικά riffs μιξαρισμένα με αρκετά thrash διάθεση. Το “Mask” είναι το 2ο κομμάτι του δίσκου που μου έκλεψε τη καρδιά γιατί ενώ είναι αρκετά μοντέρνο έχει τα ξεχωριστά φωνητικά του Dee που το κάνουν μοναδικό. Το “Become The Storm” είναι το video clip και θεωρώ ότι είναι από τα hits του δίσκου και σύμφωνα με πολλούς το νέο “We’re Not Gonna Take It” λόγω την δύναμης που του προσδίδουν οι στίχοι.

Σαν σύνολο μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση. Γλυκιά, γιατί ήταν πολύ καλύτερος από τις προσδοκίες μου, αλλά πικρή, γιατί στην ουσία ο Dee Snider δεν είναι ο βασικός υπαίτιος για αυτό το αποτέλεσμα. Προτείνω ανεπιφύλαχτα την ακρόαση του από οπαδούς του νέου metal ήχου και όχι τόσο από οπαδούς των Twisted Sister.