Στις διάφορες συζητήσεις για τα πιο επιδραστικά και κλασσικά thrash metal συγκροτήματα, πάντα θα αναφερθεί και το όνομα των Destruction. Προϊόν της thrash επίθεσης που ξεκίνησε στις αρχές των 80s και έβγαλε μέχρι το τέλος της δεκαετίας μνημεία και μνημεία σε αυτό τον ήχο, δεν θα μπορούσαν να μην αποτελούν μέρος της elite. Μαζί με τους Kreator, Sodom και Tankard είναι το Big Four του γερμανικού thrash και στα δικά μου γούστα οριακά οι πιο αγαπημένοι από τους υπόλοιπους.

Destruction01

Δημιουργημένοι το 1982 σαν Knight Of Demon, άλλαξαν γρήγορα το όνομά τους πριν κυκλοφορήσουν κάτι. Με εξέχοντα μέλη τον Marcel “Schmier” Schirmer σε μπάσο (αρχικά, μετά από λίγο και σε φωνητικά) και τον Michael Sifringer στην κιθάρα, δεν άργησαν μετά από ένα ιστορικό demo κι ένα EP να κυκλοφορήσουν μία σειρά από δισκάρες. Το “Infernal Overkill”, το τεράστιο “Eternal Devastation” και το “Release From Agony” είναι απλά αριστουργήματα του thrash metal.

Η φυγή του Schmier το 1989 (ο οποίος έφτιαξε τους Headhunter) θα αφήσει τον Mike μόνο ιδρυτικό μέλος ενώ ακολούθησε το αξιοπρεπέστατο και πολύ υποτιμημένο “Cracked Brain”. Βέβαια, η επόμενη δεκαετία θα τους βρει σε πολύ χειρότερες στιγμές, καθώς τα EPs “Destruction”, “Them Not Me” και το album “The Least Successful Human Cannonball” έχουν τόσο κακή φήμη που οι περισσότεροι οπαδοί αποφεύγουν ακόμα και να τα ακούσουν. Μάλιστα, το συγκρότημα τα έχει «αποκληρώσει», δεν τα υπολογίζει στην επίσημη δισκογραφία του, ενώ το όνομα που έδωσαν σε αυτή την περίοδο είναι Neo-Destruction.

Destruction03

Ευτυχώς για όλους μας όμως, η μεγάλη επιστροφή δεν άργησε να έρθει και το 1999 o Schmier επανέρχεται στο πλευρό του Mike. To “All Hell Breaks Loose” δείχνει αυτό ακριβώς που λέει το τίτλος, δηλαδή μία μπάντα να εξαπολύει την κόλαση παίζοντας εξαιρετικό thrash metal. Από τότε μέχρι και σήμερα, ο Schmier και ο Mike με περιοδικές αλλαγές πίσω από το drum kit συνεχίζουν να προσφέρουν στους οπαδούς τους αυτό ακριβώς που θέλουν. Τα “The Antichrist”, “Inventor Of Evil” και “Day Of Reckoning” για παράδειγμα το αποδεικνύουν περίτρανα. Μάλιστα, αποτελούν από τις ελάχιστες περιπτώσεις συγκροτημάτων που κυκλοφόρησαν επανηχογραφήσεις παλιών τους κομματιών (“Thrash Anthems”, “Thrash Anthems II”) και όχι μόνο δεν ήταν για πέταμα αλλά αντιθέτως ήταν πάρα πολύ καλά.

Από τους τρεις συνοδοιπόρους τους εκ Γερμανίας, οι Mad Butchers είναι αυτοί που μας επισκέπτονται σπανιότερα, οπότε οι επικείμενες εμφανίσεις τους σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για όλους τους thrashers να δουν ένα κορυφαίο συγκρότημα να δείχνει πάνω στη σκηνή τι εστί βερίκοκο. Τα ξερά και κοφτά riffs του Mike και η χαρακτηριστική φωνή του Schmier ξέρουν τον τρόπο. Thrash Till Death!

Γιώργος Τερζάκης

Destruction02