“Thrash ’til death…”
Οι θρυλικοί Destruction ήταν τρομερά ορεξάτοι στη μάλλον καλύτερη, εδώ και χρόνια, εμφάνιση τους στην Αθήνα και ικανοποίησαν πλήρως τους οπαδούς τους, οι οποίοι γέμισαν το Gagarin. Τέλεια πρωτομηνιά, σε μια άψογη συνολικά βραδιά, με εναλλαγή στα μουσικά στυλ, αφού ήταν εξαιρετικά και τα δύο support της βραδιάς, οι Yoth Iria και Leatherhead.
H ακύρωση λόγω κακοκαιρίας της εμφάνισης των Destruction στο Golden R Festival του καλοκαιριού οδήγησε στον προγραμματισμό νέων εμφανίσεων τους σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα και είναι προς τιμήν της διοργάνωσης, η οποία έδωσε τη δυνατότητα σε όσους είχαν εισιτήριο να τους δουν χωρίς επιβάρυνση. Μαζί με αυτούς επωφεληθήκαμε και εμείς βέβαια, αφού είχαμε τη δυνατότητα να απολαύσουμε και πάλι το θρυλικό συγκρότημα και μάλιστα σε κλειστό χώρο. Για να είμαι ειλικρινής, είχα ένα κίνητρο παραπάνω βέβαια, γιατί στο billing προστέθηκαν δυο εξαιρετικές ελληνικές μπάντες, οι οποίες αμφότερες κυκλοφόρησαν πρόσφατα δυο καταπληκτικά άλμπουμ. Λίγο μετά τις 19.00, άνοιξαν οι πόρτες και έτσι αφήσαμε το κους κους επί της Λιοσίων και μπήκαμε στο χώρο τσεκάροντας αρχικά το merch των συγκροτημάτων.
“Tomahawk takes control…”
Όπως ήταν προγραμματισμένο, ακριβώς στις 19:40 ανέβηκαν στη σκηνή οι Leatherhead, ένα σχήμα από τη Λάρισα το οποίο επιδίδεται σε άψογο US power/speed που θυμίζει έντονα θρυλικά 80ς σχήματα, μαζί με μια τζούρα Annihilator. Τους είχα πρωτοδεί στο Horns Up Festival δυο χρόνια πριν, όταν είχαν μόλις ένα single στο ενεργητικό τους, αλλά πλέον μας έχουν χαρίσει ένα καταπληκτικό ντεμπούτο άλμπουμ, το οποίο και τίμησαν προφανώς, ενθουσιάζοντας ακόμα και τον κόσμο που δεν τους γνώριζε. Τρομερά δεμένοι, έπαιξαν με φουλ ενέργεια για σαράντα λεπτά, οι κιθάρες κεντούσαν, ο Γιώργος Χατζηγεωργίου χόρευε με το μπάσο και ο Τόλης Μέκρας είχε μπει εντελώς στο ρόλο της κάθε σύνθεσης, που ήθελε τον ινδιάνο να παίρνει σκαλπ εκδίκησης, εξού και το τσεκούρι στη διάρκεια του Tomahawk ή τα ινδιάνικα φτερά στο κεφάλι στο ομώνυμο κομμάτι, που έκλεισε πανηγυρικά το σετ τους, αλλά πραγματικά ελπίζω σε σύντομη επιστροφή τους στην πρωτεύουσα.
live video Leatherhead:
Leatherhead setlist:
Equinox / Dressed To Kill / Vampire’s Kiss / Tomahawk / Into The Werewolf’s Lair / Under Your Bed / When Death Is Near / House On The Left / Leatherhead
“The Great Hunter in the sky…”
Με το venue να είναι πλέον γεμάτο (είχε ήδη ανακοινωθεί το sold out) άρχισε να γίνεται δύσκολη ακόμη και η μετακίνηση για μια μπύρα, αλλά λίγη σημασία είχε, στις 21:45 οι Yoth Iria ανέβηκαν στη σκηνή και για τα επόμενα 75 περίπου λεπτά είδαμε μια εντυπωσιακή εμφάνιση. Το σχήμα του Jim Mutilator πατάει γερά στα πόδια του πλέον, τα μυριάδες live τους έχουν προσδώσει απίστευτο δέσιμο και φυσικά έχουν στη φαρέτρα τους ένα νέο δίσκο ο οποίος είναι καταπληκτικός (στα καλύτερα extreme album του 2024) και γι’ αυτό στη σκηνή αποδίδουν πολύ καλύτερα από ότι δυο χρόνια πριν. Αυτή η μίξη ελληνικού 90ς black metal μαζί με διαφορετικά στοιχεία, που δανείζονται στοιχεία από άλλα ηχοχρώματα, όπως είναι το κλασικό metal αλλά και η σκοτεινή ατμόσφαιρα, δίνουν ένα τρομερά εθιστικό τελικό αποτέλεσμα, που βγαίνει και στις ζωντανές τους εμφανίσεις, ενώ φυσικά ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον Ορέστη που δεν μπορεί να σταθεί στάσιμος σε κανένα σημείο του σετ, έχει βλέπεις αυτή τη θεατρικότητα που τον χαρακτηρίζει και νιώθει κάθε στίχο, απλώνει το χέρι στο κοινό και ενίοτε κατεβαίνει να ερμηνεύσει μέσα στο κοινό. Γι΄ αυτό ήταν εξίσου σημαντική και η ειλικρινής δήλωση από σκηνής του Jim λίγο πριν παίξουν το Non Serviam, όταν μας αφιέρωσε το κομμάτι ενθυμούμενος το πως, πριν 35 χρόνια ξεκίνησαν κάτι τέσσερα παιδιά, με ένα συγκεκριμένο σκεπτικό στο μυαλό τους και στο οποίο είναι πιστοί ακόμα. Σ’ ευχαριστούμε για όλα ρε τεράστιε!
live video Yoth Iria:
Under His Sway / Yoth Iria / But Fear Not / In the Tongue of Birds / Hermetic Code / Blazing Inferno / We Call Upon the Elements / Our Father Rode Again His Ride / Mornings of the One Thousand Golds / Non Serviam / Sid Ed Djinn / The Great Hunter
“A fire is burning in his eyes…”
Και κάπως έτσι έφτασε η ώρα των headliners, με το venue να βράζει από ανυπομονησία, αλλά και απορία για το αν οι γερόλυκοι από την Γερμανία θα είχαν ακόμη εκείνη την παλιά σπίθα. Ομολογώ πάντως, πως δεν είχα πολλές προσδοκίες, μιας και κάποιες εμφανίσεις τους τα τελευταία 15 χρόνια ήταν κάπως διεκπεραιωτικές, αφού καλώς ή κακώς, σχεδόν πάντα όταν μιλάω για την αγία τριάδα του γερμανικού thrash πάντα σκέφτομαι τις εμφανίσεις τους στα late 80s, early 90s. Άλλωστε και οι ίδιοι οι Destruction θυμήθηκαν την πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα, το μακρινό 1989, όταν έπαιξαν στο Rodon, άλλη εποχή βέβαια, αλλά σίγουρα εκείνα τα χρόνια δημιουργήθηκε ο δεσμός αγάπης με όλα αυτά τα σχήματα και γι’ αυτό το αναφέρουν.
“hell storms ,rush over the earth…”
Περασμένα μεγαλεία δηλαδή; Μα πόσο έξω έπεσα τελικά! Μπάσιμο με βουτιά στο Eternal Devastation του 86, καπάκι τζούρα από το Infernal Overkill και πάρε δώρο και μια εκπληκτική εκτέλεση του Nailed to the Cross από το The Antichrist, που μας είχε εντυπωσιάσει το 2001. Ε, ναι, καλά ξεκινήσαμε, το mosh pit έχει παλμό, οι θαρραλέοι προσπαθούν να ξεγελάσουν τους security, μπας και κάνουν κάποιο stage diving στη ζούλα, αλλά ο Schmier δεν έχει σταματημό απόψε και αρχίζει να προλογίζει το Mad Butcher. Χαμούλης, ένας χαμούλης που θα συνεχιστεί σε όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Τι έλεγα στην αρχή; Ξεχάστε τα όλα, οι Destruction ήταν απίστευτα ορεξάτοι, έπαιζαν και γούσταραν και αυτό περνούσε στους οπαδούς τους, οι οποίοι είχαν έτσι και αλλιώς ξετρελαθεί με ότι συνέβαινε επί σκηνής (εξαίρεση ο όχι τέλειος ήχος, αλλά χαλάλι). Το ομώνυμο από το Release From Agony έφερε νέο πανικό, οι δυο κιθάρες όχι μόνο τους ταίριαζαν, άλλα έδιναν όγκο σε όλα τα κομμάτια, η σύνθεση από το επερχόμενο άλμπουμ άρεσε επίσης αλλά πάλι πίσω στα κλασικά, σε ένα σετ που έμοιαζε με best of. Πάντως, σε κάποια φάση έστρωσε και ο ήχος νομίζω, αλλά ίσως ήμουν απλά χαρούμενος. O Schmier είναι ο μόνος παλιός και σίγουρα ο ηγέτης πλέον του σχήματος, αλλά είχε μερικούς παικταράδες δίπλα του, οι οποίοι μέσα σε μιάμιση ώρα έφεραν εις πέρας το μοναδικό σκοπό μιας κλασικής old school thrash metal μπάντας και αυτός είναι απλός: Thrash Till Death…
live video Destruction:
Destruction setlist:
Curse the Gods / Invincible Force / Nailed to the Cross / Mad Butcher / Life Without Sense / Release From Agony / Armageddonizer / Total Desaster / Eternal Ban / No Kings No Masters / Antichrist / Death Trap / Diabolical / Bestial Invasion / Τhrash til Death
® κείμενο/φωτογραφίες/videos: Konstantinos Mindcrimek Vlachos
