Επιστροφή στη δισκογραφία για ένα από τα πιο ποιοτικά και ξεχωριστά συγκροτήματα της ελληνικής σκηνής, αν και η συχνότητα των κυκλοφοριών τους δεν αντικατοπτρίζει τα χρόνια που είναι ενεργοί. Είναι μόλις το τρίτο full-length από το 1996 όταν και ιδρύθηκαν (ή τέταρτο αν κάποιος μετρήσει και το μεγάλο σε διάρκεια demo “When Purity Withers” του 1999).
Οι Disharmony έχουν σαν βασική επιρροή τους τεράστιους Nevermore, κάτι που φαίνεται τόσο στη μουσική όσο και στο πώς τραγουδάει ο φοβερός Χρήστος Κουνέλης ο οποίος μπορεί να κάνει με τη φωνή του ό,τι γουστάρει. Εδώ πιστεύω ότι πατάνε κυρίως στον ήχο του “Shades Of Insanity” του 2009 (που επανακυκλοφόρησε το 2014) αλλά λοξοκοιτάνε και σε αυτόν του “The Abyss Noir” του 2017, το οποίο ήταν αρκετά διαφορετικό, πιο doom και πιο σκοτεινό.
Η Nevermore-ική τους φύση λοιπόν επιστρέφει, συνδυάζοντας heavy, thrash, doom και prog στοιχεία με τον δικό τους μαεστρικό τρόπο. Το αποτέλεσμα διαρκεί σχεδόν μία ώρα και προσωπικά δεν με κούρασε ούτε λεπτό, αντιθέτως μου κρατούσε το ενδιαφέρον μέχρι να τελειώσει. Ο λόγος; Το “Gods Made Of Flesh” έχει ποικιλία και κυλάει με τέτοιο τρόπο που όλο και κάτι διαφορετικό θα βρει ο ακροατής από το ένα τραγούδι στο άλλο.
Για παράδειγμα, τα μικρότερα σε διάρκεια “Nogard” και “Trigger Of Pleasure” ξεχωρίζουν για την ταχύτητα, την αμεσότητα και την thrashy προσέγγιση που έχουν. Αντιθέτως, τα “Cruel And Bitter” και “Under The Waves” (στο οποίο έχει μπει και βιολί) έχουν ένα καθαρά doomy χαρακτήρα. Ενώ τα μεγαλύτερα σε διάρκεια “The Cry Of The Gods”, “Of Flesh” και “L.I.F.E.” (με το τελευταίο να έχει απαγγελία από Καζαντζάκη) πατάνε πάνω στην prog νοοτροπία τους, με εναλλαγές ρυθμών αλλά και κοψίματα με ακουστικές κιθάρες σε σημεία.
Γενικά, στο “Gods Made Of Flesh” οι Disharmony είναι λες και μας συστήνονται εκ νέου. Ένα εξαιρετικά προσεγμένο και καλοδουλεμένο album, με όλα τα στοιχεία της μουσικής τους δεμένα αρμονικά μεταξύ τους. Στα συν και η πολύ καλή παραγωγή που αναδεικνύει το τελικό αποτέλεσμα. Είναι σίγουρα ό,τι πιο άρτιο μας έχουν παρουσιάσει μέχρι τώρα και ελπίζω να υπάρξει αντίστοιχη συνέχεια, όσα χρόνια και να τους πάρει. Στην ποιότητα δεν πρέπει να γίνονται εκπτώσεις. Εύγε!
