Πριν από πολλά χρόνια, υπήρχε μία στήλη εδώ στο Rockpages με τίτλο “Diamonds & Rust” στα πλαίσια της οποίας επιλέγαμε δύο δίσκους που αντιπροσώπευαν την καλή πλευρά της μπάντας (Diamond) και την αντίστοιχη ανέμπνευστη στιγμή της (Rust). Την αναβιώσαμε κάνοντας αρχή με τους Blackmore’s Night…συνέχεια έχουν οι AC/DC!
DIAMOND
“Highway To Hell” (1979): Κάλλιστα στην κατηγορία “Diamond” θα μπορούσαν να μπουν όλα σχεδόν τα albums με τον Bon Scott και φυσικά το “Back in Black”. Ωστόσο, για μένα προσωπικά, το “Highway To Hell” αποτελεί ένα ορόσημο στη δισκογραφική και ευρύτερα καλλιτεχνική καριέρα των AC/DC. Ο λόγος; Μιλάμε για το δίσκο στον οποίο περιλαμβάνεται το ομώνυμο κομμάτι το οποίο μαζί με το “Thunderstruck” και το “Back in Black” είναι πιθανότατα τα πιο δημοφιλή τραγούδια ολόκληρου του καταλόγου των Αυστραλών. Επιπλέον, είναι ο πρώτος δίσκος όπου ο Mutt Lange αναλαμβάνει τα ηνία πίσω από την κονσόλα και το αποτέλεσμα είναι φανταστικό. Ο ήχος είναι κρυστάλλινος, τα κομμάτια σαφώς πιο δουλεμένα και καλογυαλισμένα ενώ και η συνολική απόδοση όλων των μελών εμφανέστατα βελτιωμένη…ειδικά στην περίπτωση του Scott. Θρυλικές έχουν μείνει οι μαρτυρίες των AC/DC για το πως έμαθαν πράγματα από το σπουδαίο παραγωγό. Με το “Highway To Hell” σηματοδοτείται φυσικά και το τέλος μιας εποχής αφού λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του δίσκου, ο Bon Scott θα μας αποχαιρετούσε τόσο πρώιμα. “Highway To Hell”, “Touch Too Much”, “Girls Got Rhythm”, “Shot Down In Flames”, “If You Want Blood”…DIAMOND!
RUST
“Rock Or Bust” (2014): Θα ήταν πραγματικά κρίμα να αποτελούσε ο συγκεκριμένος δίσκος το κύκνειο άσμα των AC/DC. Το “Rock or Bust” είναι ένα πολύ μέτριο για να μην πω κακό album. Ένα album το οποίο δεν θυμάται κανένας πάνω από 2-3 κομμάτια και αυτά ζήτημα είναι. Φυσικά οι οιωνοί δεν ήταν με το μέρος των Αυστραλών καθώς αυτό είναι το πρώτο album χωρίς τον Malcolm (είχε διαγνωσθεί με προχωρημένη άνοια και πέθανε τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του δίσκου). Επίσης, οριακά ο Phil Rudd μπόρεσε να ηχογραφήσει τα μέρη του και αργότερα δεν συμμετείχε στην περιοδεία αφού συνελήφθη από τις αρχές ενώ και οι Cliff Williams/Brian Johnson δεν ολοκλήρωσαν ούτε και εκείνοι την περιοδεία για διαφορετικούς και επαρκώς καταγεγραμμένους ο καθένας τους. To “Rock Or Bust” θα το θυμόμαστε, μάλλον, για όλους τους λάθος λόγους και όχι για τραγούδια του…RUST!
Σάκης Νίκας
