Το δεύτερο άλμπουμ των Άγγλων είναι βάλσαμο για τα αυτιά και τις ψυχές των απανταχού φίλων και θιασωτών του Progressive με νόημα. Πραγματικά Προοδευτικό Ροκ, πραγματικά Προοδευτική μουσική, έτη φωτός πέρα από τις «μπαγαποντιές» των μονών χρόνων και των περίεργων μετρημάτων, έτσι για να πούμε ότι παίζουμε Progressive και να τη δούμε υπεράνω. Εδώ πρόκειται για τις μουσικές ανησυχίες ενός σπουδαίου μουσικού συνόλου, που χειρίζεται τις μελωδίες με μοναδικό τρόπο. Το πιάνο ανοίγει το θέμα και ξεσπάνε οι κιθάρες, tutti από τα όργανα και εισαγωγή σε καινούργιο θέμα. Τα φωνητικά είναι ήπια, οι παραπομπές σε Spock’s Beard, Floyd, Porcupine Tree και Marillion αυτονόητες, ιδίως με τον Mark Kelly των τελευταίων να παίζει πλήκτρα στο άλμπουμ αυτό.
Η ιστορία που αφηγούνται οι DeeExpus δεν θα μπορούσε να έχει αποδοθεί καλύτερα. Γιατί για ιστορία πρόκειται. Όσον αφορά το μουσικό ίχνος του σχήματος, αυτό ακολουθεί την ευφυΐα των συνθετών του και την εκτελεστική κοκεταρία του καθενός ξεχωριστά.
Έχοντας πάρει το βραβείο καλύτερου νέου συγκροτήματος για το 2009 από την Classic Rock Society, έχοντας προκαλέσει πάμπολλα θετικά σχόλια από τον Τύπο, οι εξαίρετοι αυτοί τυπάδες δημιουργούν τρομερή μουσική, δημιουργούν ένα πραγματικά Επικό υβρίδιο του Προοδευτικού κινήματος.
Άριστα!
