Η πολυαναμενόμενη πρώτη solo δουλειά του Demonaz είναι προϊόν «οικογενειακής υπόθεσης», αφού στο μπάσο βρίσκουμε τον Abbath, στα ντραμς τον Armagedda και τον Ice Dale στις κιθάρες. Αν και το line up θυμίζει Immortal, το “March Of The Norse” ακούγεται σαν μίξη Bathory epic/Viking metal εποχής, με thrashy/Motörhead φωνητικά από τον Demonaz, και συνδυασμό σκληρών ρυθμικών riffs με ωραίες κλασικές heavy metal κιθάρες, περίπου όπως χρησιμοποιήθηκαν από την εν λόγω τετράδα και στο “Between Two Worlds” για το άλλο project τους, τους I. Τα drums είναι δυναμικά αλλά μην περιμένετε blastbeats.
Είναι ένας βαρύς, μελωδικός blackened heavy δίσκος με κομμάτια που σου μένουν και διαθέτουν έναν έντονα επικό χαρακτήρα. Έτσι κι αλλιώς δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το intro “Northern Hymn” μοιάζει πολύ με το “Oden Rides Over Nordland” των Bathory ή ότι κομμάτια όπως τα “Where Gods Once Rode” και “Ode To Battle” διαθέτουν επικά χορωδιακά φωνητικά ίδια με αυτά των Bathory, αφού ο ίδιος ο Demonaz έχει κοινοποιήσει άπειρες φορές τη λατρεία του για τη μουσική του Quorthon. Ακούγοντας το “Over The Mountains” όμως, σκεφτόμουν ότι αν διέθετε καθαρή παραγωγή θα μπορούσε να χωρέσει σε έναν δίσκο των Manowar…και τότε θυμήθηκα την αφοπλιστικά ειλικρινή δήλωση του Demonaz στο Experss Night Out e-zine (η συνέντευξη υπάρχει και στην επίσημη ιστοσελίδα των Immortal), όπου δηλώνει “brother of metal” λέγοντας: «Πάντα γράφω όπως οι Manowar. Με πολύ υπερηφάνεια, πολύ δύναμη και μεγάλη τάση για έπαινο. Είναι σαν κάθεσαι στη πλαγιά ενός λόφου και να παρατηρείς τον κόσμο την ώρα που καταρρέει, και να σηκώνεις τη γροθιά σου στον αέρα φωνάζοντας ‘Ξέχασέ το. Fuck ‘em all”. (δεν είναι θεούλης;)
Πολύ ωραίο άλμπουμ, που απευθύνεται σε οπαδούς πολλών metal ιδιωμάτων.
