Deftones Ohms

Νομίζω πως οι Deftones είναι ένα από τα συγκροτήματα που έχουν κερδίσει τον σεβασμό ακόμη και ανθρώπων που… ζορίζονται πολύ για να ακούσουν οτιδήποτε έχει κυκλοφορήσει μετά το 1992. Η σταθερά ποιοτική πορεία, ένας frontman – σημείο αναφοράς και η αποφυγή προσκόλλησης σε πρόσκαιρες μουσικές μόδες είναι τα χαρακτηριστικά που αιτιολογούν την ευρεία αποδοχή τους.

Στο «OHMS», με το πολύ ωραίο εξώφυλλό του, απαρτιζόμενο από 12.995 μικροσκοπικές κουκίδες, το συγκρότημα δεν καινοτομεί, θα έλεγα όμως ότι παραδίδει έναν δίσκο που είναι μισό κλικ καλύτερος από το «Gore», κοντά στο «Koi No Yokan» του 2012: Δέκα κομμάτια, καμία περιττή φλυαρία και πολύ καλή ισορροπία μεταξύ up tempo και πιο «υποτονικών» τραγουδιών, μεταξύ metal και ηλεκτρονικών περασμάτων. Στις στιγμές μάλιστα που οι Deftones συνδυάζουν τους δύο κόσμους, χάρη και στις έντονες εναλλαγές στην ερμηνεία του Chino Moreno, τα αποτελέσματα διαθέτουν την επιβλητική ατμόσφαιρα και τη μελωδική ευαισθησία των «The Spell of Mathematics», «Pompeji» και «Headless». Πολύ καλό και το title track στο φινάλε, ενώ ο Terry Date στην παραγωγή αναμενόμενα καταφέρνει να δώσει ομοιογενή χαρακτήρα στο ετερόκλιτο υλικό του «OHMS».