Αυτό είναι στην ουσία το πρώτο άλμπουμ για την Ελληνική μπάντα με τον Ιταλό τραγουδιστή, μετά το ΕΡ που είχαν κυκλοφορήσει το 2010. Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα. Κλασσικά μουσική επηρεασμένη από την δεκαετία του ’80, από το Αμερικάνικο Μέταλ και τη μεγαλύτερη μπάντα όλων των εποχών (ναι, για τους Maiden μιλάω), επικό στήσιμο και καλπασμός. Σκοτοδίνη από τις δίκασες στο “Evil nightmares”, tutti και περίτεχνα στο “Return of the Longships”. H μπάντα αποτελείται από ικανότατους μουσικούς, δεν χαμπαρίζει από περιορισμούς και διαλαλεί με περηφάνια την πραμάτεια της. Μπήκα στη myspace σελίδα τους και διάβασα ότι πρόκειται να εμφανιστούν σε δύο φεστιβάλ, σε Δανία και Γερμανία, τους προσεχείς μήνες (Ιούλιο και Σεπτέμβριο πιο συγκεκριμένα).
Η Επική μανία των Dexter Ward αποτυπώνεται σε όλο το άλμπουμ, με τη φωνή να πατά σε συνταγές που λατρέψαμε εδώ και δεκαετίες, παρατηρώ όμως ότι η υφή της είναι Ροκίζουσα. Φαίνεται εδώ κι εκεί, διάσπαρτα στο δίσκο, είναι Acceptική στα πιστεύω της και Panzerική στις διανθίσεις, ενώ θα ακούσετε και NWOBHM καθόλη τη διάρκεια της επίθεσης.
Ωραία ρεφρέν, ρε μάγκα μου… Αυτό το “Blackout in L.A.” διαθέτει ένα τόσο όμορφο ρεφρέν, με τη Maidenίλα στις κιθάρες να δένει άψογα με τη μελωδία στη φωνή. Τα ‘παμε, τα παιδιά το κατέχουν το ρημάδι! Καλή και πολλή επιτυχία!
