Είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς στην εποχή μας τη σημασία και τον αντίκτυπο του New Wave Of British Heavy Metal, του κινήματος εκείνου δηλαδή που εμφανίστηκε και αναπτύχθηκε σε ολόκληρη τη Μεγάλη Βρετανία από τα τέλη της δεκαετίας του 70 μέχρι και τις αρχές των 80ς. Αυτό που συχνά μας διαφεύγει σε όλους εμάς που αρέσκονται να εμβαθύνουν λίγο περισσότερο σε αυτού του είδους τα πράγματα είναι ότι το NWOBHM ήταν εν πολλοίς ένα κοινωνικό κίνημα, ένα μαζικό κίνημα αντίδρασης, αν θέλετε, της νεολαίας με μουσικό προσανατολισμό. Δηλαδή, πιτσιρικάδες από κάθε γωνιά του Νησιού, έπιαναν ένα μουσικό όργανο και δημιουργούσαν τη δική τους μπάντα με βασικό άξονα την ενέργεια και τα αιχμηρά, γρήγορα τραγούδια που έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με το λεγόμενο δεινοσαυρικό rock των προηγούμενων ετών με τα μακροσκελή solos και τις δαιδαλώδεις συνθέσεις.

Ο Michael Hann συνέθεσε (αυτό είναι το σωστό ρήμα) για το NWOBHM συγκεντρώνοντας αποκλειστικές συνεντεύξεις με όλους σχεδόν τους πρωταγωνιστές του κινήματος. Μουσικοί, δημοσιογράφοι, παραγωγοί, εκπρόσωποι δισκογραφικών εταιρειών, DJs περιγράφουν με τον πλέον γλαφυρό τρόπο το τι συνέβη ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της Αγγλίας και πως γεννήθηκε, αναπτύχθηκε και τελικά παρήκμασε το NWOBHM. Ο Hann ουσιαστικά καταθέτει τις απόψεις των πρωταγωνιστών χωρίς να επεμβαίνει ο ίδιος αλλά είναι με έναν τόσο έξυπνα δομημένο τρόπο που κάθε κεφάλαιο έχει ένα συγκεκριμένο θέμα και έτσι δεν «χάνεσαι» με τις μικρές δηλώσεις/παραγράφους. Έτσι οι Geoff Barton, Malcolm Dome, Alan Lewis, Def Leppard, Saxon, Tygers of Pan Tang, Diamond Head, Angel Witch, Witchfynde, Neal Kay, Tom Allom και πολλοί άλλοι καταθέτουν τις δικές τους μαρτυρίες για αυτή την μακρινή αλλά διόλου ξεχασμένη εποχή.

Προσοχή σε αυτό το σημείο! Το βιβλίο δεν αποτελεί μια εξαντλητική αναφορά ή εγκυκλοπαιδική εξιστόρηση όλων ή των περισσοτέρων NWOBHM σχημάτων. Ούτε καν. Είναι ένα βιβλίο που επικεντρώνεται στον περίγυρο, θα λέγαμε, του κινήματος με ειδικές αναφορές φυσικά στα πρωτοκλασάτα ονόματα του χώρου (Maiden, Saxon, Def Leppard). Επικεντρώνεται στις pubs, στα clubs, στον τρόπο διασκέδασης, στα studios, στις συναυλίες, στα προβάδικα, στα περιοδικά, στα fanzines, στις εταιρείες κ.ο.κ. Σχεδόν αναμενόμενα έχουμε δηλώσεις του Lars Ulrich ο οποίος ως γνωστόν είναι φανατικός οπαδός του κινήματος και μας περιγράφει με λεπτομέρειες το ταξίδι του στην Αγγλία και τη συνάντηση του με τους Diamond Head.

Ο Michael Hann τα καταφέρνει περίφημα και το “Denim And Leather” είναι ένα βιβλίο που δεν θα πρέπει να λείπει από καμία ενημερωμένη βιβλιοθήκη ενός μουσικόφιλου (γενικότερα) συλλέκτη.